Belki de yanlış insanlara
yaranmaya çalışmak , kendini
kanıtlamak , sevdirmek bilmeden
yoruyordu.
****
Akşam yemekten sonra sessizce odama çıkıp hemen uyudum. Haftasonu için bana fazlaca güç gerekiyordu. Sabah erkenden kalkıp üstümü değiştirip aşağıya indim. Kahvaltı masası boştu ve bunun sebebi ise doğum günü hazırlıklarında son günleri olduğu içindi.
Bende çantamı alıp okuluma gittiğimde grup ile takıldım daha sonra ise evime döndüm.Akşam yemeğimi yemeden yatağıma yatıp uyudum çünkü yarın doğum günü partisi vardı.
****
Sabah kalktığımda evin içinde gülüşme sesleri gelince merakla sesi takip ettiğim de salonun ortasında bir kuaför Armin'nin saçını yaparken o da arkadaşları ile sohbet ediyordu.Beni görmesinler diye geri çekilirlen bir anda bir bedene çarptım. Dönüp baktığımda ise bana kızgın gözlerle bakan annemi gördüm. " Kardeşini dikizlemeyi bırak git bir banyo yap. Kıyafetin odanda. Herkes merak ediyor seni bugün uslu dur Adal. Armin'i, doğum gününde üzersen bende seni üzerim haberin olsun. "
" Peki anne. Şey benim saçım ne zaman yapılacak? " Annem kapıyı gösterdi.
" Adal saçmalama git odanda ne yapıyorsan yap. Sen doğum günü kızı değilsin zaten kötü olsan bile fark edilmezsin! Beni daha fazla uğraştırma hadi odana! " Başımı sallayıp odama geçip hemen duşa girdim. Sıcak suyun altında yıkandıktan sonra makyaj masasına oturmuş hafif makyaj yapmıştım.Bugün güzel olmak istiyordum hem benimde arkadaşlarım gelecekti. Fırçayı masama koydum. Onunda geleceği aklıma gelmince elim titremeye başladı. Yeterdi bu kadar makyaj zaten. Biraz sakinleşip saçlarımı dalgalı yapmaya çalıştım. Ama çoğu zaman onunda geleceğini aklımdan çıkarmadığım için elim yanmıştı fazlaca.
Saçım bittiğinde telefonuma gelen mesaj sesi ile maşamı masaya bırakıp fişini çektim. Mesaj Sima'dan gelmişti. "Vakit yaklaşıyor umarım iyi bir planın vardır."
Gülücük emojisi attım. " Tabiki var. " Yazdıktan sonra elbisemi giydim. Elbisem düz siyah belinde kuşağı olan sade uzun kolluydu. Tam bir genç kadın elbisesi olduğu için hoşuma gitmişti.Zaten bende böyle şeyleri çok severdim annem kesin bunu bildiği için bana bunu ayarlanmıştı. Hızlıca topuklu tek bant ayakkabılarımı giydim. Odamda partiye kadar kalmaya karar verdiğim için yaklaşmakta olan sınava çalışmaya başladım. Testimi çözerken hava kararmıştı. Odamı toplayıp derin bir nefes alıp aşağıya indim.
Aşağıdan kahkahalar ve sesler gelince merakla aşağıya odaya indim. Babam Armin'in elini tutmuş onu etrafta döndürürken annem onları gülerek izliyordu. " Çok güzel olmuş babasının prensesi. İyi ki doğdun kızım. İyi ki varsın. " Babam Armin'ni öpünce bende hevesle babamın yanına gittim. Babam ve odadaki herkes bana boş gözlerle bakmaya başladı.
Odada bulunan Armin'nin arkadaşları ise kendi aralarında bir şeyler konuşuyorlardı. " Ben... Ben nasıl olmuşum baba ? Yakışmış mı elbisem ? " Babam telefonu ile ilgilenmeye başlayıp cevap verdi. " Fena değil. "O sırada kapı çalınca herkes kapıya doğru gitmişti ben yine odada tek kalmıştım. Babam elimden tutup beni döndürmemişti ama elbiseme güzel demişti.
Zaten küçük kızları babaları alıp etrafında döndürürdü onlar böyle şeyler yapardı yani babamın Armin ile yapması çok doğaldı. Zaten ben annemin dediği gibi genç bir bayanım. Hata bendeydi böyle küçük bir çocuk gibi yapmamam gerekiyordu.
