kafanmı güzel /hyunlix/

küçük çocuklar gibisin

birkaç gündür Dahyun hakkında hiçbir şey bilmiyorduk bu durum wooyoung için çok üzücü olsa bile yavaş yavaş alışıyordu

"heyy woo baban neden sizi hiç arayıp merak etmedi"

"ah o şey babamın aslında hatasıyız diyebilirim annemle evlenmeden annem hamile kalmış biz tek yumurta ikizleriyiz babam bunu beklemediği için annemi terk etmiş sonrada başkasıyla evlenmiş biz kendi hayatımızı kurup mutlu şekilde yaşarken annem hastalık yüzünden öldü sonrada babam bize her türlü desteği vermek istedi isteğinide yaptı ama kimseye bizden bahsetmedi o evli birisiydi sonuçta fazla görüşmüyorduk ayda iki kez falan konuşurduk büyük ihtimalle aklına gelmedik yurtdışına çıkacağımızı biliyordu zaten"

garip bir hikayesi vardı Dong wook eşine sadık birisiydi bilmemem şuan çok normal geliyordu

..

akşam yine boş boş otururken bir anda tüm ışıklar gitti ne yani şu durumda birde elektrik mi gitmişti aishh

"Tamam sakin ve sessiz olun birazdan ışıklar gelir fazla abartmayın"

Chris korkan kızları sakinleştirmeye çalışırken kapının açık olduğunu gördüm tamam belki ufak bir ihtimal kaçabilirdim denemekten zarar gelmezdi

"wooyoung sence şuradan kaçmaya çalışsam nasıl olur"

"bilmiyorum hyunjin yapmasan olmazmı Felix ya seni görürse Felixi geçtim bir sürü kişi geldi kaçamazsın gibi duruyor"

"karanlıkta kimse beni göremez bence"

ben ayağa kalktığımda wooyoungun bakışlarını hissedebiliyordum

"hyun gitme sana da bişey olmasını istemiyorum"

"merak etme woo kaçarsam hemen polis çağıracağım"
(askim uzgunum ama malsin biraz)

Chris hâlâ kızlarla ilgileniyorken açık olan kapıdan çıktım etraf çok karanlıktı tek duyduğum şey koşuşturan ayak sesleriydi

dış kapıya ilerlerken duyduğum kız sesiyle duraksadım adamların arasında hiç kız yoktu

aralık olan kapıdan baksamda içeriyi göremedim sadece Felixin ve o kızın sesini duyuyordum

"sikerim böyle işi kahretsin ne zaman yapacaklar bu ışığı halletmem gereken birşey olduğunu biliyorlar birde"

"lu-lutfen bana zarar verme gerçekten çok pişmanım özür dilerim yalvarıyorum"

kızın Dahyun olduğunu anlamam uzun sürmemişti onda kendimi görmüştüm nerdeyse aynı şeyleri Felixe bende söylemiştim ama o karşısındakinin yalvarışını izlemeyi seven bir şerefsiz

"a aa ben aylardır senin yüzünden acı çekiyorum ama sen, tek amacın ülkeden kaçmaktı değilmi ne kadar yalvarsanda kimse seni elimden alamaz"

kızın saçını çektiğini düşündüm çünkü acı çeker gibi bir ses gelmişti

kapının önünde çok vakit kaybettiğimi fark ettiğimde arkamı dönüp gidecekken sırtıma çarpan bedenle yere düştüm yine yakalanmıştım

"bakıyorumda birileri yine yerinde duramamış ama böyle yaparsan gerçekten çok canın acır"

ilk kez o kadar da korkmuyordum yüzünü göremediğim içindi galiba

ayağa kalkmıştım ışıklar hâlâ gelmediği için çok şanslıydım

"ah keşke bugün yorgun olmasaydım tüh ya ama bu lanet ışıkların gelmesi uzun sürecek gibi bu yüzden yine benimlesin"

kolumdan tutup karanlıkta ilerlememi sağlıyordu bende neden bu kadar aptal olduğumu düşünüyordum

karanlıktan nereye geldiğimizi anlamamıştım ama bir fener açtığında yine onun odasına geldiğimi anladım

kapıyı kilitlemişti çıkamazdım

"gerçekten küçük çocuklar gibisin yapma denileni özellikle yapıyorsun belkide her fırsatta beni görmek istiyorsun hm"

bu şeyi neden yaptığımı bende anlamamıştım ama sadece beynimde 'yapman gerekiyor' diye zırvalayan sese odaklanmıştım

"bu gece burdasın çıkmıyorsun ama aşırı yorgun olduğum için birşey yapmayacağım merak etme sadece yat"

ilk kez büyük ihtimalle son kez ona hak vermiştim bu aptalca hareketim yüzünden evrenin bana cezası bu olabilirdi hâlâ neden böyle bir şey yaptığımı anlamış değildim wooyoung beni uyarmıştı bide

"bakıyorumda bugün fazla sessizsin ve uslusun sevdin sende beni değilmi hadi doğruyu söyle"

"ben ve seni sevmek hahh komikmiş sadece neden böyle aptal bir hareket yaptığımı anlamaya çalışıyorum pfff"

yatağa yatmamı istediğinde tedirgin olsam bile yatmıştım yorgun olduğunu söylemişti birşey yapmazdı herhalde

bir süre sonra yanıma yatan bedenle biraz uzaklaştım ondan

ama belimden tutup kendine yaklaştırmıştı üzerinin çıplak olduğunu anladığımda irkilmiştim

kafasını boynuma koyduğunda nefes alış verişleri berbat hissetmemi sağlıyordu
boynumdan zaafım oldugumu öğrenmişti

ben put gibi kaldığımda onun güldüğünü hissettim

___________________________________________

ya berbat bir bolum oldu aceleyle yazdim aglicammm
cok klasik gidiyor sanki ve klasik seyleri sevmiyorummmm
yapacak kaosta bulamıyorum herzaman ki gibi TIKANDIM YINEE
"simdi bu bolumu yayinlamamin sebebi bazi seylere aciklik getirmekti woo hakkindaki ama gerisi tamamen sacma oldu cildircam ciddi ciddi aaaa"
siz lutfen eklememi istediginiz seyleri yazinn asklarim herzaman guzel fikirleriniz var 😙💞
cunku ben devam edersem pek guzel olmayabilir
sizi seviyorumm 💓💓