အခန်း ၆
လျိုအန်းဟိုင် လက်ပိုက်ကာ ပိုင်နက်ကျူးကျော်သူကို သူမ အခန်းထဲ ဝင်လာခိုင်းလိုက်သည်။ မလိုအပ်တာတွေမဖြစ်စေချင်
ဟန်တင်းယွီ လျိုအန်းဟိုင်ရဲ့ အနုပညာစာအုပ်စုဆောင်းမှုကိုကြည့်ပြီး အထင်ကြီးသွားမိသည်။
"ဘာလာလုပ်တာလဲ?" သူမမေးတော့
"ပြောတယ်လေ နေ့လည်စာယူလာပေးတာလို့"
သူမ စားပွဲပေါ် နေ့လည်စာတင်လိုက်ပြီး သူမ အကြိုက်ဆုံး မုန့်တွေနဲ့ လက်ဖက်ရည်ပူပူတစ်ခွက်ကို ငှဲ့ပေးလာသည်။
"ဦးလေးလျိုက စားဖိုမှူးခေါင်းဆောင်ကို မင်းအကြိုက်ဆုံး ချိုတဲ့မု့န်တွေ ချက်ခိုင်းထားတာ"
သူမ ချောကလက်ကိတ် အပိုင်း လေးကို ကြောင်ကြည့်နေမိသည်။
"ငါ့အဖေကော?" သူမ မေးလိုက်သည်။
"အဆင်ပြေပါတယ်" သူပြောကာ သူမရှေ့က ထိုင်ခုံမှာထိုင်လိုက်သည်။
သူ လျိုချန်းဟိုင်နဲ့ လျိုအန်းဟိုင်က တူတူပဲလို့ခံစားနေရသည် သူတို့က သူတို့ တကယ့်ခံစားချက်တွေကို မပြချင်ကြ
သူမက သူမရဲ့ ခုံမှာ ဘုရင်မလိုထိုင်ကာ "နင်ငါ့အိမ်ကဘယ်ချိန်ထွက်သွားမှာလဲ?"
သူမကိုလွတ်လပ်ခွင့်မပေးတဲ့ ကလေးထိန်းကိုမလိုချင်ပေ တကယ်လို့ သူမလုပ်ချင်တိုင်းတွေလုပ်ရင် သူက သူမ အဖေနဲ့တိုင်မှာလို့ ခြိမ်းခြောက်မှာပင်
"ဦးလေးလျိုပေါ်မူတည်တယ်" သူပြောကာ ရေနွေးကြမ်းသောက်လိုက်သည်။
"ငါ့အဖေကိုသုံးပြီး ငါ့ကို ခြိမ်းခြောက်နေတာ ရပ်လိုက်တော့" သူမပြောလိုက်သည်။
သူမ စားပွဲကို ရိုက်ပြီး အသက်ပြင်းပြင်းရှုလိုက်တော့သည်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ သူမ ကိုယ်ပိုင်ဘဝကို သူမ ဝန်ထမ်းတွေမသိစေချင်ပေ
သူမ ခွေးချီးတက်နင်းမိကတည်းက သူက သူမ ဘဝကြီးကို လာလှောင်ရယ်နေသလိုပဲ ဘာလို့ သူမကို ပြန်မပြောတဲ့ကောင်လေးအဖြစ်ပဲ ဆက်မနေရတာလဲ
သူထကာ သူမ မျက်လုံးတွေထဲကြည့်ပြီး "လျိုအန်းဟိုင် ငါစိတ်ဆုံးဖြတ်ပြီးပြီ"
သူမ သူ့ သူမမျက်နှာနား ကပ်လာတာမို့ အလိုလို နောက်ကို ရုတ်လိုက်မိသည်။
"ငါ မင်းကိုနောက်ထပ်လက်လွှတ်တော့မှာမဟုတ်ဘူး"
သူမ ထရပ်ပြီး ခုံကိုနောက်ပြန်လွှင့်သွားအောင်လုပ်လိုက်မိတော့သည်။ သူမရှေ့ကလူက သူမ မှတ်ညဏ်တွေထဲက ရင်းနှီးတဲ့လူအဖြစ်ပြောင်းလဲသွားသည်လေ