*****
Çoğu misafir gelmişti artık insanlarla doluydu etraf. Bende bakarken o yüzünü görmediğim kişiyi duyduğum seslerden bulmaya çalışıyordum. Ben bakmaya devam ederken elimdeki telefon titremeye başladığında etrafa bakmayı kesip telefonumun ekranını açtım. "Adalcığım biz kapının önündeyiz hadi gel içeri girmemize yardım et."
" Tamam. Geliyorum bekleyin. " Telefonu kapatıp kapıya doğru yürümeye başladığımda arkamdan birinin sesi gelmişti. " Gel bahçeye çıkalım biz. " Arkam dönük olduğu için görememiştim ama ses onun sesiydi. Arkamı döndüğümde ise arkamda hiç kimse yoktu. Buradaydı ses onun sesine çok benziyordu. Geri geleceği biliyordum zaten ama gelmez diye ümit etmiştim. Sakin olup derin bir nefes alıp kapıya ilerledim.
Kapıyı açtığımda ise Buğlem'in kırmızı elbisesi beni şoka uğratmıştı. " Buğlem bu elbise ne ? " Buğlem elbisesine bakıp bana gülümsedi. "Ay çok güzel olmuşum biliyorum canım. " Şaşkınlıkla Sima'ya baktım. " Ben Sima' ya demiştim bu partide sadece siyah elbise geçerli. Sima Buğlem'e neden söylemedin ?"
Buğlem önüme geçip konuştu. " Adal üzgünüm ama beni böyle almalısın ben bir daha elbise değiştiremem. Kapıyı aç gireyim hadi." Elbisesine bakarken elini salladı. " Bakma bana aç kapıyı. " Başımı salladım. Kural belli benim sayemde burada değilsiniz anlaştık değil mi ? Evin içine de girmek yok. Annem sizi görmesin diye bahçede kalın. "
Hepsi başını salladığında onlara güvenerek kapıyı açık bırakıp içeri geçtim. Karşımda onları uzaktan izlerken Atay'ın arkasını dönüp ıslık çaldığında şaşırdım. O sırada üç kızın ve iki erkeğin olduğu bir grup içeri girince şaşırdım. Kalabalık olmaları dikkat çekiyordu.
Hızla Sima'yı aradım tanıdığım belli olmasın diye. " Bu kişiler kim ? Sen mi çağırdın ? " Kapıdan geçerken etrafına bakındı. "Evet Adalcığım tabiki diğer arkadaşlarımda gelecek. Ben onlarsız asla böyle büyük bir partiye gelmezdim zaten. " Girenlerin renkli elbiselerine baktım. " Dikkat çekiyorsunuz ve bizim konseptimiz siyah. "
Buğlem telefonu aldı. " Adal ya susar bizi eve böyle alırsın yada bir daha yarım metre yakınımızda olamazsın! Kararını ver. " Arkamı dönüp bahçeye baktım. "Tamam. Tamam. Geçin arka taraftan geçin bahçeye çıkarsınız zaten gençler hep orada büyükler salonda. Salona girmeyin yeter. "
" Adal kapat hadi sen böyle konuşurken parti bitecek. Bir de bana bir su getir. Dilim damağım kurudu. Ben şimdi içeriye girersem direk fark edilirim. O yüzden sen bana getir. "
Hepsi hızla bahçeye geçerken bende köşede onları izliyordum. Umarım yakalanıp başımı belaya sokmazlardı. Buğlem'in suyunu götürmek için mutfağa girdiğimde. Bir anda arkamdaki kapı kapanmıştı. Daha ne olduğunu anlamadan ise biri beni kolları ile sarmaya başlamıştı.
🤍
Genç Bayan yada çocuk işleri...
Mutfağa giren çok belli değil mi?
Yılın ikinci bölümü ✨
6şd
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İSİMSİZ SON
RandomBeş farklı hayat ve beş değişim. Olayların arasında gerçek kimliğinin hangisi olduğunu bilemeyen bir kimsesiz. Beş hayat ve hızla akıp geçen yıllar. Kaybedilen zaferler. Kazanılan acılar. Bu bir isimsiz ve kimliksiz kalan kızın hikayesi değil bu do...