Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Barns Courtney - Glitter&Gold
VII- Murders
●
"Ve bu ölümcül oyunu kazanacağım."
●
Seul Dışı
Taylandlıların Evi
Ortam git gide Al Pacino'nun filmleri gibi koksada herkesin dilinde yeminli bir sessizlik var gibiydi.
Hwang sert bir nefes verdi, parmaklarını aynı ritimle uzun namlulu silahının üzerine vuruyor ve bu işten sıkıldığı açıkça belli ediyordu. Ayakta, siyah botları ve akademinin verdiği kıyafetlerle bir askerden tamamıyla farksızdı. Taylandlının yanındaki adamlara karşı onlar çok daha resmiydi.
Sarışın dışında, o tabii ki de akademin verdiği o boktan paçavraları giymemişti.
Hwang kafasını kaldırıp gözlerini karşısında koltuğa kollarını iki yana açan ve ayak bileğini diğer dizinin üstüne atmış sallayan adama dikti. Fakat irislerine engel olamadan yanında oturan sarışın dilsiz çocuğa baktı. Sarışının gözleri ise Hwang'ın elindeki silaha dalmıştı.
Onun aklından geçenler ise öyle normal şeyler değildi. Duygular,
Hiç değildi.
Sarışının kafasının içinde dönenler fazla mide bulandırıcı ve insanlık dışıydı bu yüzden her zaman konuşmamayı insanlığa karşı bir iyilik gibi görmüş ve eğer konuşsaydı aklının içindekiler diline düşseydi muhtemelen şuan ya akıl hastanesinde ya da askeri hücrelerin birinde avazı çıktığı kadar insanlara ne kadar aptal olduklarını bağırıyor olurdu.
O, Hwang'ın elindeki tüfeği alıp yanındaki Taylandlının kafasına geçirip rahat durmayan ellerine ikişer kurşun atıp hareketlenen adamlarının kafasını kurşunlamayı burayı kan kokutana kadar tetiğe abanmayı düşünüyordu. Belki Hwang'ın boynunu keserdi çünkü kendi boynundaki izler hala yerinde duruyordu.
Taylandlı konuşmaya başladığında herkesin irisleri ona döndü. Taylandlı ise tam karşısında ayakta duran Han Jisung'a kaldırdı bakışlarını.
"Sarışınla her zaman iş yaparız ama bu askerler ile ilk defa yapıyoruz." dedi gözlerini Hwang ve Han Jisung'un yanında duran Lee'ye çarpıtarak.
Sonra yanında oturan sarışına döndü, sırıttı.
"Sen olduğun sürece her işe girerim biliyorsun Felix. Fakat bu büyük bir iş benden tozlar yerine bu sefer silah istediniz."
Yerinde biraz daha kaykıldı. Felix, samimi olduğunu düşündüğü bir şekilde gülümsedi yanındaki adama ama fazlaca yapmacılık vardı mimiklerinde.
