Dost kime denirdi? Benim bildiğim
seni yarı yolda bırakmayacak, her
zamanarkanda duracak insanlara
denirdi. Ama öyle değilmiş yada ben
dost dediklerimin öyle olduklarını
sandığım için bu kadar kırılmışım.
****
Ödüllerimin olduğu raftan ilk aldığım ödülü elime aldım. Bu ödülün alt tarafında çatlaklar vardı ama ilk ödülüm olduğu için hâlâ çok seviyordum.
* Sınıflar arası zihinsel işlemler hesaplama birincisi *
ADAL GAYE KAMERTAN
Ödülümü aldığım günü ve öncesinde yaptığım çalışmaları çok iyi hatırlıyordum. Yarış gününe kadar Bade abla ile çalışmıştım. Yarış günü ise Bade abla ile okula gitmişti. O gün çoğu kişinin annesi ve babası varken benim Bade ablam vardı. Yarışmada tüm soruları doğru ve hızlı bir şekilde bulup yarışı ben kazanmıştım.
O gün ödül alışıma Bade abla ile sevinmiştik çünkü o gün Armin'nin okulunda veliler ile gezi olduğu için annem ve babam oraya gitmişti. Ödülü akşam aileme masada gösterirken onlar Armin ve onun sınıf arkadaşları hakkında konuşuyorlardı. En sonunda dayanamayıp ödülü masaya vurduğumda bakıp hareketime kızmışlardı
Tebessüm ederek ödülümü yerine koyup ders çalışmaya başladım. Yemekte yine davet hakkında konuşulurken bir şey fark etmiştim. Zafer yemeğinde bana onu yapan kişi bu partide de yanıma yine gelecekti. Düşündüklerim ile elimdeki çatal yere düşünce kendime geldim. Eğilip çatalı alırken masadaki herkesin bana baktığını hissediyordum.
Ben ise yere düşen çatala bakmaya devam ettim. Dediğini yapacaktı kesin yine yanıma gelecekti. Yapacaktı buna emindim. Ellerim titremeye başlayınca yavaşça çatalı masaya koyduktan sonra kalkıp odama geçtim. Odamın içinde tur atıp duruyordum. Aynadan kendime baktım ve o gün aklıma geldi. Kolum , karnım, omzum, saçlarım, kokum.
Kusacağımı bildiğim için hemen lavaboya gidip içimdeki şeyleri boşalttım. Yüzümü yıkayıp üstümü değiştirip yatağıma geçtim çünkü kontrole geleceklerdi. Kontrol yapılana kadar gözlerimi kapatıp bekledim. Odaya biri girip çıktıktan sonra gözyaşlarım akmaya başlamıştı.
" Ben ... Ben onunla karşılaşmaya korkuyordum. Beni yine karanlığa çekecekti emindim. Kim olduğunu görmediğim birinde kaçmak daha yorucuydu. " Sabaha kadar gözlerim açık durmuş bir çözüm bulmaya çalışmıştım. Yoktu o bu partiye gelecek beni bulacak ve aynı şeyleri yapmaya devam edecekti.
Alarm çalınca yavaşça kalkıp alarmı kapattım.Sıcak su ile duş alıp üstümü değiştirip çantamı alıp evden çıktım. Daha fazla Armin ve onun partisi hakkında birşeyler duymak istemiyordum. Okula vardığımda daha kapıdan girmeden grup yanıma gelmişti. Ne diyeceklerini biliyordum onlarda partiye gelmek istiyordu ama durum belliydi şimdi onlarda çok üzüleceklerdi.
