She's The Cursed Goddess (Self-Published)

IX: Her Beauty

Sabrina's Point of View

Nagising na lamang ako nang marinig ko ang mga sunod-sunod na pagbukas ng mga pintuan sa kwarto ng cabin house na tinutulugan namin. It's still vivid how insane yesterday was. At kagabi pa ako kinakabahan at kinukwestyon ang sarili ko kung nasa tamang lugar ba ako.

My mind was as if clogged by a single thought. And my heart seems constantly rumbling. There's too many what if's. Too many doubts. And too many bad circumstances I could guess to overthink.

So far, maayos naman ang pagdating ko rito sa academy. Walang masamang nangyari. The bad luck didn't strike me on my first day. Sa nangyari kahapon sa hallway, 'yon ay 'yong pagiging trauma ko sa lahat ng masasamang pinagdaanan ko sa buhay.

Everything that bad happens to us could really change us into someone who we are not. Pagkatapos kong ligpitin ang hinihigaan ko ay dumiretso ako sa banyo upang maghilamos. Hindi naman ako ganoon katagal maghilamos kaya kaagad akong lumabas ng aking kwarto pagkatapos.

Paglabas ko'y sumalubong sa aking mga mata ang mahabang hallway. The walls are golden. The doors are wooden brown. The floors are golden marbles. Paglampas ko sa mahabang hallway na 'to, tanaw ko sa ibaba ang mahabang lamesa.

Nakalatag naman doon ang mga iba't ibang putahe ng pagkain. Bigla akong nagutom sa tanawin at ang amoy na umabot dito sa kinaroroonan ko. Sa ikalawang palapag ng dorm house na 'to.

"Sabrina!" Napatingin naman ako sa taong tumawag sa akin. "Halika bilis!" Tila may pananabik niyang saad.

It's Jace.

Napailing na lamang ako't bumaba ng second floor gamit ang hagdanan. Then I noticed, there were at least eight clothes rack. Four clothes rack from the right are filled with different styles of tuxedo.

From the left, on the other hand, napupuno ito ng iba't ibang klaseng dresses na hanggang sa ibabaw ng tuhod. I also noticed that there are various types of footwear on the floor.

What is going on?

Tiningnan ko si Jace nang naguguluhan. Nang magtama ang aming mga mata ay kaagad din naman niyang nakuha ang gusto kong ipahiwatig.

"The aurai came earlier and instructed us to choose anything we like. Pero pagkatapos umalis no'ng aurai, nagsidatingan naman 'yan." Napatingin naman ako sa mga itinuro niya. He was pointing all the foods in the table.

I give him a quick nod and look at the dresses. Sumilay kaagad ang aking ngiti sa labi nang makita ko ang isang dress na kulay silver blue. It's as if the combined color of the moon and the sea. Naglakad ako papalapit sa ikalawang clothes rack.

Because it's pleasing in my eyes, kaagad ko siyang kinuha. After I pick it up, tumingin ako sa sahig kung saan nakalatag lahat ng iba't ibang klaseng sapatos. Kumuha naman ng aking atensyon ay ang kulay sea blue na knee high boots.

"You had a good taste, Miss." Nagulat ako nang biglang may magsalita sa gilid ko. I heard him chuckle. "Oh, sorry. I didn't mean to startle you."

I looked at him. Sumalubong kaagad sa akin ang maitim niyang mga mata. I quickly averted my gaze. Hindi naman sa pagiging rude, pero hindi ko siya kayang tignan nang diretso sa mata.

"Joshua," banggit ko sa pangalan niya.

I was about to say another word when I saw him sweetly smile out of the corner of my eyes.

"I'm glad you remember my name," I heard him whisper.

Sa halip na intindihin ang sinabi niya, binigyan ko na lamang siya ng isang tango bilang paalam. When he smiled at me, umalis na ako at hinatid ang aking napiling susuutin sa kwarto ko. On my way there, nakasalubong ko si Novie Mae. Sinabihan niya ako na bumalik kaagad dahil sabay-sabay daw kaming lahat na kakain.