İSİMSİZ SON

11) TEPKİ VE İZLERİ

Ne zaman yıkılırsın biliyor musun

Sevdiğin insanların gözünden sana

olmayan sevgilerini gördüğün an.

Hem yıkılır hem de anlarsın. Bunun

diğer bir adı büyümektir işte.

*****

Bana sarılan ellerin kime ait olduğunu biliyordum. O gelmişti. " Hişt sakin ol biliyorum sende beni özledin." Eğilip saçlarımı kokladı. " Kokunu çok özledim tatlım. Ne kadar güzel değil mi  günler  sonra bir daha bir kutlamada görüşüyor olmamız ?"Nefesini boynumda hissettim daha sonra ise dudağını. Elleri omzumu tuttu ve yavaşça okşamaya başladı.

" Omuzların , boynun , saçların... Sen mükemmel bir parçasın! Diğer hiçbir kıza benzemiyorsun." Omzumu , saçlarımı öpmeye başladı ben ise kendimi sıkıyordum. Gözlerim buğulanmıştı. "Bı... Bır... Bırak beni. Bırak beni yoksa kötü şeyler olacak."  Boynumu öpüp kulağıma fısıldadı.

" Hımm ne mesela beni öpermisin ? Biliyor musun asla hayır demem. Gerçi ben niye tutuyorum kendimi. Dön bana öpeyim seni güzelce. Bak ben öpünce diğerlerinin öpüşünden bir zevk almaz yine beni istersin. Garantim var. " Her şey beni döndürmeye çalıştığı zaman kopmuştu ve ben dışarıda kısık da olsa  müzik çaldığı için daha yüksek sesle bağırmaya başladım.

" Yardım edin! Sapık var yardım edin lütfen!  Biri bana yardım etsin! "
Bağırmalarım yüzünden elini bende çekip  hemen uzaklaştı.  O uzaklaştığı anda ise kapı  gürültüyle açılınca rahatlamıştım sonunda beni kurtarmaya gelmişlerdi. Arkamı döndüğümde ilk gördüğüm içeriye giren annemdi.

" Ne bağırıyorsun Adal ? Ne bu sesler ne yaptın yine? " Koşarak annemin yanına gittim ona sarıldım. "Anne yardım et bani taciz ediyor. Nolur yardım et.  İkinci kez yapıyor ilk yaptığı zaman ise zafer yemeğiydi. O zaman çok korktuğum için sana söylememiştim. Nolur anne kurtar beni. "

Annem hızla beni itti. Kendimi yerde bulduğumda anneme şaşkın gözlerle baktım. O ise daha yüzüne bakmaya cesaret edemediğim pisliğe bakıyordu. Olduğum yerde duruken çocuğa sarıldığını gördüm. Çocuğun yüzünü görmemiştim ama uzun boylu siyah saçlıydı. "Özür dilerim oğlum. Ben seni tanıyorum emin ki  sen  yapmadın. İyisin değil mi? Bak ben senden eminim bu yüzden kızın ceza aldığından emin olacağım. Sakin kendini kötü hissetme. Sen haklısındır zaten. "

Kızgınlıkla bağırmaya başladım. "Anne hayır o yaptı!  Geldi beni tuttu omuzlarımdan öpmeye başladı , boynumu öptü ,  saçımı kokladı, sırtımı okşadı ve sen gelmeden önce beni öpecekti! " Annem bana bakıp bağırmaya başladı. " Adal yeter artık!  Bıktım senin bu çocukluğundan. Ben tanıyorum gayet düzgün bir çocuk sen ise dikkat çekmek isteyen bir zavallısın. Büyü artık yeter bu oyunların. "

Düştüğüm yerden kalkamadan. Söylediği sözler yüzünden anneme şaşkınlıkla bakıyordum. Bazı sözler çok mu keskin oluyordu?  " Zavallı mı? Anne hayır ben doğruyu söyledim. Bana inan lütfen anne. Anne o yaptı! O beni taciz etti bana  dokundu! " Annem  beni bırakıp onunla gittiğinde artık herşey benim için boş olmaya başlamıştı.

Sözlerden daha keskin olan da davranışların sözleri somut ifade etmesidir.

Başımı kaldırıp çevreme baktığımda bir sürü insan kapıda durmuş beni izliyordu. Armin'le göz göze geldiğimde bana kızgın bakıyordu. " Yeter artık! Arkadaşlarım çok düzgün insanlar. Beni kıskanmayı bırak. Arkadaşlarıma boş yere suç atıp beni zor durumda bırakmaya son ver! Anneminde  dediği gibi bir zavallı gibi duruyorsun. "

Hızlıca mutfaktan çıktığında diğerleri de mutfaktan ayrıldı. Ben ise koca mutfakta tek başıma yerde oturmaya devam ettim. Dışarıda ise yine en sevdiğim şarkı çalıyordu.

*Yalnız değil, yanlış değilsin utanma

Rüyan senin , al bir de bunu burdan yak

Fırtınadayım, bir fırtınadayım

Gözümün gördüğü göğsümün bildiği ile bir değil...

*****

Ayağa kalkacak gücü bulduktan sonra kapıyı açıp çıktığımda karşımda kızları ve annemi görmüştüm. Annemin kızlar ile bir şeyler konuştuğu belliydi ama kızlara kızdığı hareketlerinden daha belli oluyordu. Yanında ise Armin kızgınlıkla annesine bir şeyler anlatıyor gibiydi.

Annem kızlara dönüp bir şeyler derken.  O sırada Sima etrafa bakarken beni gördü. Bana dönüp el sallamaya başladığında ise herşey bitmişti. Beni tanıdığını belli etmişti artık. Hafifçe gülümseyerek başımı eğip başka yöne ilerlemeye başladım. Ne olduğunu anlamadan ise biri kolumdan tutup beni çekiştirmeye başladı.

Kolumu tutan kişiye baktığımda annem olduğunu fark ettim. Ne olduğunu bile sormadan korkularımın olduğu odaya gittiğimizi anlamıştım. "Anne. Anne ben... Ben gerçekten çok üzgünüm. Ne olur beni affet. Evet benim suçumdu olan herşey hepsi benim yüzümden oldu. Affet beni nolur. Bana başka bir ceza ver ama bunu yapma ne olursun."

Annem ise beni dinlemeden kolumu daha hızlı çekiştirmeye başladı. Basamakları hızlıca indiği için basamaktan düşmekten son anda kurtulup inmeye devam ettim zorla. Annem tüm yalvarışlarıma rağmen o odanın kapısını anahtarı ile açıp beni içeri itti. Ben yerden kalkmaya çalışırken o hızla kapıyı üzerime kitledi.

Etraf karanlıktı ve ben bu karanlıktan korkarken biri bana gelip bu karanlığın evim olacağını dese, bana bunu söyleyen kişiden bile korkardım. Hepsi görünmese bile beni izliyordu artık. Bir süre sonra ortaya çıkacak olan kırmızı gözler karanlıkta bekliyordu.

🤍

Kırmızı gözler artık sırrımız...

Korkunun boyutu yakında belli olacak.

Lalin hanım yine kızını koruma konusunda bir numara...

Benim için özel olan 5 Ocak günü Adal ile birlikte aldığım yaşım.
Yeni yaşım her şeyin iyisini getirirsin inşallah 🤍

🎂