How fame can be too much

~3~

a/n: Voor de lezers die ook mijn boek Bankzitter Imagine hebben gelezen waar ik voor dit verhaal ook de inspiratie vandaan heb wil ik even mededelen dat Gijs en Quinty andere namen gaan krijgen in dit boek heten ze Simon en Maurice aangezien ik ook wat inspiratie dingen uit hun YouTube video heb gehaald voor dit hoofdstuk. 

Weken zijn voorbij gevlogen en ik moet zeggen dat het me na maten de weken steeds beter afgaat, er zijn dagen dat ik denk dat ik nog in casa del huts zit maar dan kijk ik om mij heen en zie ik een totaal andere kamer. Dit weekend nemen we de video op waar we dan eindelijk ons lang uitgestelde Bankzitter feest gaan geven, ik zie dit eigenlijk niet zo zitten, de rede is dat er waarschijnlijk zo veel fangirls gaan zijn die geen respect kennen voor persoonlijke ruimte, meiden maar waarschijnlijk ook jongens die denken dat het normaal is om aan je te gaan zitten terwijl je hier helemaal niet op zit te wachten. 

De hele dag is best chaotische en ik kan hier niet zo goed tegen, er moet veel geregeld worden voor dat we vanavond echt de bar kunnen overnemen, Koen kwam weken gelden met het leuke idee dan ook zelf op te treden, naast dat we de hele avond al druk bezig zijn vond hij dit ook een goed idee, de laatste weken heb ik alles een beetje over me heen laten komen ik vind het wel prima zo. Bij aankomst in het hotel doen we voor de camera alsof de kamers verdelen terwijl we dit al weken gelden besloten hebben maar het is leuk voor de video, Raoul slaapt alleen en we maken weer grappen over hoe grappig het is dat ondanks dat hij hier gratis kan douche hij toch niet gaat. Na dat we onze spullen in onze kamers hebben weggelegd maken we ons een weg naar het café waar de rest van de voor bereidingen nog gedaan moeten worden. Milo staat met een poster in zijn handen, op de achterkant zit tape en hij plak deze ergen waar deze duidelijk te zien is. "We hebben maar 2 posters!" Na dat dit gezegd is haalt Milo de poster weer weg Raoul komt aan lopen en slaat tegen de poster aan waardoor deze kapot gaat. Ik draai met mijn ogen maar gelukkig ziet niemand dit, ik heb er zo echt geen zin in maar heb mezelf aangepraat mijn beste ik te laten zien vandaag. 

Voor de video gaan we nog even over de menu kaart heen die we hebben gemaakt en we hopen dat een hoop mensen zullen gaan voor de mysterie box waar een Ice fles in zit deze is wel 30 euro dus ik ben benieuwd of er mensen zullen zijn die hier in trappen. Er komt nog een rad binnen die Milo met zijn domme hoofd tegen zijn kop aan krijgt waardoor hij een tand door zijn lip heeft gehad en even later terug gegaan is naar het hotel omdat hij zich niet lekker voelde. Vlak voor dat het tijd is om open te gaan zitten we achter wat te kloten ik maak nog een paar grappig  opmerkingen over dingen met beveiliging en we komen er achter dat er een meisje achter de bar staan vanavond samen met ons die ooit mee heeft gedaan in een gek op jou video waar Koen ooit op gereageerd heeft. Ik moet hier erg om lachen, zeker omdat Koen een houding aan neemt die erg ongemakkelijk is, hij probeert zich goed te praten maar dat lukt hem niet echt. Achter in het magazijn wisselen we even snel van shirtjes die speciaal gemaakt zijn voor deze avond en dat is het tijd om de bar te openen. Het begint rustig maar het café wordt steeds voller, misschien dat we te veel kaartjes hebben uitgegeven of hebben we gastenlijst daarnaast ook wat lang gemaakt. Koen begint na een paar minuten al te klagen dat hij moe is en dat hij dit totaal onderschat heeft, ik zie Raoul shotjes mee drinken met mensen aan de bar, ik word uit mijn gedachten opgeschrikt als ik de stemmen van Simon en Maurice hoor, zo te zien hebben ze een vriendin mee genomen. "Ja we wilde eerst niet komen te veel gedoe, maar Eleonora wilde perse gaan dus hier zijn we." Ik hoor ze met Raoul praten maar heb zelf niet veel tijd om me met hun te mengen aangezien ik weg geroepen word door Koen om weer iemand te iceen. 

Als de boel goed op gang is stappen we allemaal even terug naar achter om ons voor te bereiden op ons optrede, ik heb er zo mijn bedenkingen over maar die zal ik wel voor mij houden. We wachten even op Milo die wel nog terug komt om het optrede te doen, zodra we aangekondigd worden en het podium op komen begint de hele zaal snel in beweging te komen, nu ik meer overzicht heb over de zaal zie ik dat de meeste bezoekers vrouwen zijn, ik zie Simon en Maurice maar hun vriendin zie ik niet meer. Als ons optrede begint merk ik dat er wat mensen zich oncomfortabel beginnen te voelen. Ik zie bijna op de voorste rij een meisje heel erg paniekerig kijken en ik geef opdracht aan de beveiliging haar tussen de menigte uit te laten halen en haar achter in het magazijn even tot rust te laten komen, ik sein naar de andere jongen dat de we echt even wat moeten doen aan de drukken mensen die vooraan willen komen en niet veel later vertellen we dan ook dat het leuk en gezellig moet blijven en dat niemand hoeft te duwen, het helemaal tegen gaan is onmogelijk met zoveel mensen die al redelijk wat gedronken hebben.  

Na het optreden loop ik samen met Milo naar achter terwijl de andere jongens zijn weer achter de bar zijn gaan staan. "Ik ga weer naar het hotel Matt, heb echt een kop daar zeg je u tegen." Zonder dat opmerkt dat er nog iemand anders in het magazijn zit loopt hij via de achteruitgang weer naar buiten. Ik kijk opzij en zie haar zitten, ze ziet er nog steeds gespannen uit en kijkt me aan alsof ik was vergeten dat ik haar naar achter heb laten brengen "Gaat het een beetje met je?" Is het eerste dat ik aan haar vraagt. "Ja hoezo zou het niet gaan?" "Ik zag aan je dat je je niet fijn voelde in de menigte, al die mensen die altijd maar tegen je aan staan of iets van je willen." Ik kijk naar mijn voeten als ik het laatste zegt. "Nee het gaat verder prima bedankt." Zegt ze wat kort af, het is duidelijk te zien aan haar dat ze net zo mensen schuw is als dat ik dat ben en toch probeer ik met haar te praten. "Ben je hier alleen?" Vraagt ik haar naar iets wat ik al weet. "Nee ik ben hier met 2 van mijn vrienden Simon en Maurice die moeten ergens binnen zijn." "Ow oké, nou ja ik zal je wel weer laten gaan anders gaan hun zich misschien wel zorgen maken over dat je weg bent." Ik laat een kleine ondertoon van teleurstelling in mijn stem horen , ze volgt me richting de deur die weer naar het café leid en terwijl ik weer achter de bar verdwijn gaat ze zelf opzoek naar haar vrienden.