Somewhere in the crowd

§19 Kantoor

Matthy's POV:
We waren er vanuit gegaan dat we snel konden gaan slapen gisteravond, maar dat slapen kwam er niet echt van. Ik heb de hele fucking nacht wakker gelegen, want we hebben 4-3 verloren, dus we gaan een klasse lager spelen. Dat betekent dat we helemaal opnieuw moeten beginnen om weer een beetje in onze rang te komen. Kutzooi.

Met barstende koppijn zit ik aan mijn bureau.
Milo en ik zijn eindelijk weer op kantoor, na al het gezeik met Milo zijn enkel en ik, ik ben een tijdje ziek geweest, waardoor Milo ook thuis bleef.
Ik ben al een tijdje niet meer thuis geweest, want ik heb tot nu toe alleen nog maar bij Milo geslapen.
Soms heb ik thuis een wasje gedraaid, maar dat duurde dan maar 10 minuten. Ik haalde mijn schone kleren op en vertrok weer naar Milo.
Zo is het al een lange tijd met ons. Het is fijn, ik voel me veilig bij Milo in huis, alsof ik er al heel lang woon, terwijl dat helemaal niet zo is.

"Hey, Matt." Milo gaat achter me staan en steunt met zijn handen op mijn bureau, terwijl hij stiekem kusjes op mijn hoofd drukt.
Ik glimlach, ook al geeft lachen me hoofdpijn.
"Hoi, Miel."
Hij blijft stil. Ik voel onze ademhalingen tegelijk op en neer gaan, wat heel rustgevend is.
"Ben je- uh, nog geprikkeld?" Vraagt hij voorzichtig.
Zijn vraag zet me aan het denken. Goede vraag.
Of ik nog geprikkeld ben, nee, niet meer.
De stress zit er wel nog een beetje in.
Ik moet nog wel werken, Ikwiltegoed moet een nieuwe TikTok, ik moet nog mijn eigen video uploaden...
"Matt?"
Door mijn gedachtes heb ik Milo zijn vraag volledig genegeerd.
"Oh, sorry." Ik denk weer na. "Nee, geen prikkels."
Dat klonk blijkbaar heel ongeloofwaardig, want Milo pakt er nu ook en stoel bij. Hij gaat zuchtend naast me zitten, terwijl hij om zich heen kijkt.
Hij buigt voorover, steunt met zijn ellebogen op zijn knieën en rust met zijn vuist op zijn kin.
"Niet?" Vraagt hij. "Geen prikkels?"
Ik slik kort. Wat kent hij me toch goed.
Lachend schud ik mijn hoofd. "Gedachtes, geen prikkels, dat is anders."
Milo kijkt me vragend aan en haalt zijn vuist langzaam van zijn kin. "Hoe is dat anders, dan?"
Ik zucht. Dit wordt een lang verhaal, want ik kan het zelf niet eens normaal uitleggen zonder verward te raken.

"Prikkels zijn meer- uh, dingen die tegen me gezegd worden, waar ik over na ga denken."
Ik weet echt niet hoe ik dit over moet brengen.
Milo knikt begrijpend. "Ik luister, Matt." Hij kijkt me liefjes aan en glimlacht zachtjes.
"Uh..." ik slik weer kort. "Ja, op dit moment heb ik geen prikkels, gewoon stress en werk."
Milo legt zachtjes zijn hand op mijn knie.
"Ik kan je helpen, wat moet je allemaal nog doen?"
Opeens schiet me iets te binnen. Ik moet de andere jongens nog uitnodigen, en überhaupt vertellen dat Milo meedoet aan de Voice.
Ik ga ze uitnodigen om te kijken bij de Liveshows.
"Ik moet nog dingen voor Ikwiltegoed doen, daar kan je me niet mee helpen, denk ik." Ik zucht.
Milo kijkt rond. "En nog meer? Ik sta klaar, hè?"
Ik knik glimlachend. Hij bedoelt het alleen maar goed, dat vind ik zo lief.
"Ik moet nog een video maken, voor mijn kanaal."
Milo knikt. "Heb je al een idee?"
Ik schud mijn hoofd. "Nee, maar als jij iets wil bedenken, mag dat."
Milo knikt grijnzend. "Oké, oké."
Hij haalt zijn hand van mijn knie en gaat snel met zijn duim over mijn wang. "Ik zal mijn best doen."
Ik kijk hem glimlachend na, ik kijk hoe hij lachend gaat zitten en zijn laptop opent.
Dit wordt vast een leuke video, vast wel.

Ik ga even een lijstje af door mijn hoofd.
Vandaag was echt een hele drukke dag, en het is ook al 20:15.
Milo en ik hebben besloten om nog even op kantoor te blijven, zodat we nog een paar dingetjes af kunnen ronden.
Ik heb de TikTok voor Ikwiltegoed gepost.
Mijn video regelt Milo, heel lief.
De jongens. Kut. Ik heb het ze niet verteld.
Komt morgen wel, als ik het maar niet vergeet.

We zitten in de auto terug naar huis.
Milo woont 5 minuten weg van kantoor, maar we hebben toch besloten om vandaag met de auto te gaan, want dat kwam ons net iets beter uit.
Milo heeft een soort avondvlogje geüpload voor me, ik heb alles wat ik af moest hebben, afgemaakt.
Ik moet morgen alleen nog de jongens informeren over de Liveshows en überhaupt de Voice.

