Parti Düşmanı | Texting

1.3

SELAMLAAAAAR

Nasılsınız bakalım görüşmeyeli? Ben oldukça iyiyim ve okuyacağınız bölüm için çok heyecanlıyım. Bu bölüme bol bol yorum bekliyorum.

Ayrıca oy vermeyi lütfen unutmayın.

Keyifli Okumalaaaaar ❤️‍🩹

••••••••

Hayatım bir film olsa eminim ki bu son sahnesi olurdu. Çünkü büyük ihtimalle ana karakterimiz bu olana dayanamaz ve kalp krizinden giderdi.

Peki ben mi ne yaptım? Hiçbir şey.

Birazdan karşısında, kendimi Feriha gibi yere atıp bayılma numarası yapmam çok olasıydı. En fazla ne olurdu böyle bir şey yapsam?

Rezil mi olurdum? Zaten bir yer yarılıp içine girmediğim kalmıştı.

Beni deli mi sanardı? SANABİLİRDİ ÇÜNKÜ ZATEN ÖYLEYDİM.

Bana Parti Düşmanı lakabını kullanan tek bir kişi vardı, o da biricik üst komşumdu.

Arkadaşlarımın önerisi üzerine geldiğim restoranda günlerdir konuştuğum komşumu göreceğimi söyleseniz bana, affedersiniz ama size götümle gülerdim.

Görüyoruz ki ben size değil hayat bana götüyle gülüyor.

Kurduğu cümleden sonra put gibi donup kaldığım için olacak ki hafifçe koluma dokundu. "Sumru, iyi misin kıpkırmızı oldun?" ALLAHIM NOLUR YARILSIN YER, LÜTFEN YARILSIN.

Ben Sumru değilim çocuğum başkasıyla karıştırdın deyip buradan kaçarak uzaklaşsam garip olur muydu? Hem konuştuğu kişinin ben olduğumu nasıl hemen anladı bu çocuk?

"İyiyim." diye fısıldadım ama sanırım sesim içime kaçmıştı.

"Ne işin var burada?" Restoranda mı ne işim var Han? Hiiiç öyle spora geldim diyerek dalga geçmek vardı ama işte malum, durumumuz el vermiyor.

Boğazımı temizlemek amaçlı birkaç kez öksürdüm. "Arkadaşlarım burayı çok sevmişler, beni de getirdiler. Yemek yiyecektik." dedim.

Ne uzun uzun açıklama yapıyorum ya ben bu çocuğa, ona ne ki canım?

Gözlerim istemsizce yüzünden vücuduna kaymıştı. Üstünde beyaz düz kısa kollu bir tişört altında ise siyah bol paça bir pantolon vardı. Yapılı vücudu beyaz tişörtten adeta ben buradayım diye bağırıyordu. Saçları koyu kumraldı aynı kestaneye benziyordu. 

Bana pis pis sırıttığı için yanaklarındaki çukurlar az önceye göre oldukça belirgindi. Ayrıca kirpikleri inanılmaz güzeldi ve uzundu, utanmasam kirpiklerin ipek kirpik mi hayatım diye sorardım.

Ben hâlâ alık alık ona bakarken bakışlarımı fark etmişti. "Hoşuna gittim mi komşum?" diye sorması yanaklarıma giden kanın hızını arttırdı.

"Ne alakası var ya? Nerden bileyim sen Han mısın değil misin, onu anlamaya çalışıyorum ben bir kere." dediklerim sırıtışının büyümesine neden oldu.

"Ayrıca sende hemen tanıdın beni, ne yaptın yokluğumda profil fotoğrafımla çok mu vakit geçirdin?" bu kadar utanma bana fazlaydı. Dediğim şeyle bir an bocaladı, sonra ise hafifçe göz devirdi.

"Aynen senden başkasını gözüm görmüyor benim." dedi alayla, kıkırdadım. Gözleri gözlerimi terk edip gülüşüme yöneldi, yavaşça yutkundu.

Burası bir sıcak oldu, bir boğdu beni ya niye öyle oldu ki?

"Hiç beklediğim gibi değilsin." dedi. Sesi kısık çıkmıştı, duymadığımı falan mı düşünmüştü? Eğer öyleyse maalesef ki oldukça net duymuştum. İçten içe sinirlendiğimi ona fark ettirmeden konuştum.