Sima kolunu omzuma attı. " Selam Adal. Bizim iş ne olduğunu hallettin değil
mi? Sana güveniyordum zaten. " Sessizce konuştum. " Şey... Ben üzgünüm ama davetli listesi dolmuş yani sizi yazdırmadım. Ama benim doğum günü partime hepiniz gelirsiniz merak etmeyin."Buğlem sinirle güldü. "Adalcığım biz senin doğum günü parti de ne yapalım? Biz Armin için istiyorduk. " Sima Buğlem'in kolundan tutup çekti. " Buğlem bırak konuşma ufak bir iyilik istemiştik olana bak. Adal hem senin hiçbir doğum günün kutlanmıyor. Biz hangi doğum günü partine geleceğiz? "
Sinan ise hepsinden daha kırıcı konuşmaya başladı. "Kızlar boş verin gidelim hadi arkadaştan minik bir iyilik istedik beceremedi. Kusura bakma Adal lütfen ama bir daha bizle takılma arkadaş dediğin her daim arkadaşları için her şeyi yapar ama sen yapamıyorsun bu yüzden konuşma bizimle. "
Birlikte beni bırakıp sınıfa çıkmışlardı ben ise durmuş neden böyle olduğunu düşünüyordum. Zil çalınca hızlıca sınıfa çıktım. Teneffüs zili çaldığında arka sıraya yanlarına gittim. "Ben özür dilerim inanın bana yer yok yoksa annem sizin gelmenizide isterdi ama alan küçük üzgünüm."
Sima merakla bana baktı. " Gerçekten üzgün müsün Adal ? " Başımı salladım mahçup bir şekilde. "Peki çözüm basit Adal. Bizi gizlice o partiye al. Bunu yaparsan seninle arkadaş olmaya devam ederiz ama yapamam diyorsan bir daha yanımıza gelme. " Arkadaşlarımı kaybetmemek için başımı salladım.
' Tamam yapacağım anlaştık ama sizde içeri benim sayemde girdiğinizi söylemeyeceksiniz anlaştık mı?" Buğlem gülümseyerek bana yer açtı. "O zaman hoşgeldin aramıza Adal gerçi hiç gitmedin çünkü doğru bir karar verdin."
Okul çıkışında Sima ile birlikte dönerken ona parti kurallarını anlatıyordum."Lütfen siyah giyinip gelin başkada bir şeye gerek yok ama çok dikkat çekmeyin lütfen. Hem sizin için iyi olur hem benim için." Sima gülümsedi. "Tabiki Adal sen bunları dert etme o zaman görüşürüz. " Başımı sallayıp eve girdiğimde çoğu süsler asılmış ev gri ve sarı olmuştu. Kapıda durup süsleri izlemeyi bırakıp odama çıktım.
Tek dileğim partinin sorunsuz bitmesiydi. İlk sorunum o görmediğim çocuğun bana yakınlaşması. İkinci sorunum ise arkadaşlarımı gizlice partiye almam. Aslında çok büyük görünmüyordu ikinci sorun ama benim için büyüktü. Yemeğe kadar kitap okuduktan sonra yemek saatinde aşağıya indim.
Armin ve annem masada yoktu. Bende her zamanki yerim olan uzun masanın baş köşesine babamın karşısına geçtim. Babamla beraber karşılıklı uzak baş köşelerde oturuyorduk. Koca masada onlar bir tarafa toplanırken ben tek kalıyordum. Aile içinde yalnızlık aynası benim elimde yansıyordu. Onlar ise o aynaya bakıp aile oluşlarına gülüyorlardı.
🤍
Yeni yıla gireli sayılı dakikalar olmuşken bir çift laf etmesem olmazdı.
23 geride kaldığı için multuyum pek iyi değildi hedef 24 iyi gelsin tabi ki.Önce kendim için sağlık, mutluluk, para getirsin. Savaşsız, krizsiz, hastalıksız, kötülüğün azaldığı bir yıl olsun.
Kendim kadar Adal'ım içinde birkaç şey demek isterim.
Yeni yıla seninle girdiğim için mutluyum aklımdayken şimdi burda olman gurur verici. Benim güçlü Adal'ım bol sağlık, huzur, para, gözünün açılmasını, doğruları görmeni, doğru kararlar almanı, kendine güvenmeni diliyorum.
Umarım hep birlikte girdiğimiz bu yıl bize iyilikler getirir. ❤️🖤
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İSİMSİZ SON
RandomBeş farklı hayat ve beş değişim. Olayların arasında gerçek kimliğinin hangisi olduğunu bilemeyen bir kimsesiz. Beş hayat ve hızla akıp geçen yıllar. Kaybedilen zaferler. Kazanılan acılar. Bu bir isimsiz ve kimliksiz kalan kızın hikayesi değil bu do...