She's The Cursed Goddess (Self-Published)

I: Into the Forest

Third Person's Point of View

Mag-isa siyang naglakad sa gitna ng madilim at tahimik na daan. A cold breeze brushed against her skin. Howling voices from different animals dominated. Her footsteps was as heavy as her heart beat rapidly. As if it is ready to leap out of her throat.

She had nowhere to go after the fire incident involving her third parents.

She always wonders, why is the bad luck always sticking on her? She barely knows her name. Sino ba siya? Sino ba ang tunay niyang pamilya? Taga saan ba talaga siya? She felt lost. Ni isa man lang wala siyang matatawag na tahanan.

Napasinghap siya nang makasalubong niya ang dalawang lalaking tila parang lasing. Pareho pa itong pa-ika-ika sa paglalakad.Mas lalo niyang niyuko ang kaniyang ulo at naglakad palayo.

Napatigil siya sa kaniyang paglalakad nang bigla siyang hawakan sa braso ng isa sa lalaki. Her heart beat twice faster than earlier. Her face instantaneously grimaced when the other man suddenly kissed her on the neck aggressively.

A fear instantaneously plastered upon her face. At tila umatras ang kaniyang dila.

After a second, she felt nauseated as the disgusting smell from the alcohol met her nose. When the left man groped her butt, her eyes quickly grew wider in fear.

Dahil sa takot ay pareho niya itong sinipa sa binti, dahilan para mabitawan siya ng mga ito. Instead of walking straight using the road, she took the alternative way right directly into the forest.

Wala siyang pakialam kahit na sobrang dilim at sobrang nakakatakot pasukin ang gubat. Hindi siya natatakot sa dilim, sa halip ay doon sa dalawang lasing na mamang mapagsamantala sa kainosentehan niya.

Ang akala niya ay hindi siya susundan ng mga ito, dahilan para muli na naman siyang tinamaan ng matinding takot. Nagbabadya na naman ang kaniyang mga luha. Ngunit mabilis niyang kinagat ang ibabang labi para pigilan ang sarili.

Sino ba ang hindi matatakot kapag alam mong nasa panganib ang buhay mo?

Rinig na rinig pa niya ang mga tawa nang mga ito. She gritted her teeth, and her palm gradually balled. A sigh of relief escaped from her lips when a beautiful silver light from the moon glistened in the sky.

Kahit papaano ay nakikita na niya ang daan dahil sa sinag ng buwan. Without looking back, she ran as fast as she can.

"Binibini, 'wag ka na kaseng pakipot! Ibigay mo na lang ang kailangan namin sa iyo! Gusto lang namin magparaos!"

Sumikdo nang mabilis ang puso niya, kasing-bilis ng takbo ng isang kabayo. Her hands were sweating and her knees were trembling in fear. But despite of that, she continued running. Patuloy lamang siya kahit na hindi niya alam kung saan siya dadalhin ng kaniyang mga paa.

Takbo, hinto, takbo, hinto ang ginawa niya, makaiwas lang sa dalawang lalaking humahabol sa kaniya.

Nanlaki ang kaniyang mga mata nang biglaang sumulpot ang isang lalaki sa harapan niya. Napaatras siya, pero sa pag-atras niya ay may humawak naman sa dalawang braso niya mula sa likuran.

Nanlumo kaagad siya nang mapagtantong isa rin ito sa may balak sa kaniya. Wala na ba siyang kawala? Ito na ba ang katapusan ng kaniyang pagkababae?

Napaiyak siya nang biglang pinunit ang kaniyang suot na blouse at tumambad sa dalawang lalaki ang dibdib niya. Malademonyong ngumiti ang dalawang lalalking hinawakan ang kaniyang dibdib.

Marahas ang mga haplos ng lalaking nasa harapan niya.

She cried in fear and yelled for help. But the guy who gripped her both arms laughed. Kumulo ang kaniyang dugo. Galit siya. Ano ba'ng problema ng mundo sa kaniya at sunod-sunod ang kamalasan sa buhay niya?