Μαύρο Ρόδο//🥀

Αντίο

Τις επόμενες μέρες το σπίτι ήταν γεμάτο ζωή.Ο Θέμης χαιρόταν να βλέπει τα παιδιά στο σπίτι,έστω μια αν αυτός ήταν μόνος.Η Άννα και ο Πέτρος είχαν βολεύει στο δώματιο του

"Πέτρο,έλα να μου αλλάξεις τη γάζα"

"Περίμενε"

Η Άννα έβγαλε τη μπλούζα της και ο Πέτρος έφερε τις γάζες.Με προσοχή καθάρισε την περιοχή και άλλαξε γάζα

"Μεθαύριο κόβεις τα ράμματα επιτέλους"

Είπε ο Πέτρος

"Δέκα μέρες"

Ο Πέτρος τοποθέτησε τον καθαρό επίδεσμο όμως τα χέρια του έμειναν στην πλάτη της

"Τελείωσες?"

Ρωτησε η Άννα

"Ναι"

Η Άννα σηκώθηκε έτοιμη να φορέσει τη μπλούζα της όμως ο Πέτρος άρχισε να φιλά την πλάτη της

"Πέτρο"

"Πονάς?"

"Όχι, αλλά μπορεί ανά πάσα στιγμή να ανοίξει η πόρτα"

"Μη φοβάσαι "

Είπε ο Πέτρος και συνέχισε στο λαιμό της

"Πέτρο "

Η Άννα εγυρε το κεφάλι της ελαφρά δίνοντας του περισσότερο χώρο

"Πέτρο, να ανοίξω?"

Ρωτησε ο Λουκάς πίσω από την πόρτα

"Τι θες?"

"Τρώμε "

"Ερχόμαστε "

Ο Πέτρος της φόρεσε το πουκάμισο της και κατέβηκαν κάτω,όπου στο τραπέζι ήταν και ο Λευτέρης

"Μπαμπά μου,δε μου είπες ότι θα ερχόσουν"

"Έκπληξη"

Η Άννα και ο Πέτρος κάθισαν και άρχισαν να σερβίρονται

"Λοιπόν,στην υγεία μας"

Είπε ο Θέμης και τσούγκρισαν τα ποτήρια τους

"Κάνει με τα χάπια να πιείς κρασί?"

"Ελάχιστο"

Η Άννα ήπιε μια γουλιά για το καλό και το αφησε.

"Ξεκινάτε γιατί θα κρυώσουν"

Είπε ο Λευτέρης και άρχισαν να τρώνε.

"Κορίτσι μου πότε κόβεις τα ράμματα?"

Ρωτησε ο Λευτέρης

"Μεθαύριο"

Απάντησε η Άννα

"Άντε με το καλό"

Είπε ο Θέμης