Τις επόμενες μέρες ο Πέτρος έβαλε ανθρώπους του πατέρα του να φυλάνε το σπίτι τους.Ποιος το περίμενε ότι όλος αυτός ο χαμός θα δημιουργούνταν από τον άνθρωπο που η Άννα είχε τόσα χρόνια δίπλα της και εμπιστευόταν με τα μάτια κλειστά.
"Άννα!"
Ο Πέτρος κατέβηκε στο σαλόνι όπου ζωγράφιζε η Άννα
"Τι έγινε?"
"Πρέπει να μιλήσουμε "
"Τι συνέβη?"
**Ντριν**
"Αλεξία?"
"Άννα,τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά"
"Τι έγινε?"
"Ειδα τον Γεράσιμο, έβγαινε από το μπαράκι που βλέπω το Βίκο "
"Τι δουλειά έχει ο Βίκος?"
"Δε ξέρω αλλά φοβάμαι"
"Εντάξει "
Η Άννα έκλεισε το τηλέφωνο και κοίταξε τον Πέτρο
"Πάλι πήγε στον Βίκο?Της κάνεις πλάτες με τον εχθρό του πατέρα μας "
"Πέτρο.."
"Μάνα, αδελφή,μόνο εσύ και η Κυρά του χεις ξέφυγει,αν και για την Κυρά αμφιβάλω "
"Η Αλεξία είδε τον Γεράσιμο στο στέκι του Βίκου "
"Ο Γεράσιμος?"
"Δεν ξέρω,θα μάθει"
"Απέτυχε ο Ιβορ και θα έρθει ο ίδιος να με σκοτώσει?"
Ο Πέτρος γέλασε
"Πέτρο,ο Βίκος είναι εχθρός του πατέρα σου και τι δε θα δίνει για έναν σύμμαχο,θα ήθελε να βλάψει τον Καστρινό"
"Ας έρθει και θα του ανοίξω το κεφάλι, του παπαρα"
"Πέτρο"
"Λοιπόν καιρός να φύγουμε "
"Να πάμε που?"
"Πριν σε γνωρίσω ήταν να ανοίξω ένα αρχιτεκτονικό γραφείο στο Λονδίνο, καιρός να το κάνω"
"Είσαι σίγουρος?"
"Άννα,θα τα κανονίσω όλα εγώ,θα φύγω αύριο για Λονδίνο,εσύ θα πάς σπίτι μου"
"Ο πατέρας μου?"
"Αν ήθελε,θα τον είχε ήδη βλάψει "
"Φαίνεται γελοίο,όλο αυτό"
"Λοιπόν θα κλείσω εισιτήριο και φεύγω σε λίγες ώρες,ετοιμάσου"
"Δε δε θέλω να τους βάλω σε κίνδυνο "
"Γρήγορα "
Η Άννα ανέβηκε και έβαλε μερικά ρούχα σε ένα σακουβαγιαζ
