Edmund x reader |Narnia Günlükleri|

Bölüm 1 |☾Neler Oluyor☽|

Amelia Ağızından;

Okul için tren istasyonuna girmek için merdivenlerden inerken bir kalabalık gördüm içeriye ilerledikçe bir kaç kişinin kavga ettiğini gördüm. Çıkmaya çalıştım geri geri gitmeye çalıştım ama olmayınca arkamı döndüm. Tam ilerliyecek iken biri benim göğüslerimden ittirerek yere düştüm

Amelia: HEY!

???: Pardon

Çocuğa bakınca Edmund olduğunu gördüm. EDMUND'DI SENELERDİR HOŞLANDIĞIM ÇOCUK. Kendimi sakinleştirmeye çalışıyordum çünkü etrafımdakiler bana bakıyırdu ve kızarmamam gerekiyordu. Hemen ayağa kalkıp hazır herkes kavgaya bakarken yer kaptım.

Tren gelmeye başladığında ayağa kalktım. Edmund sağımda ve uzaktaydı ama onu görebiliyordum. Şapkasıyla selam verdi. Hemen kafamı hızlıca sola çevirdim. Yerde Edmund'da ait olduğunu düşündüğüm bir şey gördüm (fener). Feneri elime aldım. Açıkçası daha demin yaşanan olay yüzünden. onunla muhatap olmak istemiyordum ama iyilik yapıp ona feneri vermek için aldım. Ona feneri vermek için arkamı dündüm. Tren İstasyonunu görmek yerine bir mağaranın içindeydim. Dikkatli bakınca birkaç kişi üstünülerindeki kalın şeyleri çıkarıp yere atıp denize koştuklarını gördüm. Hava gerçekten sıcaktı patltomu ve kalın üstlerimi katlayıp fener ile bavulumun içine koydum. Giderken yerdeki eşyaları da topluyordum küçük kız gelirken beni fark etti. Kız bana bakmaya başlayınca diğerleride beni fark ettiler.

???: Kimsin ve buraya nasıl geldin?

Amelia: Ben Amelia fakat nasıl geldiğimi bende bilmiyorum.

???: Ben Peter.

Dedi ve elini uzattı. Elini sıkmak için suya girmem gerekiyordu.

Amelia: Bir dakika.

Hemen ayakkabılarımı ve çoraplarımı çıkarttım. Elimdeki yükleri yere bıraktım yanına ayakkabımı ve içindeki çoraplarımı yere bırakıp parçamı da sıvadıktan sonra suya girdim ve elini sıktım.

???: Susan

Konuşan kız çok güzeldi. Kıza bakınca bir yutkundum. Yutkunamamın sesi dışarı gelmiştir muhakkak. Bir anlık şok ile dona kaldım.

Amelia: Ah ayıbımı mazur gör.

Kız gülümsedi ve elini sıktım.

???: Lucy

Küçük kızın elini sıkınca kıza karşı daha çok gülümsedim.

Kafamı çevirdiğim anda Edmund'un orada olduğunu yeni görmüştüm.

Amelia: Edmund?!

Çocuklar bir süre bana baktıklar

Edmund: Tanışıyor muyuz?

Bir anda yüzüm düştü. Hızlı bir cevap verdim.

Amelia: Yaklaşık 2 yıldır aynı kimya sınıfındayız bir de önünde oturuyorum. Ayrıca okuldaki dolaplarımızda yan yana.

Dedim ve hızlı bir şekilde kıyıya geri döndüm bavulumu açıp içindeki havlu ile bacaklarımı kuruladım çoraplarımı ve ayakkabılarımı giydim.

Edmund: Havludan kullana bilir miyim?

Ayakta eğilerek sordu fakat saçlarımdan ve çok fazla eğilmediğinden yüzümü göremiyordu. Havluyu uzattım ve çıkardığım kıyafetleri toplyordum. Edmund ise yanımda üstünü kuruluyordu. O bir şey demeden hemen kalmak için hızlı davrandım ama başaramadım.

Edmund: Kabalığım için kusura bakma. Bu arada sabah sana çarpmıştım değil mi onun için de özür dilerim.

Ona yumaşk bir gülümseme gösterdim ve siyah saçlarımı kulağımın arkasına yerleştirdim.