BABY KİTTY-JOOKYUN

7

Changkyun morlukları görmezden gelmeye çalıştı.Kihyun'un yüzüne baktı.Hiç de Jooheon'a yakıştırmamıştı onu.Eğer insan olsaydı en çok kendisiyle yakışırdı Jooheon.Kendinden emindi.Kihyun yanına yaklaşmaya başlayınca tısladı Kihyun'a.

Jooheon kaş göz hareketi bile yapsa umursamadı Changkyun.Ama Jooheon'un üzüldüğünü fark edince Kihyun'un sarı tüylerini okşamasına izin verdi.Kihyun Jooheon'a gülümsedi ve Changkyun'u yavaşça kucağına aldı.Changkyun'un boynunun altına dokununca Changkyun rahatsız olduğunu belli etmek için tısladı Kihyun'a.

-Miyuw.

Changkyun olabildiğince tatlı bir şekilde miyavladı.Kihyun ise tekrar elini Changkyun'un boynuna değdirdi.Changkyun bu sefer sakin kaldı.Jooheon ikisine yaklaştı ve Changkyun'un patilerini tuttu.

-Bebeğim hadi gel yaralarını sarayım da oyun oyna biraz.

Jooheon usulca Changkyun'u aldı Kihyun'un kucağından.Banyoya götürdü ve olabildiğince hızlı sardı yaralarını.İkisi de konuşmamıştı bu sırada.

-Changkyun,bu sefer çıkartma bantları.İyileştikten sonra çıkarırım ben.Şimdi sessizce oyun oyna olur mu?İşim var benim canını acıtacak birşey yapma sakın.Üzülürüm sonra.

Changkyun kafasını salladı.Jooheon onu hızlıca birkaç tane oyuncağın bulunduğu odaya götürdü.Bu odayı klinikte kalamayan hayvanları tedavi etmek için kullanıyordu.Changkyun için biraz oyuncak döktü ortaya.Sonra hemen çıktı odadan.

-Kihyun,neredesin?

-Mutfaktayım.

Jooheon mutfağa doğru ilerledi.Kihyun'un beline sarıldı.Kihyun elindekileri bıraktı ve Jooheon'un ellerini tuttu.Jooheon Kihyun'u kendine doğru çevirdi ve dudaklarını öpmeye başladı.Kihyun Jooheon'un ellerini bırakıp ellerini boynuna sardı.Jooheon Kihyun'un belini tutup biraz daha kendine çektikten sonra dudaklarını ayırdı.Kihyun'un elini tuttu ve yatak odasına doğru ilerlemeye başladı.

Changkyun kulağına gelen adım seslerinden rahatsız olmuş,Jooheon'un kapattığı kapıyı açmaya çalışmıştı.Açamayınca kafasını aşağıya eğdi ve kapının alt tarafındaki boşluktan baktı ikiliye.Changkyun kalbinin kırıldığını hissediyordu,hem de o kadar kırılmıştı ki kalbi.

Jooheon gülümsüyordu Kihyun'a karşı,gözlerinin içi bile gülümsüyordu.Changkyun sadece kendisine ait olmasını istediği gülümsemenin,aslında başkasına ait olduğunu fark etti o an.Yavaşça merdivenlerden çıkmıştı ikisi de.El eleydiler.

Changkyun umursamamaya çalıştı.Kalbinin daha fazla kırılmasını istemiyordu çünkü.Jooheon'un aldığı sarı oyuncağa sarıldı.Bu oyuncak bile Jooheon gibi kokuyordu.Changkyun'un mavi gözlerinden yaşlar süzülürken üst kattan Kihyun'un inlemeleri geldi kulağına.

Jooheon yavaşça üstündeki siyah tişörtünü çıkarttı.Kihyun gözlerinin içine bakıyordu bu sırada.Jooheon tişörtünü bir kenara bıraktıktan sonra Kihyun'un boynuna yöneldi.Yavaş yavaş öpüyordu,sanki dudaklarının arasında Kihyun'un narin teni değil,kırılacak bir kristal varmış gibiydi.Canını acıtmamak için sadece öpüyordu Jooheon.Kihyun elini Jooheon'un geniş sırtında gezdiriyordu.