İyi okumalar.
Yandan bir kurt çıkıp Hyunjin'e saldırdı.
Ama bu bildiğimiz kurt değildi. Daha çok filmlerde gördüğümüz kurt adamlar gibiydi.
Hyunjin'in gözleri kan kırmızı rengini aldı. Tırnakları uzamaya başladı.
Sanırım dönüşüyordu.
Karşısındaki kurdu yere serdi. Bir kaç tanesini de yere serdikten sonra ağaçların arkasından biri çıktı.
Kurt beni süzdü.
Kurt: Vay, vay, vay. Görmeyeli yeni insan sevgili yapmışsın Hyunjin.
Kurt bana yaklaşmaya başladı. Geri geri adımladım. Tam bana dokunacakken Hyunjin elini tuttu.
Hyunjin: Çek o ellerini.
Kurt: Çekmezsem n'aparsın ?
Hyunjin: Ne mi yaparım?
Hyunjin kurdun kolunu tutup çevirdi. Kurt acı içinde bağırdı.
Kurt: Tamam bırak, Ahh!
Hyunjin yanıma gelip beni kucağına aldı.
Hyunjin: Sıkı tutun ve sakın gözlerini açma.
Min-ji: Tamam.
Dediğini yaptım. Yüzüme şiddetli bir şekilde rüzgar değiyordu.
Bir kaç saniye sonra rüzgar kesildi. Yavaşça gözlerimi araladım. Evin önündeydik. Hyunjin baktığımda o da eski halini almıştı.
Hyunjin ile birlikte içeri geçtik.
Hyunjin: Hadi gidip uyuyalım. Yorulmuşsundur hem.
Başımı salladım. Yukarıya çıkıp tam kendi odama giriyordum ki, Hyunjin bana seslendi.
Hyunjin: Gel birlikte uyuyalım.
Hyunjin'e baktım.
Min-ji: Olur.
Hyunjin'in yanına ilerledim.
Odaya girdik.
Hyunjin giyinme odasına doğru ilerledi.
Bir kaç dakika sonra pijamalarını giyinmiş bir şekilde odaya girdi.
Yatağa uzandım. O da yanıma geçti.
Min-ji: Hyunjin.
Uykulu bir sesle;
Hyunjin: Hmm.
Min-ji: Okula ne zaman gideceğim?
Hyunjin: Bilmem.
Uzandığım yerden doğrulup suratına baktım.
Min-ji: Yah! Ne demek bilmem.
Hyunjin: Min-ji, sonra konuşuruz ha güzelim? Şimdi uyuyalım.
Sinirli bir şekilde geri uzandım.
Bok herif!
Hyunjin: Hey! İnsan hiç sevdiğine bok der mi?
Min-ji: Sana ne?!
Diğer tarafa dönüp Hyunjin'e sırtımı döndüm.
Hyunjin güldü.
Hyunjin: Ne bu tripler? Regl mi olacaksın?
Sinirle soludum.
Min-ji: Ne alakası var ya!
Aslında regl vaktim gelmişti ama çaktırmadım.
Tabii ya aklımı okuyabiliyordu!
Rezil olduğum anlar part bilmem kaç!
Korkak bir şekilde ona döndüm. Yine o sırıtmasıyla bana bakıyordu.
Hızla geri çevrildim.
Çabucak uyumak istiyorum. Gözlerimi kapattım uyumak için. Arkadan elini belime sardığını hissettim ama bir şey demeden kendimi uykunun kollarına bıraktım.
***
Gözlerimi açtığımda Hyunjin yanımda değildi. Kalkıp lavaboda işlerimi hallettikten sonra aşağıya indim.
Hyunjin koltukta oturmuş telefonu ile ilgilileniyordu. Yanına yaklaşıp yanağına öpücük kondurdum.
Min-ji: Günaydın~~
Hyunjin: Sana da günaydın. Sonunda uyanabildin.
Min-ji: Saat kaç ki?
Telefonunda bana saati gösterdiğinde gözüm fal taşı gibi açıldı.
13.30
O kadar uyudum mu ya?
Yanaklarım kızarmıştı. Boğazımı temizleyip konuştum.
Min-ji: Bir şey olmaz.. yani insanlık hali.
Yüzüme yapmacık bir gülümseme yerleştirdim.
Hyunjin'in telefonu çaldığında yerinden kalkıp telefonu cevapladı.
Suratındaki ifade değiştiğinde iyi bir haber almadığını anladım.
Telefonu kapatım bana döndü.
Hyunjin: Annem ve baban..
Duraksadı. Sorar bir şekilde konuştum.
Min-ji: Annem ve babam?
Hyunjin: Trafik kazası geçirmişler.
_______________
Selamm.
Bir kaç gündür bölüm atamadığım için üzgünüm.
Hikayedeki en sevdiğiniz replik hangisi?
Oy verip yorum yaparsanız çok mutlu olurum<3
İyi günler~
