Crossover

Κεφάλαιο 9

Μισούσε το πέταγμα.

Το μισούσε

Κόντεψε να σωριαστεί στο έδαφος σαν σακί στην προσπάθεια της να κατέβει από την ράχη του γαλάζιου δράκου. Ο Έρικ την έπιασε, αποτρέποντας τον εξευτελισμό της μπροστά στα μάτια των Ντρόγκομιρ. Το πρόσωπο του είχε πάρει μια πρασινωπή απόχρωση. Και το δικό της στομάχι ήταν ανταριασμένο.  

Ήταν έτοιμη να ικετέψει τον Νάριαν για ένα άλογο για την επιστροφή στο κάστρο. Δεν ήξερε πως θα άντεχε να πετάξει για δεύτερη φορά. Να νιώσει κάθε τι στερεό να χάνεται κάτω από τα πόδια της. Ο αραιός αέρας σκάλωνε στα πνευμόνια της και τρυπούσε το δέρμα της σαν παγωμένες βελόνες. Ένιωθε τα μάγουλα της σκασμένα και γδαρμένα. Δεν θα ξαφνιαζόταν αν ανακάλυπτε ότι αιμορραγούσαν. Η πίεση έκανε τα αυτιά της να βουίζουν και να πονάνε. 

''Διασκεδαστικό, ε;'' τους είπε ο Κάσσιαν καθώς περνούσε από δίπλα τους. 

Ο Έρικ και η Σελίν τον κοίταξαν με  βλέμματα κοφτερά σαν ξυράφια. 

Η Νερίσσα και η Ορόρα άλλαξαν μορφή. 

''Από εδώ'' είπε ο Νάριαν και άρχισε να οδηγεί την ομάδα μέσα στο δάσος.

Ο Κάσσιαν πέρασε το χέρι του γύρω από την μέση της Νερίσσας. ''Μπορούμε να χαθούμε ανάμεσα στα δέντρα'' της πρότεινε πονηρά.

''Ή, μπορώ να σου ρίξω γροθιά στα δόντια'' απάντησε ο Νάριαν με αξιοσημείωτη ψυχραιμία, χωρίς να γυρίσει να τους κοιτάξει, λες και είχε συνηθίσει να ακούει τέτοιου είδους συζητήσεις.

Η Νερίσσα επέπληξε τον Κάσσιαν αλλά στη συνέχεια του ψιθύρισε κάτι στο αυτί που κανένας από τους υπόλοιπους δεν κατάφερε να ακούσει.

Η Σελίν εστίασε την προσοχή της στην διαδρομή. Την έκανε να νοσταλγεί το σπίτι της παρόλο που αυτό το δάσος ήταν πολύ διαφορετικό από εκείνο πίσω στην πατρίδα. Το δικό της δάσος έσφυζε από ζωή και μαγεία, σε προσκαλούσε να ανακαλύψεις τα μυστικά του σαν μια ζεστή καλοκαιρινή νύχτα γεμάτη πιθανότητες. Αυτό εδώ το δάσος της θύμιζε τις χιονοσκέπαστες κορυφές της οροσειράς στους πρόποδες της οποίας βρισκόταν. Μπορούσες να θαυμάσεις την άγρια ομορφιά τους αλλά ταυτόχρονα έπρεπε να προσέχεις. Ένα λάθος βήμα και θα θαβόσουν εκεί για πάντα. 

Η διαδρομή ήταν σύντομη. Οι μάγισσες είχαν στήσει την υπαίθρια αγορά τους σε ένα ξέφωτο, το οποίο είχαν επεκτείνει κόβοντας τα δέντρα γύρω του.