Kerem Aktürkoğlu | FanFic

7

Mira ile birlikte bir alışveriş merkezine gittik ve ona giyebileceği yeni ve güzel kıyafetler aldık.

"Teyze oyuncakçıya bakalım mı lütfen. Almak yok sadece bakmak." dediğinde gülümsedim ve oyuncak dükkanına girdik.

Öncelikle bebeklere bakan Mira'da kendimi görüyordum. Çok beğendiği bir bebeği eline alıp yakından bakmaya başladı.

"Bu bebeğin elbisesi ne güzelmiş." dedi.

"Hadi alalım o bebeği çok beğendiysen." dedim.

"Gerçekten mi?" dedi ve bana sarıldı.

"Başka oyuncaklarada bakabilirsin tabii." dediğimde bana bebeğini verdi ve dolaşmaya başladı.

"Mira lütfen şu büyük bebek evini beğen. Lütfen." dediğimde bana çipil çipil bakıyordu.

"Teyze bu ev boyum kadar. Hem çok pahalı. Nasıl alacağız bunu?" dediğinde bu ihtimalleri düşünerek yüzünü düşürmüştü.

"Alırız tabi kızım ya! Bugüne bugün Galatasaray'ın resmi tercümanıyım ben. Kurban olsun yiğenime bebek evi. Alıyoruz." dediğimde danslar ediyordu.

Kocaman bir bebek evini kasaya taşıdığımızda Mira'ya döndüm. "Ama bana oynayacak bebek yok. Beraber oynamayacak mıyız?" dediğimde bebeklerin olduğu yere geri döndüğümüzde bana da bir bebek beğendi ve kasada hepsini ödeyip yemek alanına geçtik.

"Burada yiyemeyiz ama paket yaptırabiliriz. Çünkü öğrencim gelecek. Burada yersek geç kalacağız." dediğimde tamam dedi.

"Hamburger sever misin? Ya da pizza?"

"Pizza yiyelim. Çünkü çok uzun zamandır yemiyorum." dedi.

Pizzalarımızıda aldığımızda bir taksiye atlayıp eve döndük.

"Hadi bakalım eller yıkansın Mira Hanım!" dediğimde banyoya girip ellerini yıkadı.

Odasına geçip kıyafet ve oyuncak poşetlerini bıraktığımızda hemen mutfağa geçip pizzalarımızı yedik.

"Teyze çok sağol. Çok mutluyum." dediğinde gülümsedim.

"Evi kuralım mı?" dediğimde onayladı.

Kutusunu açıp salonun ortasında kurmaya başladığımızda o ise bebekleri açıyordu.

"Mira, şimdi öğrencim gelecek ve sen burada sessizce bebeklerinle oynayacaksın tamam mı? İstersen televizyonuda açarsın. Fakat bizi rahatsız etmek yok."

"Tamam tamam, ben sizi rahat bırakırım." dediğinde tüm parçaları çıkarmış birbirine takıyorduk.

Kapı çaldığında Mira hızlıca koştu ve kapıyı açtı.

"Aaa teyze sarı öğrenci geldi!" dediğinde Kerem'in gülme sesini duyabiliyordum.

Mira Kerem'in elinden tutmuş onu içeri getiriyordu. Bense hala aynı parçayı takmaya çalışıyordum.

"Teyzem bana bebek evi aldı ama bir türlü yapamıyor." dediğinde cevapladım "Yapabiliyorum tabi Mira."

"İstersen bebek evin için yardım edebilirim." dediğinde Kerem'in önünde zıplamaya başlamıştı.

Kerem yanıma doğru eğilip bana yardım ederken aklıma annemler gelmişti. Evde değillerdi ve onları unutmuştum. Tüm ev bittiğinde Kerem'le ellerimiz birbirine çarpmıştı.

Garip hissetmiştim. Daha önce hiç hissetmediğim gibi.

"Artık derse geçebiliriz." ellerine bıraktığım kitaplarıyla onu bahçeye yolladım. "Çok kısa bir arama yapıp gelmem gerekiyor." dediğimde başıyla onayladı.