Baskıcı annesinin sözlerini dinlemekten başka şansı olmayan minik Lixie'nin iç dünyasından dış dünyaya atlamayı denerken arkadaş hayatına o gelmesiyle dünya ona aydınlanmıştı...
note:angst değildir.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(♡3♡)
Kış aylarındaydı dışarıda kar yağıyordu. Okullar tatil olmamış okula gidip bu çileyi çekmek zorundaydım. Benim adım Lee Yongbok Felix. Yongbok adımı pek kullanmam Felix daha hoş geliyor.
Arkadaslarim; Jisung, Seungmin ve Changbin hepsiyle küçüklükten beri arkadaşım. Küçükken aile sorunlarım yüzünden başka bir şehire taşınmıştık. Jisung,Seunmin ve Changbin'in bana kotu örnek olduğunu söyleyip duruyorlardı. Bu şekilde düşünmelerinin sebebi odamdan hiç çıkmamam,sürekli uyumam,yemek yememem,küfür etmem,saygısızlık yapmam(?). Bunları yapmamın sebebi arkadaşlarımın değil kendilerinin sebebi olduğunu bilmiyorlardı tabii.
Homofobik ve aşırı baskıcı bir aileye sahibim...
Annem taşıdığımız yerde iş bulamamış ve telefonda teyzemle konuşmaya başlamıştı. Teyzem orda yapamayacağımızı annemin iş bulamayacağını tekrar evimize gelmemizi yanında çalışabileceğini söylemişti. Annem ikna olmakta zorlansada tamam demisti ve tekrar eski evimize taşınmıştık bende okuluma arkadaşlarımla devam etmiştim.
Sabah kar yağıyordu pamuk gibi bembeyaz kar... Çok hoş gözüküyordu fakat soğuk olduğunu düşününce istemsizce titredim. Yatagimdan kalkmak istemesemde kalkmak zorundaydım. Üstümdeki yorganı kaldırdım ve bacaklarımı yataktan sarkıttım. Saate bakmak için telefonumu açtım ve sadece 15 dakikam kaldığını gördüm panikleyerek telefonu hızlıca kapadım ve dolaptan formami giyip banyoya koştum.
Yüzümü yıkadım, dişlerimi fırçaladım ve fazla bozulmamış saçlarımı ellerimle düzelttim.
Çalışma masamin önündeki sandalyemden çantamı aldım ve hızlıca kapıya koşup montumu ve beremi giydim ayakkabılarımıza giydikten sonra kapıyı açacakken annemin bağırışı bir oldu.
Anne:"YONGBOK! KAHVALTI ETMEDEN NEREYE!"
Felix:"Ya yemicem!"
Anne:"Kahvalti etmeyince gözün kararıyor bir keresinde bayılacaktın sonra çileyi ben cekiyorum!Hasta olunca sana bakmak zorunda mıyım salak!"
Felix:"Evet bakmak zorunda değilsin senden ne beklenir ki?..Okula geç kalıcam tutma beni!"
kapıyı açtığım gibi evden cıktığımda suratıma vuran soğuk havayla birlikte suratımı buruşturdum.
Atkımı almayı unutmuştum soğukta çok kalırsam hemen hasta oluyordum... Ama eve gidip alamazdım çünkü okula geç kalmıştım. Siktir edip okulun yolunu tuttum.
Telefonumdan şarkı açıp yürümeye başladım. Baya yürümüştüm ve burnum kıpkırmızı olmuştu hava çok soğuktu. Ayakkabımın bağcığının açılmasıyla sendeledim tam düşecekken kolumdaki el buna engel oldu.
Arkama doğru döndüğümde bizim okuldan Hyunjin hyungu gördüm kolumdan tutan Hyunjin hyungmuş.
Hyunjin:"Önüne bakarak yürü düşecektin. Ha birde bu soğukta neden atkı takmadın?Burnun kıpkırmızı olmuş."
Haklıydı önüme bakmadan yürüyordum ve atkı takmamıştım salaklığım tutmuştu.Ben konuşmaya başlarken eli hâlâ kolumda yerini koruyordu.
Felix:"Haklısın Hyung dikkatsiz davrandım önüme bakmıyordum biraz dalgınımda bugün..."
Hyunjin hyung boynundaki atkıyı boynuma sardı ve elinin tersiyle yanağıma dokundu.
Hyunjin:Buz gibi olmuşsun keşke yanına atkı alsaydın ben pek üşümüyorum sende kalsın.
Felix:Ama Hyung üşümez misin?
Hyunjin:Üşümem,okula birlikte yürüyelim mi?
Bu soruyu sorduğunda hemen yüzüm gülmüştü çünkü okula tek başıma gitmekten sıkılmıştım.
Felix:"Olur!"
Fazla bağırdığımı anlayınca utançla ağzımı soguktan kızarmış ellerimle kapadım.
Felix:"Özür dilerim ne zamandir birisiyle okula gitmiyorum heyecanlandım..."
Benim salak hareketlerim Hyunjinin komiğine gitmiş olmalı ki mal mal sırıtıyordu.
Hyunjin:"Sorun yok,benim yanımda rahat olabilirsin. Fazla mı utangaçsın bana mı öyle geliyor?"
Hyunjin yine haklıydı yeni birisiyle konuşurken utançtan geberecek gibi oluyordum aslında bu sadece utangaçlıktan değil anksiyetedendi... Anksiyetemin olması çoğu işime engel olsada arkadaşlarım beni sakinleştiriyor o işi yapmam için bana gaz veriyordu onların verdiği gazla yapacağım işi yapıyor sonradan ise utançtan geberiyordum.
Felix:"Olamıyorum ki..."
Hyunjin:"Hmm fazla zorlamayacağım, benim yanımda rahat olabilirsin."
