Bölüm 5 |❃ Dere Taşları ❃|

295 21 6
                                    

Amelia'nın Ağzından;

Sadece adamların iş yaptığı bir yere gelmiştik. Bir kaç odunun arkasına saklandık. Sırtımı odunlara yaslayıp soluklanmaya başladım.

Susan: Belkide bu iyi bir yol değildi. *fısıldayarak*

Etrafımıza bakındık. Etrafta çok fazla insan vardı. Peter ayaklanıp geldiğimiz yönden geri döndük. Aynı uçurumun başına tekrar geldik.

Peter: Aslanı tam olarak nerede gördün?

Lucy: Yetişkinler gibi konuşmayı bırakın. Onu gördüğümü düşünmüyorum. Onu gördüm.

???: Ama ben bir yetişkinim.

Edmund ile ben gülmemek için dudaklarımızı bastırdık. 

Birbirlerinkisine değil sakin

Lucy: Tam da...

Olduğu yer olduğu gibi çoktü.

Susan-Peter-Edmund-Amelia: Lucy!

Hepimiz aynı anda kızın düştüğü yere koştuk. Neyse ki Lucy hemen altındaki taşın üstündeydi.

Lucy: Buradaydı...

Hepimiz tek sıra halinde yamaçtan aşağıya inidik. Suyun üstünden geçerken Lucy az daha düşüyordu. Neyse ki adam onu tuttu. Edmund hemen arkasını döndü.

Edmund: Dikkatli ol.

Amelia: Ben zaten çok dikk-

Derken daha sözüm bitmeden Lucy'nin bastığı taşa bende bastım. Neyse ki Edmund beni tuttu. BEKLE EDMUND BENİ TUTTU?! HEMDE BELİMDEN! GALİBAA ÖLÜYORUM! Bay Bay güzel Narnia. Bilincim yerine geldiğinde Edmund'ın biraz ittim ve boğazımı temizledim.

Amelia: Ehm. Teşekkürler.

Oda bir şey demeden önüne döndü. Yüzünü bırak sırtına bile utançtan bakamıyordum. Dereyi geçmiştik. Akşam olduğu için yatacak bir düzlük bulmuştuk. Tam ortamında bir ateş vardı. Ben Susan ve Lucy'nin arasına yatmıştım. Bu gün içerisinde neler başıma geldiğini ve Edmund ile ilgili hayal edemiyecek kadar güzel yaşamamızı düşünüyordum.

Susan: Lucy uyanık mısın?

Susan ayaklandı.

Susan: Sence Aslanı neden göremedim?

Lucy de ayaklandı ve ben tam ortalarında kalmış onları dinliyordum.

Lucy: Bana inanıyor musun?

Susan: Boğazdan geçtik.

Susan hem çimenler yolluyor hem de konuşuyordu.

Lucy: Bilmiyorum... Belki kendini göstermek istememiştir?

Susan: Buraya geleceğimizi biliyordun değil mi?

Lucy: Öyle olmasını umuyordum.

Susan: İngiltere'de olma fikrine yeni yeni alışmıştım.

Amelia: Bende

Lucy: Burada olduğun sürece mutlusun değil mi?

Susan: Burada kaldığım sürece.

Amelia: Susan.

Susan bana doğru döndü.

Susan: Efendim?

Amelia: Lütfen korsemi biraz aç.

Susan: Tabi.

Dedi ve eteğinin altından girdi ve korseyi genişletmeye çalıştı.

Amelia: Neden korse giyiniyoruz ki?

Susan: Çünkü eğer bıçaklanırsan daha az hasar al diye.

(Enola Holmes)

Dedi ve korsemi genişletmeye çalışmaya devam etti. Edmund uflayıp puflamaya başladı.

Edmund: Biraz sessiz olama-

Arkasını döndüğümde beni ve benim eteğinin içine girmiş Susan'ı gördü.

Edmund: Siz ne yapıyorsunuz?

Susan: Susarsan korsesini genişletiyorum.

Korsenin bir anda tamamen ipleri çözüldü. Hemen hafif kambur durmaya başladım ve derin nefesler almaya başladım.

Amelia: Teşekkürler Susan.

Dedim ve yattım. O gece nedensizce çok rahat uyumuştum.

.

.

.

TikTok: yn_byers

İns: partigre_kun

( Kelime sayısı: 397 )

(yeniden güncelleme tarihi: 02.07.23 )

Edmund x reader |Narnia Günlükleri|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin