Ruhumun Işığı (Düzenleniyor)

Bölüm 3:Kaosa Adım

***

Sizce Bu Barlas kimdi?Neleri yaşayıp atlatmıştı?Kafamın içinde çok fazla soru işareti(?)vardı.Bu soru işaretlerini çözmek için sormam gerekiyordu.Adı üstünde soru işareti.

Dün akşam Barlas beni evime bırakırken "Yedinciev""adlı grubun konserine fazladan bir bilet aldığını söyledi.Onunla gelmemi teklif etti.

Bende kafdamda ki tüm soruları yanıtlaması için onunla gitmeyi kabul etmiştim.

Barlas beni arayıp on dakikaya burada olduğunu syleyerek hızla hazırlandım.Üzerime beyaz bir pantolon ve siyah bir kazak geçirip çok hafif bir makyaj yaptım.Saçımıda topuz yapıp Barlas'ı beklemeye başladım.Yaklaşık 5 dakika sonra kapı çaldı.Annem kapıyı açmış Barlasla konuşuyordu.

Hızla merdivenlerden inip ayakkabılarımı giydim.Barlas benim için kapıyı açtı ve sürücü koltuğuna yerleşti.İlk konuşan Barlas oldu;

"Selam güzeller güzeli Nida"diye mırıldandı."Selam kıvırcık saçlıların kıvırcığı Barlas.İlk durak neresi?"dedim.

"İlk durağımız Yedinci ev konseri.Sonrası süpriz."Klasik Barlas, işte süprizleri seven."Sadece arkadaşız ötesi değil bunu unutmadın değil mi?"dedim bi anda Barlas kaşlarını çatarak konuşmaya başladı;"O temiz kalbin hala benle arkadaşolursa ötesi olabilir.Çünkü sen Karanlığın İçindeki Işıksın.Ben karanlığın içinde kafayı yerken sen o el fenerini bana tuttun ve beni aydınlattın Nida"

Nedense Barlas'ın bu cümlesi içimde bir huzur yarattı.Sanki yıllardır birbirimizi aramışız ve en sonunda bulmuşuz.

Fakat arkadaştan ötesi olursak bu yasaklı aşk olurdu.Çünkü başımızda Ferit denen bir bela vardı ve bizi istediği zaman bir kaosa sürükleyebilirdi.

"Nida duyuyor musun?"Barlas'ın sözüyle irkildim."Kusura bakma dalmışım ne oldu?" diye mırıldandım."Konsere geldik.Biletini alabilirsin.Koltuklarımız C2 ve C3"

Barlas'tan biletimi alıp salona girdik.Salon epeyce kalabalıktı.

Salon bolca ışıklı ve oldukça güzeldi.Barlasla salonda ki yerimizi aldık ve Yedinciev'in gelmesini eklerken Barlas konuşmaya başladı;

"Şu Ferit olayından sonra psikiyatrise gitmeye ne dersin?Olayı kafamızdan atmamız gerekiyor.Seni böyle çaresiz görünce içim içime sığmıyor.Bırak ışığın olayım Nida"Her Ferit kelimesini duyunca irkiliyordum.

Bence psikiyatrise gitmek en mantıklı fikirdi."Tamam bu sefer sen kazandın Barlas.Psikolojik destek alacağım.dedim ve arkadan bir ses duyduk."Bence psikolojik destek almalısın.Benle daha çok uğraşacaksın."dedi arkadan bir ses.

Barlasla arkamızı döndüğümüz sırada gördüğümüz görüntü bizi şoka sokmuştu.Ferit arkamızdaydı!Barlas hemen kolumu tutup beni çekiştirmeye başladı.

Barlasla arabaya doğru son sürat koşuyorduk.Hızlı bir şekilde arabaya bindik ve konuşmaya başladım;"Bu adam bizi nasıl heryerde bulabiliyor.Neden bizi bırakmıyor!Ne istiyor bizden!"diye mırıldandım.

"Bilmiyorum ama onunla konuşmam gerektiğini biliyorum.Tek bildiğim bu."Barlas sinirden kafayı yemişti.

Ferit'i görünce ona saldıracak gibi hissediyordum."Barlas bu çok tehlikeli "dedim Barlas'a."Hatta şimdi konuşacağım Nida.Artık beni kimse tutamaz."Barlas ile arabadan inip Ferit'i aramaya başladık.

Tam o sırada arkadan bir ses duyuldu;

Beni arıyorsanız ben burdayım.Ne söyleyecekseniz söyleyin Nida ve Barlas."Arkamızı döndüğümüz sırada Ferit'i gördük.Onu bulmuştuk,yani o bizi bulmuştu.Barlas hemen konuşmaya başladı;"Bizden ne istiyorsun?Neden bizi bırakmıyorsun amca?"dedi Barlas ve Ferit knuşmaya başladı;