iki gün olmuştu ve o çocukları şimdiye kadar hiç görmemiştim Felixin onlara birşey yaptığını düşünüyordum galiba da haklıydımFelix aşırı iyi davranıyordu bana ne kadar garibime gitsede bu hali hoşuma gitmişti
yine çalışma için bahçeye çıkmıştık şuan silah kullanmayı öğrenemeyen bir kaç kişi vardı onlar çalışırken bizde galiba koşacaktık burası resmen askeriyeye dönmüştü
"heyy günaydın hyunjin yorucu değilmi"
Felix yanımdan koşmaya başladı
"ahh günaydın Felix evet biraz yorucu sen niye koşuyorsun ki koşman zorunlu bile değil"
"umm çünkü empati yapmaya çalışıyorum"
kafasına taş düştüğünü düşünmeyi bırakmıştım kesinlikle daha büyük birşey düşmüştü
garip bakışları hiç değişmemişti hala çok korkunç bakıyordu
neredeyse bir saat koştuktan sonra hepimiz yorgun düşmüştük
"HYUNNN COK OZLEDİM SENİİİ"
beomgyunun boynuma atlamasıyla gülümsedim wooyoung yanımda olmadığında konuşabiliyorduk
"bende seni çok özledim ya neler yaptınız taehyunla anlatsanaa"
"aaaa şey benden hoşlandığını söyledi ilk başta baya şok oldum ama sonrasında aramız iyi oldu ya"
beomgyu bana taehyunla olanları anlatırken üzerimde hissettiğim gözlerle etrafıma baktım Felix yine aynı bakışlarıyla bize bakıyordu sanki beomgyu yu her an kesebilirmiş gibiydi göz göze geldiğimizde gülümsemesi biraz olsun içimi rahatlattı
"uuuuu ne var sizin aranızda acabaa bakışmalar falan hm"
"hiç birşey yok aramızda sadece çok garip birisi"
fazla dışarıda oturmak istemedim Felixe hâlâ beomgyu konusunda güvenemiyordum
beomgyu taehyunun yanına gidince bende wooyoungun yanına gittim yatıyordu
"heyyy ne yapıyorsunn kalkk hadii çok sıkıcı hadiii"
onu zorla kaldırdıktan sonra ölümcül bakışlarını dikti bana iki gündür trip yiyordum resmen
"hadi ama bak iki gün oldu çok özledim senii woo hadii"
hala aynı bakışlarla bakarken bende onu gıdıklamaya başladım bu sefer gülüyordu
"AHAHHHAHHA TAMAM TAMAM HAHHA DUR HADİİ AHAHHA"
gıdıklamayı bıraktığımda sarıldık falan işte
aaa yine Felix
çok mutlu görünüyordu içimdeki garip his nedendi anlamış değildim
şu aptal arkadaşıyla yine buluşmaya başlamıştı demekki bana güveniyordu
yakınlıkları çok sinirimi bozuyordu sarılıyor el ele tutuşuyor birbirlerine dokunuyorlardı onu ne kadar öldürmek istesemde kendimi durdurdum
bir anda hyunjinle göz göze geldiğimde hemen gülümsedim o da aynı şekilde karşılık verdi
içeri girdiklerinde yine onun peşinden girdim bende bu seferde başka bir veletle çok yakınlardı sinirimin geçmesi adına daha fazla onlara bakmamaya çalıştım gidip biraz birilerini yumruklayarak sinirimi atmaya çalışacaktım
şu geçen gün ki şerefsizlerden biri hâlâ yaşıyordu galiba son günü bugün olabilirdi
"Felix iyimisin bu çocuğu neden dövüyorsun şimdi"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
kafanmı güzel /hyunlix/
Fanfiction/ᐠ。ꞈ。ᐟ\ SEMELIXXX ilk semelix fic tutunca sansimi denicem yine kshdksjskskjd hyunjinin bindiği otobüsü bir mafyanın kızı yüzünden aptal birisi tarafından kaçırılmıştı ___________________________________________ "şuan beni sinirlendiriyorsun de...