𝐭𝐚𝐞𝐡𝐲𝐮𝐧𝐠

5

توی عالم خواب و بیداری بودم که متوجه صدای حرف زدن مردی شدم.

وای بابا که از این عادتا نداشت که اول صبح اِنقدر بلند بلند حرف بزنه! اصلا بابا با کی داره اِنقدر بلند حرف می زنه؟

تهیون که الان باید خواب باشه. تهیون،
تهیون، تهیون، یهو انگار همه چی یادم اومد!

من کانادام، بابا کجا بود؟! پس این صدا مال کیه؟ یه کم دقیق تر شدم، دیدم صدای بوگوم میاد! یعنی داره دعوا می کنه که اِنقدر بلند بلند صحبت می کنه؟!

خب چقدر خنگم من، حتما داره دعوا می کنه! یعنی با کی و سر چی داره بحث می کنه؟ نکنه در مورد منه؟! وای خدا جون نکنه حرفای دیشبم باعث بشه منو بندازه بیرون؟!

اون وقت من این جا چی کار کنم؟ باید برم بیرون ببینم اوضاع از چه قراره.

از جام پا شدم و لباس و موهام رو مرتب کردم و رفتم بیرون اتاق. صداشون از توی آشپزخونه میومد.

وارد آشپزخونه که شدم، اول از همه مینهو متوجهم شد، چون اون رو به روی در ورودی نشسته بود و جونگکوک و بوگوم کنار هم و پشت به در نشسته بودن.

مینهو ـ سلام، صبح بخیر تهیون خان. خوب خوابیدی؟ اتاق خوب بود؟

با این حرف مینهو، هر دوشون به سمت من برگشتن، اما بوگوم زود روشو کرد اون طرف و مشغول خوردن شد.

جونگکوک ـ سلام تهیون جان. خوب خوابیدی؟

ببخشید حتما صدای ما باعث شد از خواب بیدار شی. بیا بشین سر میز صبحونه بخور.

تهیونگ ـ سلام، صبح شما هم بخیر. اتفاقی افتاده؟!

مینهو ـ نه چیز مهمی نیست، بیا بشین ببینم. قهوه می خوری؟

قیافه هاشون بد جور مشکوک می زد! از حرکات و حرفاشون معلوم بود که انتظار دیدن منو نداشتن.

حتما نمی خواستن من چیزی بدونم، پس بهتره منم بی خیال شم. اگه در مورد من بود، حتما بهم میگن دیگه. با این فکر یه لبخند به مینهو زدم و گفتم:

ـ من برم دست و صورتم رو بشورم، بعد میام. آره قهوه میخورم.

مینهو ـ باشه برو زود بیا قهوت سرد نشه.

تهیونگ ـ چشم. دستت درد نکنه.

اینو گفتم و رفتم. به وسط هال که رسیدم، یادم اومد من نمی دونم دستشوییشون کجاست! برای همین دوباره برگشتم سمت آشپزخونه که متوجه صدای آروم مینهو شدم.

ـ خیلی خب بسه، بذارین واسه بعد این حرفا رو.

و دیگه هیچ صدایی نیومد. وا یعنی چی؟!

جلوی در آشپزخونه ایستادم و بلند طوری که همشون بشنون گفتم:
ـ مینهو این دستشوییتون کدوم یکیه؟