Somewhere in the crowd

§13 The Battles

Extra lang hoofdstuk!🤭

Matthy's POV:
Milo en ik worden om 10:00 verwacht in Haarlem.
Hij leunt weer op het aanrecht, starend naar zijn telefoon.
Hij is alweer de tekst aan het oefenen, terwijl hij het allang kent.
Ontbijten doen we in de auto wel, stelde hij voor.
Ik vind het goed, als we er maar komen.

"Gaan we?" Ik sta al klaar, met Milo zijn jas om mijn arm gewikkeld.
Milo loopt naar me toe, pakt zijn jas van mijn arm af en kijkt goed om zich heen.
"Ramen dicht, lichten uit- ja, we kunnen."
Ik laat Milo eerst naar buiten lopen en doe de deur achter hem dicht.
"Ga maar alvast naar de auto." Zeg ik terwijl ik met moeite de deur op slot draai.
Milo doet wat ik zeg en loopt de voortuin uit, naar de auto.
Ik krijg eindelijk de deur dicht en loop achter hem aan.
"Nee, nee, nee, ik ga rijden." Ik hou hem tegen door voor hem te gaan staan.
Milo zucht met een glimlachje en geeft mijn schouder een duwtje.
Hij doet wel wat ik zeg: hij loopt naar de andere kant van de auto en gaat zitten.
Ik zet mijn tas bij zijn voeten zodra we allebei zitten.
Dan haal ik diep adem en start ik de auto.
Daar gaan we weer, maar dit keer naar Haarlem.

"Broodje?" Milo houdt de tas voor zijn voeten open en grist de zak met bolletjes eruit.
Ik knik terwijl mijn blik nog steeds op de weg staat.
"Graag."
Milo houdt een broodje voor mijn neus.
"Pak dan." Lacht hij.
Ik moet focussen op de weg, want het is echt fucking druk.
"Doe maar in mijn mond." Lach ik. "Er rijden hier veel te veel mensen."
Milo stopt voorzichtig het broodje in mijn mond.
Met één hand pak ik snel het broodje uit mijn mond.
"Dankjewel." Zeg ik lachend met een volle mond.
Nog 20 minuten, maar het is zo druk dat het misschien nog wel langer duurt.

"Potdomme, ik hoop dat het vanavond niet zo druk is op de weg." Ik klap de deur dicht.
Milo doet hetzelfde. "Mwah, misschien gaan we 's nachts pas weg, je weet maar nooit."
Ik haal mijn schouders op en ga naast hem lopen.
"Weet je al iets van je tegenstander?" Vraag ik.
We lopen de deur door, het gebouw in.
"Ja, het is een gozer van het team van Lil Kleine."
We moeten een grote deur door om achter de schermen te komen.
Milo duwt hem open en laat mij voor gaan, en doet de deur dan achter zich dicht.
"Dit win jij makkelijk." Ik kijk om me heen.
We moeten hier zijn voor de opnames.
Milo en ik krijgen allebei een paar vragen naar ons toegesmeten, die we moeten beantwoorden.
Dan pas moet Milo een outfit uitzoeken, waar ik ook bij moet zijn, trouwens.
"Daar." Ik wijs naar een groep mensen met camera's.
We versnellen onze pas en gaan bij de camera's staan.
Milo maakt even een praatje met een andere jongen van onze leeftijd, en dan kunnen we beginnen.
Wendy van Dijk is er ook weer bij, want zij gaat de vragen stellen.
Milo en ik moeten naast elkaar gaan staan bij een verhoogde tafel.
Wendy staat aan de andere kant van de ronde tafel.

"Dus, Milo, wat ga je verwachten van je tegenstander?"

Milo lacht zachtjes.
"Ik heb echt geen idee, ik heb gehoord dat het een jongen van het team van Lil Kleine is."

Wendy knikt en stelt de volgende vraag aan mij.
"Matthy, zingt Milo veel in zijn vrije tijd?"

Ik schud lachend mijn hoofd.
"Nee, eigenlijk nooit als ik er bij ben."

Milo stoot me kort aan en lacht naar me.
Wendy kijkt ons met een glimlach aan.
"Milo, zing je veel in je vrije tijd?"

Milo schudt ook zijn hoofd.
"Nooit."

Wendy knikt nog een keer en stelt de laatste vraag.
"Milo, ben je er helemaal klaar voor?"

Ik draai me naar Milo en wacht op zijn antwoord.

"Ik ben er helemaal klaar voor."
Milo draait zich ook naar mij toe.
Ik leg mijn handen op zijn schouders en schud hem zachtjes heen en weer.
"Ja?" Vraag ik zachtjes.
Milo knikt grijnzend. "Helemaal klaar voor."