Crossover

Κεφάλαιο 13

Ήταν ένας εφιάλτης.

Ένας εφιάλτης σαν κι εκείνους που στοίχειωναν τον ύπνο της τους τελευταίους μήνες. Σύντομα θα ξυπνούσε και θα έβλεπε ότι βρισκόταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι της, πλάι στον Έρικ.

Όμως τα λεπτά περνούσαν και τα μάτια της δεν άνοιγαν ώστε ο ξύπνιος να θρυμματίσει αυτό το φρικτό αποκύημα της φαντασίας της.

Το λογικό κομμάτι του μυαλού της ήξερε, όσο κι αν η Σελίν ήθελε να το αρνηθεί, ότι αυτός ήταν ένα κακό όνειρο από το οποίο δεν θα μπορούσε να ξυπνήσει.

''Πως είναι δυνατόν;'' είπε, προσπαθώντας να αποτινάξει από πάνω της την παγωνιά από το σοκ.

''Είναι πολύ απλό, γλυκιά μου'' της απάντησε η Μπαστιάνα με την γλυκιά, τραγουδιστή φωνή της. Παρά την ευχάριστη χροιά του ο ήχος ακουγόταν δυσοίωνος στα αυτιά της Σελίν, σαν βροντές που σε προειδοποιούσαν ότι ετοιμαζόταν να ξεσπάσει καταιγίδα. ''Οι Πρεσβύτεροι με ήθελαν νεκρή εδώ και δεκαετίες. Πιστεύατε ειλικρινά ότι δεν είχαμε ένα σχέδιο για την περίπτωση που κάποιος κατάφερνε να με σκοτώσει;''

Πιστεύεις ότι κάτι τόσο απλό όσο ο θάνατος θα σε ελευθερώσει από εμένα; της είχε πει σε έναν από τους εφιάλτες της. 

''Σου είχα πει πως εγώ ήμουν αυτή που συντηρούσε τη ζωή στο φαράγγι'' της θύμισε. ''Χωρίς εμένα δεν μπορούν να φυτρώσουν σοδιές σε εκείνον τον άγονο τόπο. Το φαγητό θα εκλείψει. Οι δικοί μου θα αναγκάζονταν να το εγκαταλείψουν, αλλά που να πάνε με τους Πρεσβύτερους και τους Κυνηγούς να καραδοκούν;'' Κοίταξε θεατρικά γύρω της. ''Αυτός ο τόπος ήταν πάντα ο τελικός προορισμός. Και όταν εσείς οι δυο αποφασίσατε να διασχίσετε την οροσειρά... Ε λοιπόν, αυτή ήταν μια σύμπτωση που δεν μπορούσε να μείνει ανεκμετάλλευτη. Εγώ θα προετοιμάσω αυτόν τον βάρβαρο τόπο για τους δικούς μου κι εσείς θα λογοδοτήσετε για τις πράξεις σας. Ήρθε η ώρα κόρη μου''

''Λύστε τα οικογενειακά σας όταν θα είστε μόνες'' γαύγισε ο Αίρυς και μπήκε ανάμεσα σε μητέρα και κόρη. Κάρφωσε την Μπαστιάνα με το βλέμμα του, σαν σκύλος που ήθελε να υποτάξει τον αντίπαλο του στην θέληση του. ''Οι δικοί σου έκαναν μια συμφωνία, μάγισσα. Απαιτώ να την τηρήσεις''

Η Μπαστιάνα έστρεψε την προσοχή της πάνω του και του χαμογέλασε γλυκά. Όσο γλυκά μπορούσε να χαμογελάσει ένα φίδι. ''Τι είδους συμφωνία;''

''Μου υποσχέθηκαν ότι θα άρεις την κατάρα μου. Μη διανοηθείς να προσπαθήσεις να με γελάσεις'' την απείλησε. ''Είμαι ο Αίρυς Ντρόγκομιρ, ο νόμιμος Άρχοντας της Ναβίντιας''