Arzu Kıvanç. DÜHA denilen bir masanın etrafına doluşmuş adamlardan birinin kızı. Mafya lideri Halit Kıvanç'ın tek kızı. Masaya ihanet eden adamın...
Bazı ihanetlerin bir bedeli olmalı. Bazen bir savaş, bazense bir kaybediş. Peki ihanet etmek zorund...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm sonrası sohbete beklerim :)
🩸 ÇIĞLIK 🩸
ARZU KIVANÇ
"Erkek arkadaşım olmanı istiyorum." dedim dan diye. Mert'in gözleri büyürken dudakları şaşkınlıkla aralandı. Ne dedim ben? Dudaklarımı ıslattım.
"Sevgili gibi olandan." dediğim de Mert tek kelime etmedi. Birkaç adım geriledi. Gözleri yüzümde gezinirken yanlış zamanda yanlış teklif ettiğimi düşünmeye başlamıştım bile.
Bahar, Poyraz'ı seviyordu. Onun için endişeleniyordu.
Mert için endişeleniyordum. Onun için korkuyordum. Beni korumayı bırakmalıydı çünkü ona zarar geldiği zaman çok daha fazla canım yanıyordu.
"Sanırım seni seviyorum." dedim. Mert gözlerini kırpıştırmadan bana bakarken gülüşümü genişlettim.
Gergin bir gülüştü çünkü her an reddedilebilirdim.
Gergindim çünkü Mert sıfır tepkiyle karşımda kaskatı duruyordu.
Siktir. Akışa bırakmamız gerektiğini söyleyip işi ciddiye mi bindirmiş oldum?
Ne yaptım ben?
Ne kadar süre geçmişti? Otuz saniye? Bir dakika? Mert tepkisiz bir şekilde suratıma bakmaya devam ederken gülüşüm silinmiş ve tüm vücudum kaskatı kesilmişti. Yanlış zaman ve yanlış cümleydi.
"Mert?" dedim sessizliğe daha fazla dayanamayarak. Mert'in kaşları çatılırken gözlerini gözlerimden ayırdı ve başını sağa sola salladı.
"Akıllı bir kadın olduğunu sanmıştım." dedi. Bana aptal mı demeye çalıştı o? Onun gibi kaşlarımı çattığımda gözlerini kırpıştırıp derin nefes alıp verdi.
"Bana aptal mı demeye çalıştın?" Mert gözlerimizi kesiştirdiğinde cevap vermeden bakmaya başladı. "Bakma öyle." git gide öfkelendiğimi hissederken.
"Evet aptalsın. Nasıl biri olduğumu biliyorsun. Beni sevme demedim mi sana?" derken öfkeyle bir adım atmıştı. Onun gibi bir adım daha atıp başımı kaldırdım.
"Bana aşık olma, demiştin. Sana aşık olduğumu söylemedim, sevdiğimi söyledim. Kurşunlara kafa göz dalan sen, sevgiden de mi korkuyor? Kıvırcık?" Kaşları öncekinden daha çok çatılırken bir adım daha yaklaştı.
"Bana kıvırcık deme." sesi öfke doluydu. Gözlerim çıplak omuzlarında gezinirken tekrar yüzüne kaydı. Dikkatimi dağıtıyordu.
"Aptalsın kıvırcık salatası." dedim onun gibi adım atarken ve atacak adımlarımız kalmadı. Nefesi nefesime karışırken öfkeyle inip kalkan göğüslerimiz birbirine çarptı. Yani benim omuzlarım onun göğsüne çarptı.
