Somewhere in the crowd

§6 Het optreden

Matthy's POV:
Woensdag 1 maart.
Het is voorjaarsvakantie voor veel kinderen, dus de hele zaal staat vol.
Ik gluur voorzichtig achter het gordijn, maar er beginnen al snel mensen te schreeuwen, dus ik steek snel mijn hoofd weer terug.
Ik ben zo zenuwachtig, ik had dit niet verwacht.
Milo pakt mijn arm. "Gaat 'ie wel?"
Ik adem diep in en uit terwijl ik naar hem kijk.
"Matt?" Vraagt Milo nog een keer. "Gaat het?"
Ik knik langzaam. "Ik- uh.."
Milo snapt niet wat ik bedoel.
Hij steekt nu ook zijn hoofd achter het gordijn, maar hij komt snel weer terug.
"Oh." Zegt hij, terwijl hij mijn arm weer pakt.
Ik knik. "Meer dan vorige keer."
Ik kan wel janken.
Mijn brein zit blijkbaar niet helemaal lekker in elkaar, want ik dacht dat er bij het vorige optreden al veel mensen waren.
Hier kan je oprecht een heel voetbalveld mee vullen.
Ik leun tegen Milo aan terwijl ik luister naar het geschreeuw van de kinderen.
"Komt goed, ja? We gaan gewoon samen." Zegt hij.
Koen, Rob en Raoul komen erbij staan, waardoor ik stop met tegen Milo leunen.
Hij heeft nog steeds mijn arm vast.
"Klaar voor?" Koen geeft ons allebei een microfoon.
Milo knikt naar mij terwijl ik Koen aankijk.
"Ja." Zeg ik snel. "Ik ben er klaar voor."
Bij Milo blijven. Dan is het goed.

"MAAK JE KLAAR VOOR DE BANKZITTERS!"

Mijn hart klopt in mijn hoofd als ik het podium betreed.
Milo heeft mijn arm niet meer vast, ik sta alleen in het midden.
We beginnen met Bali, gelukkig.
Ik luister niet naar alles om me heen, alleen naar de muziek.
Niet naar zingende Rob, naar schreeuwende meisjes en al helemaal niet naar iedereen die mijn naam roept.
Ik moet na dit stukje zingen, dus ik moet het goed doen.

"Ik ga dik, je kan het aan mijn shirt of Gucci riem zien"

Ik haal diep adem en kijk om me heen, waar Milo is.
Hij staat me al op te wachten met een arm uitgestrekt.
Ik vlieg onder zijn arm en begin te zingen.

"Ik heb een bochel en een body count van 2, maar die bitches volgen mij nu als een fucking track en trace"

Even ademen.

"Stop met werken als ik 30 ben, ja toch neef?
Ik hoef niet te wachten op mijn fondsjes en mijn AOW"

Buiten adem hou ik de microfoon naar het publiek, zodat ik even niet hoef te zingen.

"Klop klop, DONDER OP!"

Wat de fuck zijn deze lyrics ook.
Het publiek schreeuwt de lyrics uit, terwijl ik buiten adem onder Milo zijn arm sta.
Nog een klein stukje.

"Ik heb een B.V. en ik heb een Bachelor
Jij moet voor je clout nog mee doen aan de Bachelor"

Hijgend kijk ik toe hoe Milo begint met zijn stukje.
Niet bang, niet buiten adem, zo zelfverzekerd.
Ik wou dat ik zo op het podium kon staan.
Het is maar goed dat ik hem heb opgegeven voor de Voice, dan.

Blijkbaar staar ik te lang naar Milo, want iedereen in het publiek is aan het schreeuwen.

"MATTHY, SIMP!"
"MITTHY, MITTHY, MITTHY, MITTHY"
"MATTHY EN MILOOOO!"
"MATTHY GEILT OP MILO!"

Ik merk dat ik rood aanloop, dus ik loop snel weg van Milo.
Rob moet weer zingen. Ik ben niet meer aan de beurt, dus ik grijp een flesje water van de grond, die ik in één keer achterover gooi.
Jezus, wat krijg je dorst van dat zingen.
Ik zie allemaal lichtjes van telefoons, knuffels die naar me toe gesmeten worden, biertjes op het podium..
Wat een chaos.
Nou ja, wat verwacht ik ook?
Vrolijk huppel ik terug naar Milo, die klaar is met zingen een ook een flesje water leegdrinkt.
"ZO!" Schreeuw ik boven al het kabaal uit.
Milo lacht naar me. "ZIE JE WEL!" Schreeuwt hij.
Ik knik en lach. Samen luisteren we naar hoe het lied Bali verandert in Factureren.
Dat betekent dat ik nu even niet hoef te zingen.

Show voorbij, ik ben bekaf.
We staan met zijn vijven op een rijtje, met onze handen vast.
Eerst Raoul, dan Koen, Rob, Milo en dan ik aan de buitenkant.
Milo zijn hand is koud, terwijl het hier zo warm is.
We buigen voor het publiek, en gooien daarna onze handen in de lucht.
Net zoals vorige keer.
"Dankjulliewel." Zegt Koen buiten adem.
Ik blaas een kusje naar de zaal en voel dat Milo mijn arm pakt.
We lopen achter het gordijn, waar we eindelijk rust hebben.
Potdomme, wat is dit vermoeiend.
Ik ga op de bank zitten en sluit heel even mijn ogen.

