"ben o gün için özür dilemek istiyorum gerçekten elimde değil di"
zaten özür dilemişti ne gerek vardı ki şimdi buna
"birşey diyeyim mi hiç gerek yok çünkü o gün yaşattığını hiçbir şekilde unutamam iğrençti"
hatırladıkça kendini berbat hissediyordum
"bak uzun zaman birlikte olacağız herşeyi unutsak da daha güzel bir bağımız olsa hm"
gerçekten pişmana benziyordu güvenip güvenmemek arasında kalmıştım
"sadece lütfen gerçekten pişmanım affet beni"
böyle davranması garip gelmişti ama sadece bir kez denemek istedim samimiligine inanmıştım
"beni bir daha arkadaşlarımla yada herhangi birşeyle tehdit etme"
dediğim şeyle bana sarıldı ne olmuştu buna
Felix pv omaygattt
o iki şerefsizin hyunjine dokunmaya çalışması sinirimi bozmuştu ama daha fazla sinirimi bozan hyunjinin onları orda öldürmeme izin vermemesiydi ve bunun acısını çıkartacaktım üçündende
gözlemlediğim kadar çok çabuk inanıp bağlanan birisiydi bir kaç sahte ve samimi özür işe yarardı
öylede olmuştu beni affetmişti şimdilik bu bağı koruyacaktım ama birinin onunla gerçekten samimi olduğunu gördüğüm an tekrardan eski halime dönebilirdim
ve o ikisi kesinlikle öleceklerdi benim olana dokunmaya cesaret etmeleri bile aptallıktı
"Felix artık sarılmayı bırakabilirmisin biraz sıkı oldu da"
uzun zamandır burda olmasına rağmen kokusu gerçekten çok güzeldi tüm vücudunun böyle koktuğunu düşünmek beni deli ediyordu
"ah şey üzgünüm uzun zaman olmuş birine sarılmayalı"
mahcup ifademe kanmasını bekledim sadece şimdilik aklımdan geçenleri yansıtmayacaktım
"ee o zaman artık barış imzaladık değilmi onlar eskide kaldı"
"umarım Felix hâlâ sana tam olarak güvendiğimi söyleyemem çok garip davranıyorsun"
belli etmemem gerekiyordu yoksa herşey berbat hâle gelirdi
"sadece az önce onları görünce kendimi senin yerine koydum gerçekten berbat bir şeymiş dediklerinden sonrada o hissi daha fazla hissettim"
rol yapma konusunda kesinlikle harikaydım yani
"anlıyorum şimdilik hatırlamamaya çalışacağım"
hâlâ yeterli değildi pek inandırıcı olmamıştım galiba bu biraz uzun süreceğe benziyordu
tamam tekrar huncinimm
wooyoungun yanına gittiğimde çalışmayı bırakmışlardı yine azar duyacak gibiydim
"evet hyunjin açıklama bekliyorum seni hiç yanlız bırakmamam mı gerekiyor acaba"
"eee şey şöyleki offf"
tamam wooyounga bunu söylersem iki seçenek vardı beni laflarıyla gebertirdi yada direk kendisini gebertirdi ikiside berbattı mk
"off tamam kalp krizi geçirmeyeceksen anlatıyorum"
olanları değiştirmeden anlatmaya çalıştım
"HYUNJİN SALKAMİSİN APTALMISIN ONU NASIL AFFEDEBİLDİN SANA NELER YAŞATTIĞINI UNUTTUN MU YOKSA şey iyimisin bide"
onun bağırmasına taehyun bize gözlerini dikti
"iyiyim ben ama bir kez denedim affetmeyi sadece inanmıyorum ona ama yalanını şey yapcam"
cidden neden affetmiştim ki ben onu aishhhh
bir süre sonra taehyun geldi yanımıza
"heyy birşeyler mi oldu"
"bu aptal hyunjin felixi affetmiş"
taehyunda aynı tepkiyi vermişti hayır birini affetmek kötü birşey değildi bile
"neyse büyütmeyelim konuyu ya affettim diyede davranışlarımı değiştirmeyeceğim yani sadece affettim o yaptıklarını değiştirmiyor biliyorum sadece öyle yapmak istedim"
"üzgünüm ama biraz malsın gibi"
___________________________________________
huncin sen ne kadar da bensin falan ksgsehsoheieheiw
diriririririririm
umaeim sevmissinizdir asklarimm
ilyy bebislerimmmmmm 💓💓💓💓💓
ŞİMDİ OKUDUĞUN
kafanmı güzel /hyunlix/
Fanfiction/ᐠ。ꞈ。ᐟ\ SEMELIXXX ilk semelix fic tutunca sansimi denicem yine kshdksjskskjd hyunjinin bindiği otobüsü bir mafyanın kızı yüzünden aptal birisi tarafından kaçırılmıştı ___________________________________________ "şuan beni sinirlendiriyorsun de...