Ateş ve Kor

21. Bölüm

Selammm

Umarım bölümü beğenirsiniz:))

Oylarınız ve yorumlarınız çok önemli ❤️ şimdiden teşekkür ederimm

Keyifli okumalar

Uyandığımda Demir'in erkeksi kokusu ciğerlerimi dolduruyordu. Gözlerimi tam açtım. Demir gözlerini bana dikmiş dikkatlice beni seyrediyordu.
"Günaydın" dedi küçük bir tebessümle,
"Günaydın" dedim yerimde kıpırdanırken,
"Ne zaman uyandın?"
"Yarım saat önce."
"Beni niye uyandırmadın?"
"Çok güzel uyuyodun. Ben de bu manzarayı çok özlemiştim." Yaklaştı ve burnunu boynuma dayayıp derin bir nefes aldı.

Geri çekildikten sonra gece karası gözlerini tekrar yeşil gözlerime dikti.
"Seni gerçekten çok özledim Vera." Cevap vermedim.
"Uyandığımda odanın içinde herkes vardı ama benim gözlerim bir tek seni aradı. Seni görmek istedim ilk, herşeyden önce sen vardın aklımda. Ağrım vardı ama aklımda sen vardın. Yürüyemezsin dediler, kaçırıldığını öğrendiğim an ayaklanıp dikişlerime rağmen koşarak sana gelmeye kalktım." Konuşurken gözleri gözlerimden ayrılmıyordu. Bir elini saçıma attı ve hafifçe okşamaya başladı.

"Seni çok seviyorum sevgilim. Çok. Herşeyin bir açıklaması var. Fotoğraflar, yazışmalar... Hepsi senden öncesine ait." Gözleri dudaklarıma kaydığında yutkundum.
"Demir-" dudaklarıma kapandı. Saniyeler sonra geri çekildi.
"Efendim güzelim?"
"Ne efendim?"
"En son Demir dedin ya, ona efendim diyorum."
"He? Hee, ne biliyim unuttum sen öyle birden şey yapınca" dudağının yanı kıvrıldı.
"Ne yapınca?"
Biraz geri çekildim.
"Of Demir, uzattıkça uzattın. Tamam yeter hadi aşağı inelim."

Gözleri yüzümün her bir detayında geziyordu.
"Niye öyle bakıyorsun yine?"
"Yok bişey."
"Tamam. Hadi kalkalım yeter bu kadar yattığımız." Yorganı üstümden çekip kalkmaya yeltendim ki bileğimden tutup kendine çekti ve dudağıma sert bir öpücük bıraktı. İster istemez elim ensesins gitti. Hafifçe geri çekildi, birkaç saniye gözlerini gözlerimden ayırmadı. Gözlerindeki özlemi gerçekten görüyordum. Bir kez daha dudaklarımı usulca öpmeye başladı.

Eli belimi sardı. Yavaşça yatağa yatarken Demir boynuma küçük öpücükler bırakıyordu. Demir dudaklarını boynumdan ayırdı. Dudağıma tekrar yaklaşıyordu ki kapı çaldı.
"Vera, uyandın mı?" Abimin sesiydi. Demir derin bir nefes alıp gözlerini yumdu.
"Hay ben senin ebeni-" ağzını kapattım.
"Şşş."
"Evet, evet uyandım!" Dedim yatakta Demir'den kendimi kurtarıp doğrulurken.
"Tamam. Ben aşağıdayım, kahvaltıya bekliyorum."
Demirin sesini duyduğumda gözlerimi ona çevirdim.

"Beklemesin." Dedi, göz devirdim.
"Ya bi dur Demir."
"Ne var kızım, karımı özledim ben." Oy çen karını mı özledin çen! Diye diye yanaklarını sıkasım gelmişti ama yapmayacaktım. Yapsa mıydım? Hayır, hayır. Güldüm memnunca,
"Tamam." Dedim kapıya doğru, abimin sesi kesildiğinde ben de yatakdan kalkmıştım.
Çantadan beyaz renkte bir pantolon ve yine beyaz renkte ince askılı crop çıkardım. Banyoya girecekken arkamdan Demir'in sesini duydum.
"Beni de davet etmeyecek misin?" Dedi yüzündeki sırıtışla,
"Yoo" dedim rahat bir şekilde. Çok rahat çok profesyonel... Kıpss;)

                             💗🌺

Kahvaltıya indiğimizde abim bize gülerek bakıyordu. Demir çayından bir yudum alıp sordu.
"Hayırdır niye öyle bakıyorsun?"
"Eski düşmanımla kardeşim evli çıkıyor. Sonra kardeşim bizi yakınlaştırıyor. Sonra da dün ben eski düşmanım, yeni arkadaşımla kardeşimin arasını düzeltiyorum. Mükemmel ortam." Dedi abim gülerek, biz de gülmüştük. Demir arkasına yaslandı.