The One

Chapter Nineteen

MONDAY and it's back to reality again.

Minsan talaga, bitin ang dalawang araw na restday lalo na kung marami kang naging gala at ganap sa weekend eh. Pero mas okay naman na ngayon. Atleast alam ko na maging workaholic ako ngayon sa shift ko, sa apartment naman pag-uwi ko ay makakasama ko uli si Migs. Ang pinakamamahal kong lalaki.

All is well.... almost.

Hindi pa rin mawaglit sa isip ko kung paano ko sasabihin kay Niccolo ang tungkol sa amin ni Migs. Pansin ko rin na walang naging chat o text message ito sakin nung huwebes pa. Does he have an idea already? Subalit paano naman kaya nito malalaman gayong wala kaming naging pag-uusap nitong huli.

Paglabas ko ng minimart na malapit sa building ng pinapasukan ko ay saktong natanaw ko si Niccolo na mukhang galing sa parking lot.

Naglakad ako patungo sa direksyong tinatahak nito at humabol sa kaniya.

"Nicco!" tawag ko sakaniya.

Tumigil ito sa paglalakad at lumingon sa akin.

"Wow. Iba talaga hitsura ng blooming. Halatang in love na inlove." tunog sarcastic na bati nito sa akin.

Naguluhan ako bigla. "Bakit?"

"Nagkabalikan na kayo ng ex mo?" diretsong tanong ni Nicco.

Hindi agad ako nakaimik. Seryoso ang mukha nito at matalim ang mga tingin sa akin. Ramdam ko ang tensiyon sa aura nito.

Nag-iwas ako ng tingin. Hindi ko kaya salubungin ang mga mata niya.

"I'm sorry Niccolo." hingi ko ng tawad. "I shouldn't.. give you hope. I thought I can move on. I thought I can open my heart for a new love. I tried. But I still love Migs."

"Pinaasa mo ako, 'lam mo ba 'yon?!" Bahagyang tumaas ang boses nito. Napaatras ako bigla. I feel so bad and guilty. I don't know if there's something I can do to make Nicco feel better.

"Kung alam mo naman pala sa sarili mong mahal mo pa 'yong ex mo na iyon, bakit mo ako pinayagan na manligaw sa iyo? Bakit kahit saglit, pinaramdam mo sa akin na may chance na maging tayo? Gayong alam mo pala na.. wala pala talaga akong pag-asa sa iyo. You should feel reallyyyy bad about it. 'Cause you hurt my feelings, Rhina. I know this would happen. I know you would confront me today. I saw how you cried and begged him that night..."

Nanlaki ang mga mata ko sa narinig. He was there... he saw us.

"Nicco.. i am so sorry. Hindi ko alam kung may magagawa pa ba ako para hindi na sumama loob mo sa akin. I cannot lied to myself anymore. I cannot deny what my heart really wants. I know I was a bad person for giving you hope. I was bad and manipulative. I shouldn't make you feel that way."

"Ang tanging bagay na dapat mong gawin ngayon ay 'wag ng magpakita pa sa akin at lubayan na ako. Let me move on, Rhina." Punong-puno ng pait na sinabi ni Niccolo bago ako talikuran.

I had good times with you, Niccolo. The girl you would love is just so lucky.

Your love is sincere and genuine.

I hope you would find her.

PAGPASOK ko sa office ay agad akong nilapitan ng mga kaibigan ko.

"May nanalo na!" asar ni Eli sa akin habang tinuturo ang diamond ring na nakasuot sa daliri ko. Napansin nito iyon agad habang nagseset up ako ng computer.

Mabilis na nagsitayuan sila Sasha at ang mga manager sa office namin para makibalita sa akin. Naging hot seat tuloy ako bigla.

Napangiti ako at sinagot sila. "Engaged na po ako."