Başka Bir Evren De

Tüm Sonuçlara Değerdi

Aynada kendime bakarken uykusuz geçen bir gecenin izlerini görüyordum Saatler sonra kapının önünden kalkabilirken, yatağıma geçerek cenin pozisyonunda yattım Ağlamalarım sabaha kadar devam ederken her gözümü kapatışımda olanları görüyordum Zorlukla bir iki saat uyuyabilmiştim Şimdi ise gözlerim şiş, kan çanağına dönmüş, göz altlarım mordu 

Kızlara bir şey belli etmemem gerekiyordu Makyaj ile en azından beyaz yüzümü canlandırırken, aşağıya inmek için odadan çıktım Benimle aynı anda Ateş Mirza da odadan çıkarken yüzüne bakmadan hızlı adımlarla uzaklaştım 

Mutfağa indiğimde kızların çoktan yerini aldıklarını gördüm Kızlar beni görünce koşarak annecim derlerken eğilip kollarımı açarak sarılmalarını bekledim Vurgulu bir tonda "kızlarım" derken kocaman sarıldım 

Kahvaltı boyunca tabağımdakilerle oynarken zorlukla bir iki yudum portakal suyundan içebildim Masa da tek konuşan kızlardı Kreşte olanları hevesle anlatıyorlardı Asel' in "annecim" seslenişi ile kafamı kaldırırken "aquarium gidebilir miyiz" gözlerinden hevesini anlasam da o gün yaşananları hatırladığı için çekindiğini görebiliyordum Ben cevap verecekken Ateş Mirza önce davranarak "oraya belli bir süre gitmenizi istemiyorum" sözü ile kızların yüzü düşmüştü 

Onların bu haline kıyamazken "eğer elimi bırakmayacağınıza söz verirseniz güvenli şekilde gitmemiz için bir yol düşüneceğim" demem ile kızlar yerinden hızla kalkarak "söz söz" bağırışları ile sarıldılar 

Onların bu haline gülerken "o sütler bitecek ama Benim biraz işim var Şimdi doğru yerlerinize" ikizler söylenseler de yerlerine geçip sütlerini içmeye başladılar Bende portakal suyumu alarak odama geçmek için ayaklandım 

Merdivene geldiğimde arkamdan Ateş Mirza "hiç bir şey yemedin Ayrıca bu aquarium meselesini ilk biz konuşmalıydık" Arkamı dönerken "gerçek olmadığım için onları korumayacağımı da düşünmüyorsun herhalde" sözlerim onu gererken "merak etme herkesin içinin rahat etmesi için bir çözüm bulacağım Ayrıca orada canı yanan bendim Kızların orayı bu şekilde hatırlamasını, anıları arasında bunun kalmasını istemiyorum Onlar için acıyı mutluluğa dönüştüreceğim" Ateş Mirza'nın cevabını dinlemeden merdivenler çıkarak odama geçtim 

Kapıyı kapatıp sırtımı kapıyı yaslarken derin bir nefes aldım İlk olarak telefonumu alıp Aslan'ı aradım Bizim için güvenilir iki kişiyi ayarlamasını ve Ateş Mirza'ya bunu kendinin söylemesini rica ettim Beni anlamasa da peki dedi En azından güvende olduğumuzu bilmeli idi Gelen kişilerden anlık resimlerimizi ona yollamasını rica edecektim 

Dün yapamadığım not alma işini şimdi yaparak gideceğim adresleri yazdım Bugün bir iki mekana bakıp, kredi işini çözmek istiyordum Siparişleri de hazırladıktan sonra üstümü değiştirerek odadan çıktım 

Kızların odasına geldiğim de evcilik oynadıklarını gördüm Beni görünce koşarak yanıma geldiler Eğilip "kızlar benim şimdi küçük bir işim var Onu hallettikten sonra sizi almaya geleceğim hazırlanıp bekleyin olur mu" Lilya itiraz ederek "niye şimdi gitmiyoruz" sorusuna "daha çok erken güzelim Bir iki ufak iş sizi fazla bekletmeyeceğim" Lilya pek ikna olmasa da kabul etti 

Merdivenlerden indiğimde Ateş Mirza'nın salonda olduğunu gördüm "Nereye Ahu" seslenmesine "dışarı" basit cevabını verdiğimde yanıma gelip önüme geçti "Sence de konuşmamız gerekmiyor mu" sorusuna "hangi konuda" dediğimde "yapma Ahu Yok saymak bir çözüm değil" 

Haklıydı Kızlar için vereceği cevabı biliyordum ama sevişmemizi konuşmak istemiyordum Saatime bakarken "neler diyebileceğini tahmin ediyorum Kızlara bir sözüm var Hemen çıkmalıyım Hem biraz uzak kalmak ikimize de iyi gelir" yanından geçip giderken kime kızgın olduğumu bilmiyordum Ama bu savaşta canı yanan ben olacaktım