"Vanavond gaan we echt eerder slapen, ja?"
Milo legt zijn hand op de achterkant van mijn stoel, achter uitkijkend naar de auto die achter hem geparkeerd staat. Dit is echt zo'n typisch ding wat vaders doen, dat handje achterop de stoel.
Hij parkeert soepeltjes en stapt de auto uit.
Zijn been gaat al iets beter, trouwens.
Hij kan autorijden, maar alleen kleine stukjes, zoals deze. Van kantoor naar huis, verder niet.
"Goed idee." Zeg ik sufjes, terwijl ik kijk hoe de lantaarnpalen de motorkap verlichten.
Ik weet dondersgoed dat ik niet ga kunnen slapen, en dat ik morgen weer half dood achter mijn bureau zit.
Morgen is het donderdag, en vrijdag moet Milo weer terug naar Haarlem voor de Liveshows.
Morgen heeft hij geen tijd, dus hij gaat nu een liedje uitkiezen om te zingen.

We lopen naar binnen en ploffen zuchtend neer op de bank. Zo'n werkdag is echt verdomd vermoeiend, in een fucking druk kantoor.
Milo pakt zijn telefoon erbij en opent spotify.
"Heb je al ideetjes?" Ik schuif dichterbij en trek mijn knieën op, terwijl ik meekijk op de telefoon.
Milo gaat heel langzaam met zijn hoofd op en neer.
"Wat dan?" Ik kijk naar hem. Hij is heel erg gefocust op zijn scherm.
Milo tikt een album van Declan McKenna aan.
Het is geen populaire zanger, maar het is Milo zijn favoriet.
"Declan?" Vraag ik. "Denk je dat iemand het kent?"
Milo schudt zijn hoofd. "Nee, daarom ga ik het ook niet doen, ik dacht aan..."
Hij tikt de zoekbalk aan en begint te typen.

Hey There Delilah - Plain White T's

Ja, dit is echt een jeugd nummer, dit kent iedereen.
Het is een simpel liedje, maar Milo kan er echt wel iets van maken.
Milo maakt een aarzelend geluidje.
Ik leg mijn hoofd op zijn schouder. "Hm?"
Hij legt eindelijk zijn telefoon weg en zucht diep.
"Ik weet het niet, Matt. Het is zo makkelijk."
Ik knik instemmend. Hij heeft helemaal gelijk, en ik snap het ook volledig. Eigenlijk moet het een lastig liedje zingen, waardoor de jury echt onder de indruk is van Milo.
"Denk er nog maar over na, je hebt nog een dag."
Milo zucht nog een keer. "Ik moet het ook oefenen."
Ja, dat is waar. Hij is best wel laat met een liedje uitzoeken, want meeste mensen doen dat wel 5 dagen van tevoren.
Maar Milo kan dit, dat weet ik zeker.

Milo zit al de hele avond door Spotify te scrollen, zo graag wil hij een liedje uitzoeken.
"Godver, ik weet echt niet wat ik moet doen."
Zuchtend laat Milo zijn telefoon zakken.
Hij gooit zijn hoofd achterover, waardoor hij met zijn hoofd in de kussens achter hem belandt.
Ik sta bij het aanrecht naar de hopeloze jongen te kijken. Misschien kan ik even goed nadenken.
Een liedje met veel uithalen, maar wel goed.
Het moet wel te zingen zijn, en we moeten geen risico's nemen. Straks is het te hoog.
Rustig loop ik naar de bank. Ik ga naast Milo zitten en open mijn eigen Spotify.
Ik denk aan het liedje "PILLOWTALK" van Zayn, maar ik weet niet of Milo die kent.
Het zou ook kunnen dat het een beetje te hoog is.
Mijn oog valt op mijn laatst afgespeelde liedje:
"In Your Eyes" van The Weeknd.
Dit zou nog een hele goede kunnen zijn.

Na een tijdje doorscrollen lijkt het me toch echt de allerbeste optie.
Ik tik Milo aan. "Miel, ik heb iets."
Milo gaat rechtop zitten en leunt tegen me aan om naar het schermpje in mijn handen te kijken.
Zijn blik licht op als hij de titel ziet.
"Ja- JA!" Hij pakt snel zijn eigen telefoon.
Glimlachend kijk ik toe hoe hij het liedje op de box zet en aandachtig meeluistert.
"Matt- holy tering." Hij pakt mijn wangen vast en drukt een stevig kusje op mijn lippen.
"Je hebt me echt gered." Hij luistert door, met zijn arm steunend op de mijne.
Mijn wangen zijn rood geworden, denk ik. Oeps.

De rest van de avond is Milo het liedje aan het neuriën. Ik heb er geen probleem mee, het is lief.
"Mie, ik ga slapen, denk ik." Zeg ik zachtjes.
Milo draait zijn hoofd. "Is goed, Matt. Ik doe de lichten uit, ga jij maar alvast." Zegt hij glimlachend.
Ik glimlach lichtjes terug en loop naar boven.
Milo gaat waarschijnlijk nog even door met het liedje leren, aangezien hij er morgen geen tijd voor heeft.
Ik vind het echt leuk om zo'n muzikale vriend te hebben, het geeft me een warm gevoel.
En met dat warme gevoel poets ik mijn tanden en sluit ik langzaam mijn ogen.

1547 woorden

————
Kort hoofdstuk, en het duurde ook moker lang, sorry daarvoor!
Ik heb de laatste 2 dagen voor de vakantie nog ff 2 toetsen, gadver.
Cijfer update: wiskunde inhaaltoets, 6.2 AAAAA
Komt allemaal door jullie support, dankjewel🫶🏻
Op tiktok heb ik bijna de 1K volgers ik kan wel janken van blijdschap, oprecht.
Ik hou zoveel van jullie oml❤️‍🩹
Tot het volgende hoofdstuk!