How fame can be too much

~4~

"Matt waar was je?" Vraagt Raoul als ik weer aan kom lopen. "Ik was achter moest even tot rust komen." Lieg ik tegen hem. De avond duurt lang ik en wil eigenlijk gewoon naar het hotel terug, ik loop naar de rand van de bar waar ik Simon en Maurice tegen kom. "Matt! Hoe is het, je ziet er vermoeid uit!" Roept Simon tegen me, ik moet moeite doen om hem te verstaan, ik zie achter hun het meisje van net verschijnen, ineens valt bij mij het kwartje dat ze hun vriendin is, ik trek Simon dichterbij me over de bar. "Is ze jullie vriendin?" "Wie? y/n? Ja die is bevriend met Maurice, ik ken haar via via en hij wilde haar mee nemen omdat ze anders zovaak alleen thuis is." Verteld Simon mij. "Dat verklaard een hoop." Simon geeft mij een vragende blik en ik negeer deze. "Matt! Wat ben je allemaal aan het doen we hebben je nodig!" Ik hoor Robbie achter me schreeuwen. "Ik kom er zo aan!" Daarna richt in mijn aandacht weer op Simon. "Ze lijkt op iemand die ik ken." Hij draait zijn hoofd en kijkt naar haar terwijl hij zijn schouders ophaalt. "Ik zou het niet weten Matt, ik ken haar amper, praat anders even met Maurice die kan je vast meer vertellen." Maurice wordt aan zijn mouw getrokken en mijn kant op geduwd terwijl Simon met haar verdwijnt. "Yo gozer! Hoe is het!" Zegt hij vrolijk tegen mij. "Ja druk zo als je kan zien." We praten wat en ik kom wat meer over haar te weten haar naam is y/n, maar ze noemen haar kleine.

Een paar uur later is het tijd voor onze laatste ronde, ik hoop haar nog een keer te zien, het moment dat ik haar naar de bar zie komen en met Raoul zie praten maak ik mijn weg die kant op. "Hey." Zeg ik wat ongemakkelijk tegen haar, ze doet me zo erg denken aan Mascha, ook iemand die ik nooit meer zal spreken dankzij mijn relatie. Ze knikt met haar hoofd als groet en ik zien Simon en Maurice achter haar aan komen lopen. "Matt dit is y/n, maar zeg maar kleine dan luistert ze ook wel."  Ik kijk haar aan en ze steekt haar hand uit alsof ze me nog niet eerder gezien heeft die avond. Ik pak haar hand aan en stel mezelf nog een keer aan haar voor. "Naar je zin gehad?" Vraag ik  terwijl ik het oogcontact niet probeert te breken. "Ja super leuk, echt heel leuk om jullie een keer in het echt te hebben gezien." "Top daar doen we het voor, ga je nu naar huis of slaap je ergens in de buurt?" "Ik ga met mijn vrienden naar een hotel een paar straten hier achter." "Hoe heet jullie hotel." "Ow geen idee Maurice heeft geboekt alles staat op zijn naam." Ik probeer oogcontact te krijgen met Maurice maar die lijkt het niet te zien. 

Als eindelijk alle mensen het café uit zijn kunnen we eindelijk beginnen aan het opruimen, ik snel meteen naar achter om even in mijn eentje tot rust te komen en het magazijn netjes op te ruimen, bij het opruimen zie ik een telefoon op tafel liggen, ik pak deze op en druk het scherm open, ik zie een foto van Maurice en y/n als achtergrond, deze mobiel moet dan ook wel van haar zijn. Ik steek hem voor nu in mijn broekzak en zal straks de jongens wel laten weten dat ik deze gevonden heb en dat ik deze via Maurice wel bij haar terug kan brengen. Als ik klaar ben met opruimen komen ook de andere jongens naar achter lopen. "Sluiten Koen en jij af?" Vraagt Raoul aan ons. "Ja prima, wij lopen nog een rondje om alles te checken en gaan dan ook naar het hotel." Zegt Koen die er wat vermoeid uitziet. Robbie en Raoul lopen naar buiten en Koen ik en blijven achter om nog een controle ronden te lopen, ik sjok wat achter hem aan mijn gedachten bij de mobiel van y/n. "Matt, ik vind dat je vandaag erg afwezig bent geweest, is er iets aan de hand? Wil je ergens over praten?" Ik schrik van deze plotselinge vraag van Koen en zucht. "Ik weet niet of jij wel de juiste persoon bent om het hier over te hebben."  "Wat is dit nou voor onzin! Je weet toch dat je mijn kan vertrouwen, daarbij ben ik niet de enige die vond dat je er vandaag en eigenlijk al een tijdje niet met je hoofd bij bent." Ik waardeer Koen zijn eerlijkheid maar zit er niet op te wachten om nu heel mijn hart uit te storten. "Kan dit ook morgen? Ik wil eigenlijk wel gewoon naar bed." Koen knikt en we lopen snel onze ronde af en lopen naar buiten. "Oh voor ik het vergeet kan iemand in contact komen met Maurice?" "Ik denk het wel maar hoezo moet je Maurice hebben dan?" Ik haal de mobiel die ik gevonden heb uit mijn broekzak. "Deze heb ik gevonden toen ik aan het opruimen was hij zal vast van hem of van het meisje zijn die op de achtergrond staat." Koen pakt de mobiel uit mijn handen en bekijkt hem even. "Deze is van y/n" Ik kijk hem met een opgetrokken wenkbrauw aan. "Hoe weet je dat?" Hij duwt de mobiel weer onder mijn neus en wijst naar de scherm tekst. "Het staat op het scherm sukkel." Ik wimpel zijn opmerking weg, ik ben te moe om met hem in discussie te gaan.