"Ik ben trots op je, Matt." Hoor ik Milo zeggen.
Hij gaat naast me op de bank zitten.
Ik open mijn ogen en kijk hem aan. "Waarvoor?"
Milo zakt onderuit en opent een biertje.
"Dat je over je angst heen bent gegaan."
Nooit verwacht dat ik dit uit Milo zou horen komen.
"Is dit een grap?" Vraag ik lachend.
Waarom doet hij zo lief?
Milo kijkt me lief aan en schudt zijn hoofd. "Echt."
Nog nooit heeft Milo zoiets liefs gezegd.
Hij is trots op me.
Ik schuif dichterbij hem over de bank en leg mijn hoofd op zijn sleutelbeen.
"Dankjewel." Zeg ik zachtjes.
Ik zei eerst dat onze knuffels meestal niks betekenen.
Dit is niet zo'n knuffel.
Deze knuffel gaat mijn hoofd nooit meer uit.

"Kom, alles opgeruimd." Milo staat op en trekt me omhoog. Hij heeft al 4 biertjes op, die hij aan de kant heeft gezet.
Ik heb er inmiddels ook al wel 2 of 3 op.
Het is denk ik al 03:00 's nachts, ik ben doodmoe.
We hebben een busje waar we mee naar huis rijden.
Robbie is de enige die niet gezopen heeft en niet moe is, dus hij rijdt.
Naast hem zit Koen, die flink heeft gezopen.
Achterin zitten Raoul, ik en Milo, met Milo in het midden.
Raoul is aan het meezingen met een random liedje op de radio, terwijl ik bijna in slaap val.
Jezus, wat ben ik toch ook een kleuter.
Ik kan niet eens wakker blijven.
Mijn hoofd draait een stukje naar Milo.
Ik wil eigenlijk heel hard lachen, maar het is ook wel lief.
Milo heeft zijn ogen al dicht. Zijn mond zit dicht en hij heeft zijn hele lichaam naar mij gedraaid.
Zijn hoofd valt net niet op mijn schouder.
Is dit dan het moment dat ik ook maar moet gaan slapen?
We hebben het optreden gegeven in Zwolle, dus het is nog 1 uur en 40 minuten rijden naar Rotterdam.
We slapen bij Koen, namelijk.
Zonder na te denken sluit ik mijn ogen.
Mijn hoofd laat ik op die van Milo vallen.

"MATTHY, SIMP!" Hoor ik die kinderen weer roepen.
Hou toch je bek, ik ben toch geen homo.
Jezus, waar gaan mijn gedachtes heen?
Ik hoor Koen lachen en fluisteren.
"Wat een nichten, godverdomme." Zegt hij.
Ik slik en hou mijn ogen dicht, hopend dat ik snel in slaap val.

39 minuten verder, voel ik dat we de laatste bocht omgaan.
Gek, dat je dat altijd aanvoelt.
Ik open langzaam mijn ogen en kijk naar buiten.
In het donker zie ik de parkeerplaats dicht bij Koen zijn huis.
Rob parkeert de auto en stapt gelijk uit.
Ik neem nog even de tijd om wakker te worden.
Zodra ik Milo voel bewegen, haal ik mijn hoofd van zijn schouder af.
"Jezus." Hij wrijft in zijn ogen. "Goedenacht."
Ik open de deur en laat Milo naar buiten.
Hij gaat achter me staan, terwijl ik de deur dichtdoe.
Rob doet de auto op slot en we lopen achter Koen aan, het appartement in.

Het is heel erg groot, met een verdomd mooi uitzicht.
Juultje is er niet, dus het is leeg en rustig.
Ik hang mijn jas op aan de overvolle kapstok en trap mijn schoenen uit.
Ik wil zo snel mogelijk slapen, laat dit alsjeblieft niet te lang duren.
Milo wil ook zo snel mogelijk slapen, merk ik.
Hij hangt een beetje aan mijn schouder en wrijft constant in zijn ogen.

Koen heeft voor het optreden alvast matrassen neergelegd naast de bank.
Rob gaat op de bank, Koen op zijn eigen kamer en Milo, ik en Raoul op de grond.
Ik kleed me snel om en ga onder de dekens liggen, gevolgd door Milo.
Hij ligt in het midden, met de dekens volledig over zijn hoofd getrokken.
Raoul en Rob blijven nog een beetje in de badkamer kloten met Koen, hoor ik.
"Milo." Mompel ik. "Slaap je nu al?"
Geen antwoord.
Met twee vingers duw ik zijn deken een beetje omlaag, zodat ik hem kan zien.
Ja hoor, zijn ogen zijn dicht.
Milo was zo moe, dat 'ie alweer aan het slapen is.
Ik besluit mijn ogen ook maar weer te sluiten, en val binnen 5 minuten ook in slaap.
Ik hoor Rob en Raoul niet eens meer terugkomen.

1477 woorden

————
Ben weer eens geëindigd met een slaapje😭
Nouja leuk
Ik heb deze week verdomd veel toetsen gehad, daarom iets minder activiteit hahah.
Nu ben ik eindelijk klaar met m'n geschiedenis
Heeft oprecht 3 uur geduurd, ik grap niet.
Ik ga ff kijken wat ik in het volgende hoofdstuk gooi
Tot het volgende hoofdstuk💋