"နင်စိန်ခေါ်မှုကိုရှုံးမှာကိုငါမျှော်လင့်နေပါ့မယ် အခုတော့ထွက်သွားတော့ ငါ အလုပ်လုပ်ရဦးမယ်"
အယ်လ်က လျိုအန်းဟိုင် ရုံးခန်းတံခါးကိုခေါက်လာတာကြောင့် စကားစပြတ်သွားတော့သည်။
"ဘယ်တုန်းက အကြိုက်ပြောင်းသွားတာလဲ?"အယ်လ်က ဟန်တင်းယွီကိုကြည့်ကာ "အမေရိကန်ကျားသစ်တစ်ကောင်လို အကြိုက်တော့မဆိုးဘူးပဲ"
"ငါဗိုက်ဆာနေရင်တောင် ကောင်ငယ်လေးကို မစားဘူး" လျိုအန်းဟိုင်က ဆိုသည်။
"အာ ရည်းစားလေးနဲ့ရန်ဖြစ်ထားတာလား?" အယ်လ်မေးလိုက်သည်။
"အယ်လ် သူက ငါ့ရဲ့အဲ့ဒါမဟုတ်ဘူး" လျိုအန်းဟိုင်ပြောလိုက်သည်။
"ကျွန်တော်က ဟန်တင်းယွီပါ ဟန် လို့ခေါ်လို့ရပါတယ်" ဟန်တင်းယွီပြောလိုက်သည်။
"ဟန်တင်းယွီ....အန်းရဲ့မောင်ငယ်လေး?" အယ်လ်မေးပြန်သည်။
"သူက ငါ့မောင်ငယ်လေးမဟုတ်ဘူး" လျိုအန်းဟိုင်က ပြောလိုက်သလို "သူမက ကျွန်တော့်အစ်မကြီးမဟုတ်ဘူး" လို့ ဟန်တင်းယွီကလည်းပြောလိုက်သည်။
အယ်လ် ဟန်တင်းယွီနဲ့ ချစ်သူတွေရန်ဖြစ်သလို ကြည့်နေတာမျိုးကိုကြည့်ပြီး လျိုအန်းဟိုင် အလုပ်မှာထူးထူးခြားခြားစိတ်တိုနေတာကိုလည်း သဘောပေါက်သွားတော့သည်။
"အယ်လ် ဘာလိုလို့လဲ?" လျိုအန်းဟိုင်မေးလိုက်သည်။
"အို့ နောက်လရိုက်မယ့်ကြော်ငြာအတွက် လိုချင်နေတဲ့ယောကျာ်းလေးမော်ဒယ်လ်ရှာတာလေ ခုထိ သင့်တော်တဲ့သူမတွေ့သေးဘူး ဒါမဲ့ ဒီနေ့တော့ သူက ဒီမှာရှိနေပြီ"
လျိုအန်းဟိုင် အယ်လ်ကို ခေါင်းခါပြလိုက်သည်။
"ဟန် အန်း ကုမ္ပဏီအတွက်မော်ဒယ်လ်လုပ်ချင်လား?" အယ်လ်မေးလိုက်သည်။
"သူမလုပ်နိုင်ဘူး Mr. ဟန်က အလုပ်များတဲ့ကျောင်းသားလေ" လျိုအန်းဟိုင်ပြောလိုက်သည်။
"တိုက်ဆိုင်လိုက်တာ ကျွန်တော် ကျောင်းက စာကြည့်ချိန်ပေးထားလို့ ကျောင်းနားထားရတာ"
"အယ်လ် ငါက ဘောစ့်နော် ငါပြောလိုက်မယ် Mr.ဟန်က သင့်တော်တဲ့မော်ဒယ်လ်မဟုတ်ဘူး"
"အန်း နင် ဥပမာတစ်ခု ဖြစ်ပေးသင့်တယ်လေ နင် စီးပွားရေးနဲ့ ကိုယ်ပိုင်ဘဝကိုခွဲထားသင့်တယ် Mr.ဟန် ဒီနေ့စာချုပ်လက်မှတ်ထိုးနိုင်မလား?"
