Crossover

Κεφάλαιο 5

''Τι σχεδιάζεις, Νερίσσα;'' απαίτησε να μάθει ο Νάριαν.

Ένα μέρος του αισθανόταν τύψεις που αμφισβητούσε τις προθέσεις της αδελφής του. Ένα άλλο μέρος του, το πιο λογικό, ήξερε πως είχε κάθε λόγο για να φοβάται.

''Νόμιζα ότι θα χαιρόσουν'' αποκρίθηκε η Νερίσσα χωρίς να τραβήξει τη προσοχή της από την καμαριέρα που την βοηθούσε να ντυθεί. ''Λίγο πιο σφιχτά'' της είπε και η γυναίκα έσφιξε περισσότερο την ζώνη γύρω από τη μέση της, τόσο που ο Νάριαν δεν καταλάβαινε πως η αδελφή του ανέπνεε. Η Νερίσσα κοίταξε ικανοποιημένη τη φιγούρα της στον καθρέφτη. ''Ποιά είναι η γνώμη σου για το χρώμα;'' τον ρώτησε και γύρισε προς το μέρος του για να του δείξει το νέο της φόρεμα. ''Η Αμελί μου το έραψε''

Ήταν υπέροχο όπως κάθε δουλειά της Αμελί που ήταν πάντα προσεγμένη και γεμάτη φροντίδα σαν να έφτιαχνε κάτι παραπάνω από ένα ρούχο, σαν να ζωγράφιζε έναν πίνακα με ύφασμα και κλωστή. Είχε επιλέξει ένα γυαλιστερό μετάξι στο χρώμα του ροδάκινου κεντημένο με ένα μοτίβο από τριαντάφυλλα. Τα μανίκια άνοιγαν στους αγκώνες και έπεφταν αέρινα γύρω από τους καρπούς, διακοσμημένα με δαντέλα.

Το χρώμα έδινε στην αδελφή του μια γλυκιά όψη. Είχε αφήσει τα μαλλιά της να χύνονται ελεύθερα πάνω στους ώμους της σαν ξανθά κύματα και κάποιος –πιθανότατα η ίδια καμαριέρα που την βοηθούσε να ντυθεί συνθλίβοντας τα πλευρά της με τη ζώνη- είχε στερεώσει ένα λεπτό στεφάνι από λευκά άνθη στην κορυφή του κεφαλιού της. Την έκαναν να μοιάζει αιθέρια και αθώα.

Η Νερίσσα ποτέ δεν έδειχνε αθώα εκτός κι αν ήθελε να παραπλανήσει κάποιον.

Αν αυτό δεν ήταν λόγος για να ανησυχεί τότε δεν ήξερε τι άλλο σημάδι περίμενε να του στείλουν οι Θεοί για να αρχίσει να το κάνει.

''Το χρώμα κολακεύει τα μαλλιά σου και κάνει το δέρμα σου να λάμπει, τώρα πες μου τι σκαρώνεις''

Η Νερίσσα έδιωξε την καμαριέρα με ένα κοφτό νεύμα του καρπού της και άνοιξε την κοσμηματοθήκη της. ''Ομολογώ ότι με ξαφνιάζει η αντίδραση σου. Περίμενα ότι θα ενέκρινες τη κίνηση μου να προσκαλέσω τη μάγισσα να γευματίσει μαζί μας' Έβγαλε ένα ζευγάρι ζαφειρένια σκουλαρίκια μέσα από το κουτί και τα πέρασε στα αυτιά της. ''Με συγχωρείς, την Σελίν'' πρόσθεσε σαρκαστικά.

Την παρατήρησε κρατώντας τα χέρια του σταυρωμένα μπροστά από το στήθος του. ''Μη μου λες ψέματα, Νερίσσα''