yazarın anlatımı
Jinho bugün gözlerini yeni evinde ama babalarının ortasındayken açmıştı, yeni ev ve tek başına kalmaya alışık olmadığı için gece babalarının yanına gelmişti.
Jinho yanına dönmüş ve Felix babasının hâlâ uyuduğunu görmüştü, diğer tarafı ise boştu.
"Baba..." Aslında onu uyandırmak istemiyordu ama minik karnı zil çalıyordu.
"Baba." Bu sefer hem seslenmiş hemde yavaşça kolunu dürtmüştü. Felix ise bu sefer yerinde kıpırdanmıştı.
O da alışık değildi bu saatte erken kalkmaya, genellikle Sam olmadığında biraz daha geç kalkar ve kahvaltıda etmezdi.
"Baba, acıktım..." Felix yavaş yavaş gözlerini açmış ve oğluna bakmaya çalışmıştı.
"Özür dilerim uyandırdım ama acıktım."
Felix gözlerini yumruklarıyla kaşıdıktan sonra kıkırdamış ve oğlunu kendine doğru çekmişti.
"Sorun değil bebeğim, hadi kahvaltımızı yapalım."
"Jisung amcamı da çağıralım mı?~" Sesi o kadar sevimli çıkmıştı ki, Felix oğlunu o an ısırmak istemişti.
"Bilmem sen sormak ister misin?" Jinho hemen yatakta oturur hâle gelmişti. O kadar enerjik doluydu ki, Felix'in alışması biraz uzun sürecekti.
Felix yattığı yerden yan dönmüş ve başının ucundaki komidinden telefonunu almış, Jisung'un numarasını açmış ve hoparlöre alarak oğluna uzatmıştı.
"Alo?"
"Jisung amca, benim Jinho~"
Jisung hem amca kelimesine hemde Jinho'nun sevimli konuşmasına kıkırdamıştı.
"Efendim canım?"
"Biz şimdi babamla kahvaltı hazırlayacağız, sende müsaitsen gelsene. Birlikte vakit geçiririz, olur mu?"
Bu sevimliliği kim olsa reddetmezdi, Jinho gerçekten çok sevimli bir çocuktu. Kendide biliyordu sevimliliğiyle her şeyi yaptırta bilirdi.
"Tabi ki gelirim, istediğin bir şey var mı?"
"Çikolatalı kruvasan alır mısın?"
"Sen istersinde almaz mıyım? Yarım saate ordayım, görüşürüz fındık."
"Bekliyoruz, görüşürüz~" Jinho yüzünde kocaman gülümsemeyle telefonu babasına uzatmıştı.
"Hadi elimizi yüzümüzü yıkayalım bebeğim." Felix yataktan kalkmış ardından oğlunu kucağına alıp odada ki banyoya ilerlemişti.
Jinho için aldıkları basamağı lavabonun oraya çektikten sonra ikili ilk ellerini sonra yüzlerini en sonda dişlerini fırçalayıp işlerini bitirmişlerdi.
Jinho minik adımlarıyla merdivene yönelmiş ve yavaş yavaş inmeye başlamıştı, pijamasının altı uzun olduğu için bir eliylede onları toplamayı eksik etmiyordu.
Felix oğlunun arkasından giderken gülmedende yapamıyordu, gerçekten ısırası geliyordu.
Jinho son üç basamaktan onun için kocaman başarı olan bir şey yapmış ve zıplayarak atlamıştı. Bu hareketi yaptıktan sonra ise arkasına dönmüş ve babasına bakmıştı, Felix ise gülümseyerek oğlunu alkışlamıştı.
