yazarın anlatımı
Felix gözlerini açtığında gözüne vuran ışıklar onu sinir etmişti, geceden kalmak onun için en kötü şeylerden biriydi.
Ellerini saçlarına götürmüş ve parmaklarını saçlarına geçirmiş çekiştirmişti. Başının ağrısı, salak gün ışınlarıyla güne kötü başlamıştı.
"Güzelim." Sam'in yanına geldiğini alamıştı uzaktan gelen ses, eşinin her merdivenden çıkışında o ses yakınlaşmaya başlamıştı.
Odanın kapısı açıldığında Sam eşini kocaman gülüşünü sunarken Felix somurtan ekşi yüzünü ona sunmuştu.
"Birileri yine uyandığı için sinirli." Sam eşinin tarafında yere çökerken eşi ise ona doğru dönmüştü.
"Başım ağrıyor, akşamdan kalmak gerçekten bok gibi oluyor." Sam kıkırdamıştı.
"Hadi kahvaltı hazırladım, hatırlarsan bugün mahkemeden gelecekler."
Felix eşinin dediğinden sonra hızlı bir şekilde kalkmıştı, tabi bunu yapmasıyla başı dönmüştü.
"İyi misin?"
"Evet, evet. Çok iyiyim bomba gibiyim. Hızlı bir duş alayım, sen koş kahvaltıya başla beni bekleme." Felix yataktan çıkarken eşinin dudaklarına günaydın öpücüğünüde eksik etmemişti. Felix koşar adımlarla banyoya ilerlerken Sam ise aşağı inmişti, kahvaltı etmeyecekti ve tabii ki eşini bekleyecekti.
Sam kahvaltı sofrasında oturmuş eşinin duştan çıkmasını bekliyordu, duşu çok uzun sürmezdi biliyordu.
Tahmin ettiği gibiydi daha kendisi kahvesini yarılamadan eşi duştan çıkmıştı, üst kattan tıkırtılar geliyordu. Sam eşinin seslerini duyunca kalkmış onada meyve suyu doldurmuş kendisinin kahvesini yenilemiş ve sofraya geçmişti. Eşide beş dakika sonra gelmişti.
"Sam, bekledin mi?" Çatık kaşlarıyla eşinin önüne gelmişti. "Hiç sözüm dinlenmiyor!"
"Kızgın olmaya çalışırken daha sevimli oluyorsun yavrum."
"Sensin yavrum, dön önüne yemeğini ye." Felix ve Sam kıkırdadıktan sonra kahvaltılarına başlamışlardı.
Felix gergin hissediyordu. Ya onlar istediği sonuçları alamazlarsa, o zaman ne olacaktı?
Hem Felix hem Sam hemde Jinho birbirine çok alışmıştı.
"Sevgilim niye birden güzel yüzün düştü?"
"Sam... Ya mahkeme bize vermek istemezse, biliyorsun kimse eşcinsel bir çifte çocuk vermek istemez zaten istemiyorlarda. Jinho bize çok alıştı biz ona çok alıştık, onun bizden gitmesini istemiyorum."
Felix dolan gözlerine engel olamamıştı. Jinho'yla tanışalı bir yıl olmuştu ve gerçekten çok alışmışlardı birbirlerine. Jinho başlarda hiç konuşmasada şimdi onlardan ayrılmak istemez oldu.
"Bebeğim, güzel sevgilim bak seni üzmek istemiyorum ama bunun olma olasılığıda var bunu biliyorsun. En başında çocuk konusunda konuştuğumuzda sana bunları tek tek anlatmıştım. Evet yurt eşcinsellere karşı değil ama ülkemiz ve mahkemeler tam tersi. Bu yüzden o gün yaptığımız konuşmalar aklından çıkmasın tamam mı? Felix, ne olursa olsun o bizim oğlumuz. Biz ona o bize çok alıştı. Bize baba bile dedi, yurtta onun mutlu olduğunu görüyor onlarda elinden geleni yapıyor bende. Biz çocuğumuzla burda mutlu bir aile olmak için çok çabalıyoruz. Bunun sonu güzel bitecek ben inanıyorum..." Sam gerçekten her zaman eşini sakinleştirmenin yolunu bulan biriydi.
