𝐭𝐚𝐞𝐡𝐲𝐮𝐧𝐠

7

ببینم تو از وقتی رسیدی این جا، حموم رفتی؟ تا اون جایی که من می دونم، اتاقت که حموم نداره، این جا هم ندیدم رفته باشی حموم.

بعدم هم یه لبخند زد از اونا که فقط قصدش تمسخر طرف مقابلش هست و بعد دوباره روشو کرد سمت تی وی.

لجم گرفت، پسره از خود راضی و خودخواه! دلم می خواست با همین دستام خفش کنم تا دیگه نتونه به کسی لبخند تمسخرآمیز بزنه.

مینهو ـ عیب نداره تهیون، خب حق داری فراموش کنی. از وقتی رسیدی درگیر ثبت نام و کارات بودی و اتاقت هم سرویس بهداشتی نداره، منم پیش اومده فراموش کنم. حالا برو. در سمت چپ دستشویی حمومه.

جونگکوک ـ آره تهیون حق با مینهوعه.

بوگوم ـ چه ربطی داره؟! یعنی اگه اتاق شماها هم سرویس بهداشتی نداشت، من هر روز باید بوی گندتون رو تحمل می کردم؟

می خواستم یه جواب دندون شکن به این پسره ایکبیری بدم که چشمم به نگاه ملتمس جونگکوک افتاد.

داشت با چشاش بهم التماس می کرد ادامه ندم بحث رو. به خاطر جونگکوک دهنم رو بستم و با یه ببخشید رفتم توی اتاقم و از داخل چمدونم که هنوز فرصت نکرده بودم وسایلم رو بیرون بیارم، وسایل حمومم رو برداشتم و از اتاق زدم بیرون و بدون نگاه بهشون، مستقیم رفتم سمت حموم، ولی از بس عصبانی بودم اشتباهی در دستشویی رو باز کردم که صدای جونگکوک اومد.

ـ اون یکی در مال حمومه.

با عصبانیت بستمش و در حمومو باز کردم و رفتم داخلش. هنوز درو نبسته بودم که صدای بوگوم به گوشم خورد.

ـ دست چپ و راستش رو نمی شناسه، اومده این جا درس بخونه!

بهش توجهی نکردم و در رو محکم بست. وقتی داخل وان نشستم، احساس کردم حالم بهتره. تن خستمو به آب سپردم و چشمامو بستم. نمی دونم چقدر گذشته بود که با صدای در زدن یکی چشمام رو باز کردم.

جونگکوک ـ تهیون خوبی؟
تهیونگ ـ آره خوبم. چطور مگه؟

جونگکوک ـ آخه یه ساعته اون تویی، گفتم شاید حالت بد شده یا مشکلی برات پیش اومده.

وای یعنی اِنقدر طول کشیده؟! باز دوباره گند زدم.
ـ نه مشکلی نیست، دیگه داشتم میومدم بیرون.

جونگکوک ـ باشه راحت باش، من فقط نگرانت شدم.
اینو گفت و رفت. منم سریع خودمو شستم و لباسام رو پوشیدم و اومدم بیرون.

مینهو با خنده گفت:
ـ به به تهیون خان. نه به اون موقع که نمی رفتی حموم و نه به الان که بیرون نمیومدی!

امان از دست این پسر. هیچ وقت دست از شوخی بر نمی داشت. منم با لبخند گفتم:

ـ گفتم خودمو اساسی بشورم تا دهن بعضیا بسته شه.