64 Bölüm: Finale 1 bölüm kala

7.7K 254 61
                                    

Yorum yaparsanız sevinirim:) <3

keyifli okumalar...

3 ay sonra...

Zil sesini duymamla hemen kapıyı açmıştım Ateş dudaklarıma kısa bir öpücük kondurup içeri geçti.

"Hoşgeldin sevgilim"

"Hoşbuldum karıcığım" Paltosunu çıkarmasında yardımcı olup askılığa astım.

"Selim ağabeyle konuştun mu?"

"10 dakikaya oradayız dedi"

"Üzerini çıkar o zaman sende" dediğimde kolidor boyu emekleyen oğlumuzun alnına öpücük kondurup odaya geçti.

Masayı kontrol edip Cihanı kucağıma aldığımda bebeksi mırıltılar çıkarmaya başladı, kucağıma almamı seviyordu.

Ateş Selim ağabeyinin yardımı ile kendine uygun bir iş bulmuştu.

3 hafta sonra ise kiralık eve yerleşeceğimiz zaman izin vermemiş  evlerinden birini kısa süreliğine bize vermişti.

Fazla büyük değildi ama çokta küçük değildi gayet şık döşenmişti.

Şimdi ise karısı ile bize misafir gelecektiler.

Malik baba Defalarca Ateşi arasada inadından dönmemişti Ama arada geliyordular.

Lale Anne kocasından farklı olarak artık sık sık geliyordu.

Keşke Malik babada Selim abi gibi olsaydı, belki o zaman Ateş babasına bu kadar uzak olmazdı.

Selim Abi gerçekten dünya iyisi biriydi umarım karısıda iyi biridir diye düşünürken zil sesi ile hemen Odaya girdim.

Çoraplarını giyiniyordu.

"Acele etsene Ateş" çemkirmemle hemen oturduğu koltukdan kalkmış ve terliğini ayağına geçirerek odadan çıkmıştı.

Daha fazla bekletmeden kapıyı açtım.

"Hoşgeldiniz"

"Hoşgeldin Baba"

Aynı şekilde karşılık verdiklerinde İçeri davet etmiştik.

Cihanı kucağına almıştı Feride abla
ne içeceklerini sordukdan sonra herkes çay demişti.

Çayları süzüp koltukların ortasında ki orta boy cam masanın üzerine bıraktım.

Atıştırmalıkları önceden koyduğum için sadece çayları servis etmiştim.

"Selim senden çok bahsetti Kızım" dedi Feride abla gözleri ise kocasındaydı.

"Dediği gibi hanım hanımcıksın" diye eklediğinde elimde olmadan utanmıştım.

"Öyle öyle" diyerek onayladı karısını.

"Ben Ateşin evleneceğini evlense bile bu kadar süre evli kalacağına asla ihtimal dahi vermezdim" Bu ses Selim abinin sesiydi.

Çayını yudumlarken gözleri muziplikle bakıyordu Ateş'e.

Kısık sesli bir kahkaha attı Feride teyze.

Zihimi kamçılayan merakla kaşlarımı çatmış Ateşin bozulmuş ifadesine bakıyordum.

"Neden ki?" Dudaklarımdan gayri ihtiyari firar eden 2 kelime ile Selim baba bitirdiği çay bardağını geri yerine koyup konuştu.

"Hiç bir kadının Ateş gibi sert ve kaba yapısı olan bir adama katlanacağını düşünmezdimde ondan."

Altın KAFES (DÜZENLENİYOR)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin