yazarın anlatımı
Sam yine yorucu bir günün ardından eve gelmişti. Son zamanlarda önemli bir davayla uğraştığı için yorgunluğuda artmıştı.
Tabi eve gidince tüm yorgunluğunun gideceğini biliyordu, eşinden çaldığı kaçamak öpücükler ve içine çektiği kokusuyla tüm enerjisi yenileniyor sanki hiç yorgun değilmiş gibi hissediyordu.
Anahtarını çıkarmış ve kapıyı açmak için kapı deliğine sokup çevirmişti. Fazla ses yapmamaya çalışıyordu, eşi uyuyor olabilirdi.
Kapıyı kapattıktan sonra girişte duran askılığa ceketini çıkarıp asmış ve elindeki çantayıda kenarı bırakmıştı.
Yatak odalarına doğru çıkmaya başlamıştı. Ses gelmediğine göre eşi uyuyordu.
"Felix?" İçeriye yavaş adımlarken aynı zamanda eşine seslenmişti. İçeri girdiğinde yatakta büzüşmüş bir şekilde uyuyan küçüğünü görünce gülümsemiş ve yanına adımlamıştı.
Uykusunda deli yatıyordu o yüzden sürekli üstü açılırdı. Sam, eşinin üstünü örterken mırıldanmasıyla yatağın kenarına oturmuştu.
"Gelmişsin." Demişti. Yeni uyandığı için sesi çatallı çıkıyordu.
"Üzgünüm bebeğim, geciktim."
"Sorun değil. Aç mısın?" Felix eşine güven veren bir gülümseme sunmuştu.
"Hayır, büroda atıştırdım. Sen yedin mi bir şeyler?"
"Evet ve sen sormadan söyleyeyim ilaçlarımıda aldım." Sam eşinin sevimliliğine gülmüş ve ardından yanaklarını okşayıp, öpmüştü karşısındakini.
"Duşa girmem lazım." Mırıldanmıştı büyük olan.
"Hadi git gir ve gel uyuyalım, kollarında uyumak istiyorum."
İstediğini almıştı. Sam kalkmış hızlı bir duş almıştı, biliyordu Felix uyumayacak ve eşinin yanına gelmesini bekleyecekti. O yüzden hızlı bir duş işini görmüştü.
Giyinmiş ve hemen eşinin yanında bulmuştu kendini. Onu kollarına almış ve ilgilenmeye başlamıştı.
Bu hastalık aslında ikiliyi birbirine daha çok bağlamıştı. Sam ilk eşinin kansere yakalandığını öğrendiğinde tüm dünyası tamamen altüst olmuş durumdaydı.
Fakat onlar her zaman güçlü durmuş hatta güçleri tükendiğinde birbirlerinden güç almışlardı.
Şimdi ise Felix oldukça iyi ve sağlıklıydı günden güne tedavileri iyiye gidiyor ve kanseri yeniyordu. Hayatında eşi olmasaydı bu hastalığı bu kadar kolay atlatacağına asla inanmazdı.
Sam iyi ki onun hayatındaydı ve aynı şekilde iyi ki Felix onun hayatındaydı.
"Çok yoruldun mu bugün?" Mayışmış sesiyle büyüğüne sorusunu yöneltmişti.
"Eh işte, dava o kadar karışık ki kafam dolanıyor. Tam diyorum işte bu dava artık bizim kazandık, sonra bir şey çıkıyor." Felix anlamıştı eşinin gergin olduğunu.