ဟန်တင်းယွီ အယ်လ်နဲ့ လက်ဆွဲနှုတ်ဆက်လိုက်သည်။
"ဝမ်းသာပါတယ်"ဟန်တင်းယွီ ပြောလိုက်သည်။
လျိုအန်းဟိုင်ဒေါသတွေကိုဖိနှိပ်ထားရသည်။ ဟန်တင်းယွီ မော်ဒယ်လ်စာချုပ်ကိုလက်ခံတာ စစ်ပွဲတစ်ခု စတင်ဖို့ကြော်ငြာလိုက်တာပင် သူက သူမ ဘဝရဲ့ထောင့်ချိုးတိုင်းမှာပါဝင်ချင်နေတာ
-
ဟန်တင်းယွီပါထားတဲ့ ကြော်ငြာကအောင်မြင်သွားသည်လေ အယ်လ်က ညစာစားပွဲတစ်ခုကို ဗီအိုင်ပီ ဆိုင်မှာ ကျင်းပပြီး အောင်ပွဲကျင်းပကြသည်လေ
အရက်ဆိုင်မှာ လျုအန်းဟိုင်က ဟန်တင်းယွီအဝေးမှာထိုင်လို့နေသည်။
ဟန်တင်းယွီက လျိုအန်းဟိုင် ဝန်ထမ်းတွေနဲ့ ယဉ်ကျေးစွာ စကားပြောလို့နေသည်။ဒါမဲ့ သူ့အကြည့်တွေကတော့ လျိုအန်းဟိုင်စီကနေ တဖဝါးမှမခွာခဲ့ သူမက သူမရဲ့ကိုယ်လုံးအလှကိုဖော်ပြထားတဲ့ အနီရောင်ဝတ်စုံကိုဝတ်ထားသည်လေ
လျိုအန်းဟိုင်က တစ်ညတာပျော်ပါးတဲ့ယောကျာ်းတွေကိုရွံရှာသည်လေ ထိုကြောင့်ဘားမှ သူမကို လာကြည့်နေတဲ့ယောကျာ်းတွေကိုလျစ်လျုရှုထားလိုက်သည်။
"ဟိုင်း အန်း ငါနဲ့တူတူသောက်ရအောင်" မာ့ခ် က ဆိုသည်။
ဟန်တင်းယွီကတော့ မာ့ခ်နောက်ကျောကို ဓားတွေလွှတ်လို့
"မာ့ခ်က ဇွဲကောင်းလိုက်တာ" လီလီက ဆိုသည်။ "အန်း သူ့ကို ငြင်းတာ အကြိမ်ပေါင်းမနည်းတော့ဘူး ဒါမဲ့ သူက အရှုံးမပေးဘူး"
"သူက ဘယ်သူလဲ?" လို့ ဟန်တင်းယွီကမေးလိုက်သည်။
"သူက ချမ်းသာတဲ့ ကစားသမားတစ်ယောက်ပဲ"လီလီက ဆိုသည်။ "အန်း သူနဲ့သောက်ဖို့ထပ်ငြင်းတော့မှာဆိုတာ ငါလောင်းရဲတယ်"
လျိုအန်းဟိုင်ဝန်ထမ်းတွေက လျိုအန်းဟိုင် မာ့ခ်စီက သောက်စရာကိုလက်ခံလိုက်လို့အံဩကုန်ကြသည်။
"ငါ အရာဝတ္ထုတွေကိုမြင်နေတာပဲ" အယ်လ်ကဆိုသည်။
"အန်း စိတ်လွတ်သွားပြီ" လီလီကဆိုသည်။ "ဒီမှာ မာ့ခ်ထက်ကောင်းတဲ့ယောကျ်ားတွေအများကြီး"
မာခ့်က လျိုအန်းဟိုင် သူ့သောက်စရာကိုလက်ခံလိုက်လို့ လန့်သွားပေမယ့် ချက်ချင်းပြန်ထိန်းလိုက်သည်လေ ဒါက ရွှေတူးဖို့ အခွင့်ရေးပင်
"အန်း လှပတဲ့ညလေးကို ငါနဲ့တူတူ မမျှဝေချင်ဘူးလားး?" မာ့ခ်က ဆိုသည်။
လျိုအန်းဟိုင် မာ့ခ်ကိုအေးစက်စွာပြုံးပြပြီး သန့်စင်ခန်းကိုလျှောက်သွားလိုက်သည်။
ဟန်တင်းယွီက လျိုအန်းဟိုင်ရှိရာနောက်ကိုလိုက်သွားတဲ့ မာ့ခ်နောက်ကို လိုက်သွားလိုက်သည်။
