MY DEMON BOSS OWNED ME( COMPLETED)

CHAPTER 34

After two months.

"HOW ARE YOU ARRIANA? ANG LAKI NA NG IPINAGBUBUNTIS MO! " Sambit ni Chloe mabuti naman pinuntahan ako nito, napangiti ako at bahagyang napasapo sa tyan ko.

" Ok lang naman ako Chloe, at iyong baby ko malapit kona silang masilayan, ang saya saya ko Chloe " naiiyak kong sagot sa kaniya dahil sa saya, diko alam peru napakaemotional kona ngayon.

" Shh don't cry, ganyan ba talaga ang mga buntis madamdamim huh? " Naiiyak man peru natawa din kalaunan, napanguso naman ito dahil sa inasta ko.

" Arriana anong pakiramdam na magkakaroon kana ng anak? Anong pakiramdam na magiging isang ina kana?" Napatingin ako sa kawalan na tila iniisip ang  tanong niya.

" Ang sarap sa pakiramdam.Ang saya dahil para kang nanalo sa lotto,  isang bagay na nagpapangiti sakin,. "Saad ko habang nakatingin sa kawalan.Tumikhim ako at tiningnan si Chloe na nakatingin din sakin.

" BAKIT CHLOE? " Tanong ko ng parang lumamlam ang paningin nito at tila may iniisip.Bakit pakiramdam ko problemado siya.

" Chloe? Jey chloe may problema ba? " Tanong ko ulit, tiningnan naman niya ako ng saglit peru agad din nag iwas.Napabuntong hininga ako at masuyong hinawakan ang kamay niya.

" ARRIANA I'M...I'M PREGNANT! " Nagulat ako sa sinabi niya peru napangiti din sa huli. Nagtataka kong tiningnan si Chloe na parang dismayado at parang hindi siya masaya, mahal naman siya ni Xavier diba? Mahal nila ang isa't isa peru bakit malungkot siya?

" OH BAKIT PARANG HINDI KA MASAYA? AKALAIN MO IYON CHLOE MAGKAKAANAK KANA RIN! " Nakangiti kong sambit peru tiningnan lang niya ako.Bakit hindi siya masaya?

" MAY PROBLEMA KABA CHLOE? " Tanong ko, tiningnan ako nito ng malamlam at agad na tumango. Kita ko ang lungkot na bumalatay sa mukha niya, parang naiiyak siya sa sitwasyon niya, sa bagay buntis siya kaya iyon ma emosyonal.

" NATATAKOT KASE AKO!" Kumunot ang noo ko sa sinabi niya, at ano naman ang kinatatakutan niya? ngumiti ako at dinamayan siya.

" ANO BA ANG KINATATAKUTAN MO? " Tanong ko habang nakahawak sa kamay niya, napabuntong hininga ito at napatingin sakin ng deritso.

" ARRIANA NATATAKOT AKO PAANO KUNG AYAW PANINDIGAN NI XAVIER ANG BATANG TO'!..PAANO KAPAG NALAMAN NIYANG BUNTIS AKO TAPOS DI NIYA TANGGAP TO'! " Naiiyak niyang paliwanag.Awa ang naramdaman ko, ganyan din ako nong una natakot ako at pareho din kami ng rason.

" CHLOE KUNG TALAGANG MAHAL KA NI XAVIER MATATANGGAP NIYA YAN, AT TSAKA HUWAG MO MONANG ISIPIN YAN HUWAG MONG PANGUNAHAN ANG MAARING MAGING REAKSYON NIYA KAPAG NALAMAN NIYANG BUNTIS KA, KUNG TALAGANG MAHAL KA NIYA AT YANG MAGIGING ANAK NIYO, PANININDIGAN KA NIYA AT ANG RESPONSIBILIDAD NIYA SA BATANG YAN " Tumango tango ito na parang kumbinsido.

" PAREHO LANG TAYONG NARARAMDAMAN NOON, GANYAN DIN AKO PURO NEGATIVE LAHAT ANG NAIISIP KO HAHA " Natawa naman ito at kalaunan niyakap na ako.

Matapos namin mag usap kanina, pumunta na kami sa hardin iyong madalas kong tambayan noon.Napangiti ako ng makitang hindi na masyadong malungkot si Chloe. Naiintindihan ko ang nararadaman niya ngayon.

.....

Hindi ako mapakali dito sa loob ng kwarto ko kanina pa ako hindi mapalagay, sabi ni Ethan uuwi siya ng maaga , 12: 40 na ng gabi, nag text siya sakin sabi niya uuwi siya ng 6: 30 ng gabi peru ngayon wala pa siya.

Masasabi kong hindi naman niya ako pinapaasa sa mga sinabi niya, pagsinabi niya na uuwi siya ng maaga uuwi siya ng maaga pagsinabi niyang malalate siya ,totoo ngang malalate siya ng uwi, hyst ano na kaya ang nangyari sa kaniya?

" MANANG BAKIT HINDI PA UMUUWI SI ETHAN? " Nag aalala kong tanong, nilapitan ako nito bago patayin ang cellphone na hawak niya, nagpasama kase ako sa kaniya dahil baka may mangyari sakin, eksaktong siyam   buwan na ako ngayon.