BABY KİTTY-JOOKYUN

8

Jooheon cevap veremedi.Sadece Changkyun'a baktı.Sonra konuyu geçiştirmek için bahane edebileceği şeyler düşündü.

-Ah Changkyun,ben işe geç kalacağım.Hemen gitmem gerek.

-Kihyun'la sevisirken geç kalmıyordun ama.Hem de benim ismimi söylerken.Neden benim ismimi söyledin Jooheon?

-Öylesine.Her neyse gelmek ister misin benimle?

-Seni o kızıl saçlı yılana bırakır mıyım sandın Jooheon?Tabiki de geleceğim.

-Changkyun!

Jooheon fark etmeden ses tonunu yükseltmişti Changkyun'a karşı.Changkyun yüksek seslerden korkardı,bir anda Jooheon sesini yükseltince korkmuştu ve kucağından inmeye çalışmıştı.Jooheon bunu fark edince Changkyun'u kaçamamsı için sakinleştirmeye çalışmıştı fakat Changkyun sinirli hissediyordu,patisini Jooheon'un yüzüne geçirdi hemen.

Jooheon acısını umursamadan yavaşça Changkyun'u yere indirdi.Sonra da patilediği yere götürdü elini,kanıyordu.Bu sırada Kihyun da inmişti aşağıya.Jooheon'un gözünün altındaki kanı görünce telaşla yanına gitti.Bu yaraya sebep olan Changkyun ise,tekli koltuklardan birine oturmuş patisini temizliyordu.

-Sana demedim mi ben Jooheon.O kedi sana zarar verdi,daha fazla burada kalamaz.Ya izi kalırsa?Hiç mi düşünemiyorsun bunu yani?

-Kihyun tamam sorun yok.

-Ne demek sorun yok Jooheon?Yüzünün halini görmüyor musun?Gel buraya.

Kihyun Jooheon'un elini tutup banyoya doğru götürüyordu.Changkyun ise bunu kendine yediremedi,koltuğun tepesine çıkıp tam Kihyun önünden geçerken üzerine atladı.

-Jooheon al şunu üstümden lütfen!

-Changkyun yapma dur.

Changkyun bu sefer kimseyi dinlemeyecekti.Jooheon'u bile.Kihyun'un çoğu yerini ısırdı,tırnağını batırdı.Siniri geçmiyordu.İçindeki nefret dinmek bilmiyordu.Jooheon'u gördüğü anda aşık olması yüzünden durmuyordu.Duramıyordu Changkyun.Jooheon onu kucağına almak üzereyken ellerini geri çekti.Nefes alamıyordu Jooheon,üst kata koştu hemen.

Dün geceki siyah tişörtünü geçirdi üzerine.Changkyun'un mama kabını aşağıya indirdi.Koltuğun üzerinde duran mamalardan koydu içine,biraz temiz su doldurdu diğer kaba.

Changkyun,Kihyun'u bırakmış onun yanına gelmişti.Jooheon nefes almakta daha da zorlanıyordu şimdi.Eli kalbine gitti,kalbi deli gibi atıyordu.Gözleri yavaş yavaş karardı.Nefes alamaz hale geldi,en sonunda yere düştü Jooheon.Gözünü kapatmadan önce yaptığı tek şey,Changkyun'un yüzüne bakmaktı.

Belki de ölmek üzereydi,ama onun düşündüğü tek şey Changkyun'du...

Biraz deliriceksiniz, bu bölümde ama yapacak bir şey yok maalesef iyi okumalar ❤️