"ခွေးကောင် ငါ့ကိုမထိနဲ့ နင်ငါ့ကိုထပ်ထိရဲရင် ငါနင့်ကိုသတ်ပစ်မယ်" လျိုအန်းဟိုင် မာ့ခ်ကို အဆက်မပြတ်ထုနှက်ကာပြောလိုက်ပြီး သန့်စင်ခန်းနံရံကိုကန်လွှတ်လိုက်သည်။
ဟန်တင်းယွီ လျိုအန်းဟိုင် ဒီလောက်ထိသန်မာတာကိုမယုံနိုင်
"အန်း တောင်းပန်ပါတယ် ငါ့ကိုချမ်းသာပေးပါ"
"ခွေးကောင် နင်ငါ့ကိုဆေးခတ်ထားတယ်" လျိုအန်းဟိုင်ပြောလိုက်သည်။
ဟန်တင်းယွီ လျိုအန်းဟိုင် မာ့ခ်စီထပ်သွားတာကိုမတားခဲ့
လျိုအန်းဟိုင်က မာ့ခ် အစာအိမ်ကိုနောက်ဆုံးအကြိမ်ကန်ကာ "ထွက်သွားစမ်း နင့်ကိုငါနောက်ထပ်ဘယ်တော့မှထပ်မမြင်ရစေနဲ့"
မာ့ခ် သန့်စင်ခန်းကနေ ထော့နင်းထော့နင်းနဲ့သွားတော့သည်။
လျိုအန်းဟိုင် ဟန်တင်းယွီ တံခါးမှာမှီနေတာကိုမြင်လိုက်ရသည်။
"နင်ဘာကိုကြည့်နေတာလဲ?" လျိုအန်းဟိုင်မေးလိုက်သည်။
"ဦးလေးလျိုကသူ့သမီးက ဒီလိုဆဲတတ်တယ်ဆိုတာ သိရင်အံဩနေမှာပဲ"ဟန်တင်းယွီပြောလိုက်သည်။
"သွားပြီး ငါ့အဖေကိုတင်ပြလိုက်တယ် ငါဂရုစိုက်နေမလားကြည့်လိုက်ပေါ့"
ဟန်တင်းယွီ လျိုအန်းဟိုင်မျက်နှာရဲနေတာကိုကြည့်ကာ "မင်းမူးနေတာလား?" လို့မေးလိုက်သည်။
"နင်သာ မူးနေတာ"
မာ့ခ် ဆေးခတ်ထားလို့ သူမကိုယ်က အဖျားတက်လာတာပင်
"နင့်အကူညီမလိုဘူး" လျိုအန်းဟိုင်ပြောလိုက်သည်။
"အိမ်ပြန်ခေါ်သွားပေးမယ်" ဟန်တင်းယွီက ဆိုသည်။
ဟန်တင်းယွီ လျိုအန်းဟိုင် ခါးကိုမလွှတ်
"အိမ်?" လျိုအန်းဟိုင်မေးလိုက်သည်။ "နင့်အိမ်က လျိုစံအိမ်က မိသားစုသုံးယောက်နဲ့အိမ်လေ ငါ့မှာ ငါ့ကိုယ်ပိုင်အိမ်ရှိတယ်"
"လျိုအန်းဟိုင် မင်းမူးနေပြီ"
"ငါမမူးဘူး"
လျိုအန်းဟိုင် ဟန်တင်းယွီရှပ်ကိုကိုင်ကာ ထို တူညီတဲ့ငတုံး အမျိုးသားကို ပြန်သတိရလာပြီး "ဟန်တင်းယွီ.....ငါ့ကိုချစ်လား?"
လျိုအန်းဟိုင်ခါးကိုသာ ဟန်တင်းယွီ တင်းတင်းဖက်ထားမိသည်။
"အရူး" လျိုအန်းဟိုင်ပြောပြီး ဟန်တင်းယွီ နှာခေါင်းကိုပုတ်ကာ "ငါ့ကိုဘယ်တော့မှမချစ်မိစေနဲ့ အချစ်က ရူးသွပ်ပြီး နာကျင်ရတယ် ငါ ဘယ်တော့မှချစ်မိမှာမဟုတ်ဘူး"
"လျိုအန်းဟိုင်" ဟန်တင်းယွီပြောလိုက်သည်။
"ငါ့ကိုနမ်းချင်လို့လား?" လျိုအန်းဟိုင်မေးပြီး ဟန်တင်းယွီ မျက်နှာကိုကိုင်ကာ "နင့်ကောင်မလေးကိုနင်နမ်းဖူးလား?"
