"günaydın"
gözlerimi açınca şaşırmıyordum artık
"ee şey ölmedim mi ben ya"
Felix kafasını iki yana sallayınca elim dün vurulduğum yere gitti doğal olarak acıyordu
"dokunma şimdi mikrop kapmasın"
ayağa kalkmak istediğimde Felix oturduğu yerden kalkıp yardıma geldi
"istediğin birşey varsa söyle ben getiririm onun için buradayım ya"
"hayır sadece diğerlerinin yanına gitmek istiyorum"
"ah onlar az önce gitti"
bizi yanlız mı bırakmışlardı yani
"nereye neden niye sen gitmedin"
"şu dün aldığımız şeyleri götürmek için gitti"
"hepsimi"
"jake herkesi görmek istemiş ben senin yanında durmak için gitmedim"
diğerlerinden biride durabilirdi hani
"tamam"
tekrardan yatağın içine girdim
"açmısın yiyecek birşeyler getireyim mi"
"olur"
o gittikten sonra odada bende tek başıma çok sıkıldığım için çıktım
"neden geldin senin yatman gerkiyordu"
"canım öyle istedi"
canımın fazla acıdığını söyleyemem çok az acım vardı
sandalyelerden birine oturup ocakta bişeyler pişirmekle uğraşan Felixe baktım
"özür dilerim dün için o adamın öyle yapacağını düşünmemiştim gerçekten çok özür dilerim benim yüzümden oldu"
"senin suçun değildi"
felix çok güzel bir tabak hazırlamıştı birlikte salona gidip oturduk
"kendim yiyebilirim teşekkür ederim"
tabağı ondan aldım söylense de fazla birşey demedi
yemeğimi bitirdiğimde Felixin telefonundaki alarm çaldı
"yarandaki bandı değiştirmeliyiz şimdi"
gerçekten bunun için alarm mı kurmuştu
elinde ilaç ve birkaç farklı yara bandı ile geri geldi yanıma
"ben yapardım aslında ya"
tişörtümü çıkartırken söylenmeyi ihmal etmiyordum
"ben neden burdayım o zaman aaa"
yarama değen ıslaklıkla canımın acıdığını hissettim
"aaah"
"biraz canın acıyabilir istersen elimi sıkabilir yada ısırabilirsin"
ısırmayı düşünmedim bile
tekrar elindeki pamuğu yaranın üzerinde gezdirdi kesinlikle çok acıyordu
"hangisini yapıştırmam gerkiyordu ki ya"
"Felix yapıştır birini işte"
"dur çok önemli birşey bu herşeyin tamamen uyumlu ve düzenli olması gerekiyor"
o yine düşünürken sıkıcı olmaya başlamıştı
"ahh Felix mikrop kapacak yapıştır hemen birini"
dediğim şeyle telaşa kapılmıştı tuttuğu bantlardan birini yapıştırdı
"sonunda"
tişörtümü giymeye çalıştığımda durdurdu beni yine aklından saçma şeyler geçtiğini düşünmüştüm
"biraz bekle hemen giyersen bişey olurmuş ama hatırlamıyorum onu ya seung bana öyle demişti"
ciddi olduğundan emin değildim saçma bir sebepti
yinede kolumu kaldırdığımda canım acıdığı için giymedim
"teşekkür ederim Felix yanımda olup yardımcı olduğun için"
"herzaman yaparım bunu hyunjin teşekküre bile gerek yok biliyorsun sana olan hislerimi"
"sen ciddi değilsin sanmıştım ben"
güldü aslında tatlı bir gülüşü vardı bunu iyi yerlerde görmediğim için şuan öyle geliyordu
"haklısın sende sana yaşattıklarımdan sonra.. ama gerçekten seni seviyorum hyunjin hep yanımda ol sürekli sana bakayım sadece benim ol sadece sana dokunmak istiyorum bazen kendimi kontrol edemiyorum ve seni korkuttuktan sonra pişman oluyorum"
söylediklerinin doğruluğuna güveniyordum çünkü birkaç kez aynı şeyleri söylemişti ama hâlâ ruhsal olarak bir sorunu olduğunu düşünüyordum
"lütfen sende beni de sevmeye çalış zorlamak istemiyorum sadece bir kere dene lütfen"
galiba bunu yapabilirim içimde ona karşı duyduğum bi sempati vardı
(cümle doğrumu emin değilim ehmm,)"deneyeceğim tek istediğim bana isteğim dışında dokunma lütfen"
sevinçle bana sarılmak istedi ama galiba yaramı hatırladıktan sonra vazgeçti
___________________________________________
diririiririririm
Felix semee hatırlatmak istedim ehmm
çok asko kusko oluyor bunların aski waaaaaàaee
asklar edebiyat dersini hic dinlemedigim icin ve uc dili ayni anda ogrenmeye calistigim icin yazim hatalarim grammer hatalarim falan cok olabilir bunun icin ozur dilerim
umarim sevmissinizdir
SİZİ SEVİYORUM ASKLARIMMMMM💗💞💓🫀💞😙💓🫀🫀
ŞİMDİ OKUDUĞUN
kafanmı güzel /hyunlix/
Fanfiction/ᐠ。ꞈ。ᐟ\ SEMELIXXX ilk semelix fic tutunca sansimi denicem yine kshdksjskskjd hyunjinin bindiği otobüsü bir mafyanın kızı yüzünden aptal birisi tarafından kaçırılmıştı ___________________________________________ "şuan beni sinirlendiriyorsun de...