She's The Cursed Goddess (Self-Published)

LII: Cursed Goddess

Heshiena's Point of View

Isang mahabang pangangapos ng hininga ang nagpabangon sa akin sa pagkakahiga. I fix my breathing first before my eyes wanders. My forehead instantaneously furrowed in confusion. Nandito ako sa lugar na tila isang templo. I kept looking to every side because I couldn't find a way out. Paano ako napunta rito?

Ang naalala ko, bago ako nalagutan ng hininga ay nasa loob pa ako ng dorm namin. I scornfully scoff when I remembered what Zuki said. How terrible my life is from the start. Tumayo ako at pinagpagan ang aking suot.

Every corner of the hall, there are torches. It was supported by pillars. Karaniwang istraktura ng mga templo ng mga griyego. Ang ipinagtaka ko lang ay bakit walang labasan ang templo na 'to. Kinilabutan kaagad ako sa naisip ko.

Nasa underworld ba ako?

Hindi naman nagtagal ang pananakot ng sarili ko nang may mapansin akong mga salitang nakaukit sa mga pillars. Lumapit ako roon. Unang salitang nakita ay ang Chaos. Sa pinakadulo nito ay nakaukit naman ang salitang The Beginning.

Napahawak ako sa baba nang mapansing hindi lang sa mga pillars may nakaukit, maging sa kisame at sahig. Every words were carved. Napansin ko pa nga ang mga pangalan ng mga Olympians. At iilang mga minor deities na kilala ko.

"Where am I?" Umalingawngaw ang boses ko nang tanungin ko ang aking sarili.

Napatalon ako sa gulat nang may magsalita. "You are in my temple," a distorted voice of a woman echoed. "You are here." Nakarinig ako ng mabigat na presensya sa kaliwang side ko.

At dahil doon ay napalingon ako. There I saw no one, only a white-colored wooden chair at edge of the hall. Sa hindi malamang dahilan bigla akong kinabahan. Humakbang ang aking paa patungo sa upuan na tila may sariling isip.

"Your heart seeks the truth." Muli ko na namang narinig ang boses na 'yon. It gives me goosebumps. It's as if her voice can blast things hundred yards away. "For I am the one who knows everything," she said.

Huminto ako sa paglalakad nang maaninag ko ang isang malaking estatwa na hindi ko nakita mula sa kinaroroonan ko kanina. Sa harap naman nito ay ang upuang kulay puti. Maging ito ay may mga nakaukit na salita.

Tumingala ako para tignan ang hitsura ng estatwa.

Napatingala ako dahil sa taas niya. Mas mataas pa ata ito sa mga estatwa na nakita ko sa claiming chamber ng academy. It's a statue of a woman who had a beautiful but stern face. Her hair curls around her face. She was wearing a robes covered in intricate black words.

Napasinghap ako nang makaramdam ako ng presensya mula sa likod ko. Mabilis akong napaharap. There, finally, I saw a woman who looks the same as the statue. Hindi ko alam kung bakit, pero nanginig ang aking tuhod.

Just a presence, she had that kind of impact.

"I know everything about you," she said. Napaalerto ako nang ikutan niya ako. She even looking at every piece of myself. "A goddess who was cursed," pagpapatuloy niya.

When she mentioned that, it hurts. Lahat ng mga sinabi ko noon na baka isinumpa ako ng Diyos dahil sa lahat ng pinagdaanan ko. I couldn't believe I came to the point knowing it's true.

"Trauma," she said. Sinundan naman niya ito ng pagsinghap dahilan upang umalingawngaw ito sa lugar na 'to. "Heart that full of hatred." Napayuko ako ng aking ulo. Bumagsak ang aking mata sa sahig. She then clicked her tongue and shook her head. "But despite of that, the spirit of hope is still burning inside."

"Who are you?" I finally asked the question that has been running through my mind. "Your presence is different―" she immediately cut me off.