kafanmı güzel /hyunlix/

gerçekten kurtulabilirdim

asklar hatali ve asiri aceleye gelmis bir bolum cok ozur dilerim

dediğim şeyle Chris gidip araştırıyordu bu sırada bende seung ve Felixin yanında bekliyordum gitmeme izin vermemişlerdi

"acaba şu yarım kalan işimi halletsek bizde hm"

bu konuyu açmaması için ettiğim dualar boşaydı

"n.ne hayır lutfen"

yüzündeki siritis seung un kızmasıyla soldu

"Felix bak hyunjine dokunmayacaksın çocuk bize yardim ediyor unutma bunu"

"tamam o bana biraz daha yardım etsin bende ona yardım ederim"

ciddi anlamda midem bulanmıştı çok iğrenç birisiydi

"lütfen uzak dur şu çocuktan nasıl korktuğunu görmüyormusun"

abi 20 yaşında olsam bile bu durumda korkmam normaldi bence

"hahha"

tek yaptığı gülmekti zaten orospu çocuğu

Chris yanımıza gelince beni onayladı

"evet şuan yurtdışında bir kızı var ama kimsenin bilmediği ikinci bir kızı ve oğlu varmış"

ne ne neee üç yıldır çalıştığım adamın çocuklarını bilmiyormuşum

"şöyleki ilk karısından iki çocuğu olmuş işte ams jieun denen kişi ikinci yani şimdiki karısından"

iki kez evlendiğini biliyordum ama çocuğunun olduğunu bilmiyordum

"o kız şuan burada değil mi"

Chris seungun sorusunu onaylayınca için rahatladı

"tamam hyunjin teşekkür ederiz gidebilirsin sen"

ben giderken Felix arkamdan kalkmıştı ama Chris onu durdurmuştu cidden sevmiştim onu

"oh hyunjin nasıldı uzun sürdü baya kötü bişey olmadı değilmi"

beomgyunun yanında duran yavaş yavaş ona benziyordu galiba

"hayir su mafyanin kizi hakkında konusmaya gitmiştim şükürler olsun ki bana inandılar ama bir kizi daha varmış kimsenin bilmediği ve o şuan burdaymis cidden çıldıracağım"

ikimizde çaresizce etraftaki kızların yüzüne bakmaya başladık sanki bişey anlayacak gibi

beomgyu bir süre sonra yanımıza gelmişti

"tırnaklarım nasıl olmuş güzel değilmi ben aşırı aşırı sevdim"

bize tırnaklarındaki ojeyi gösterirken çok mutluydu nerdeyse buradaki tek neşe kaynağı oydu diyebilirim

"çok güzel olmuş beomgyu"

"aynı senin gibi"

taehyun un sessizce söylediği şeyi duyunca aklımdaki şeyi doğruladım ikisi birbirinden hoşlanıyordu

...

yine aptalca boş boş geçen sürelerden sonra herkes uyumuştu benim dışımda çünkü artık çıkmak istiyordum burdan kaçmam gerekiyordu

taehyun ben ayaklaninca uyanmıştı sessizce ondan geçen gece aldığım çakıyı istedim o da verdi tek bir şansım vardı ya kaçacaktım ya kaçacaktım kaçmak zorundaydım yani

"merak etme buradan kaçabilirsem hemen polisi çağıracağım"

taehyun endişeli olsa bile hareket etmedi ses çıkarmak istemediği için

ben çakıyı ceketin kolunun içine açık şekilde sıkıştırdıktan sonra kapıya ilerledim açmaya çalıştım ama kilitliydi o kadar da gerizekalı değillermiş demek ki

kapı açılmayınca aklıma lavabolardaki pencere geldi birinin demiri kırıktı hemen oraya ilerledim

kenarındaki plastiği kestiğimde cam açılmıştı fazla küçük değildi yani atlayabilirdim

camdan geçerken eşofmanım biraz yırtılmıştı ama fazla önemsemedim çünkü önemsemem gereken bir özgürlüğüm vardı sonunda ayağım toprakla buluşunca aşırı rahatladım etrafa baktığımda kimse yoktu galiba gerçekten kurtulabilirdim

caddeye çıktığımda bir araba gelmesini bekledim bir ışık gördüğümde sonunda kurtuldum diye sevinmiştim ama kolumdan ve ağzımdan tutulup tekrar karanlığa sürüklendiğimde aşırı zor saatler geçireceğimi anladım

belkide kolumdaki çakıyı kullanıp herşeyden kurtulabilirdim sonuçta kaç yıl korumalık yapmıştım

___________________________________________

yazıp yarım bırakma hobim var biraz ehehehe
unutmadım sadece devamını nasıl yazacağımı bilmiyorum aşırı karıştı ya
neuseee ily everivan
ฉันรักคุณ 💓