ကောင်မလေး? ဟန်တင်းယွီ လျိုအန်းဟိုင်က အိန်ဂျယ်ကိုသူ့ကောင်မလေးထင်နေမှန်း သိသွားတော့သည်။
လျိုအန်းဟိုင် ဟန်တင်းယွီ အိန်ဂျယ်ကိုဖက်ထားတာကိုတွေးမိတိုင်း သူမ နှလုံးသား နာကျင်ရသည်လေ
"ဘယ်လိုနမ်းရမလဲဆိုတာ သင်ပေးစေချင်လား?" လျိုအန်းဟိုင်မေးလာသည်။
လျိုအန်းဟိုင် ဟန်တင်းယွီ နှုတ်ခမ်းတွေကိုလျက်လိုက်သည်။
"ငါက နင့်အတွက် ဆွဲဆောင်မှုမရှိတာဆိုးတာပဲ"
ဆွဲဆောင်မှုမရှိဘူး? ဟန်တင်းယွီ လျိုအန်းဟိုင်ကိုယ်လေးကို နံရံတစ်ခုမှကပ်လိုက်သည်။
"ဟန်တင်းယွီ နင်လုပ်ရဲရင်လုပ်ကြည့်" လျိုအန်းဟိုင်ပြောလိုက်သည်။
ဟန်တင်းယွီ ပြုံးကာ လျိုအန်းဟိုင် ခါးကိုကိုင်လိုက်သည်။
"မင်းစိန်ခေါ်တာကိုလက်ခံလိုက်ရုံတင်ပါ" ဟန်တင်းယွီပြောလိုက်သည်။
ဟန်တင်းယီ လျိုအန်းဟိုင်နဲ့ လျာချင်းလိမ်လို့နေသည်။ သူမ နှုတ်ခမ်းတွေထုံသွားတဲ့ထိ နမ်းလိုက်သည်။ သူက သူ့ပုခုံးတွေကိုကိုင်ပြီး သူမ ဗိုက်က သူ့ရဲ့ ထိုနေရာကိုပွတ်တိုက်လို့နေသည်။ သူမ နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ပြီး သူမ ကိုယ်လေးကို လှည့်ကာ သူမရဲ့ ပူလောင်နေတဲ့ အောက်ပိုင်းကို ဖိကပ်လိုက်သည်။ သူ့ဟော်မုန်းတွေက အသိစိတ်နဲ့ တိုက်ပွဲဖြစ်လို့နေသည် အသိစိတ်က နိုင်သွားပုံပင် တားမြစ်ထားတဲ့အသီးကို စားတာ မကောင်းဘူး ဒါမဲ့ သူ့ရဲ့တားမြစ်ထားတဲ့အသီးကိုတော့ သူအရသာခံနိုင်သေးသည်လေ သူမ နီရောင်ဝတ်စုံကိုခါးထိဆွဲတင်ကာ သူ့လက်ချောင်းတွေက သူမ အောက်ခံဘောင်းဘီအောက်ဝင်သွားပြီး သူမ ရဲ့စိုစွတ်မှုတွေကို ခံစားမိကာ တံတွေးပါမျိုချလိုက်မိတဲ့ထိ
"မင်း ငါ့ကြောင့် စိုနေတာပဲ" ဟန်တင်းယွီ ဖွဖွလေးဆိုကာ လျိုအန်းဟိုင် နားကို လျက်လိုက်သည်။
ဟန်တင်းယွီ လျိုအန်းဟိုင်ကိုယ်ကိုလှည့်ပြီး သူ့ ဘောင်းဘီဇစ်ကိုဆွဲကာ သူ့အောက်ခံဘောင်းဘီကိုအောက်ကိုဆွဲချပြီး သူ့ရဲ့ ထောင်မတ်နေတဲ့အရာကို သူမရဲ့စိုနေတဲ့နေရာနဲ့ပွတ်တိုက်လိုက်သည်။ သူက သူ့လက်ချောင်းတွေကို လျက်ကာ သူမနှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းရှိုက်လိုက်တော့သည်။
-
