...ΈΛΞΗ...

...ΔΕΝ ΣΕ ΑΦΟΡΑ...

Ε-"Γιατι;τι δουλειά εχεις εσυ με αυτον;"

Σ-"Εσυ δεν είπες οτι ειναι καλο παιδι;τι επαθες τωρα;"

Ε-"Δεν έπαθα κατι,απλα μια μερα έχουμε να περάσουμε μαζι επρεπε να τον καλέσεις;"

Σ-"Δυο ωρες θα κάτσει ρε αγάπη μου θα πιούμε καμία μπύρα και θα φυγει αφού εχει τον αγώνα"

Ε-"Καλα"

Φύγαμε απο το σπιτι και πήγαμε σε μια ομορφη ταβέρνα στην παραλιακή...φάγαμε ψάρι και διάφορα αλλα μεζεδάκια...κοντά στον άντρα μου νιωθω και παλι καλα...τον εχω ανάγκη...τον αγαπάω πολυ αλλα με παραμελεί...δεν ειναι δικαιολογία γιαυτο που εκανα...αλλα ίσως παίζει καποιον ρόλο...
Καθίσαμε περίπου δυο ωρες και γυρίσαμε σπιτι...καθίσαμε αγκαλια στον καναπε και απολάμβαναμε αυτην την στιγμή...

Ε-"Σταύρο;"

Σ-"Τι αγάπη μου;"

Ε-"Μου λείπεις πολυ"

Σ-"Το ξέρω αλλα βλέπεις τι περνάω"

Ε-"Δεν μπορω άλλο ετσι,θελω να ειμαστε οπως παλιά"

Σ-"Ελενα ξερεις οτι εχω πολλές υποχρεώσεις στην δουλειά δεν μπορω να τις αφησω"

Ε-"Και εγω δεν αξίζω τιποτα;"

Ο Σταυρος σηκώθηκε όρθιος και άρχιζε να φωνάζει πολυ δυνατα...

Σ-"Ολο παράπονα εισαι,δουλεύω ολη μετα σαν το σκυλί για να μην σου λείψει τιποτα και μου λες οτι δεν αξιζεις"

Νευρίασα παρα πολυ και αρχισα να φωνάζω και εγω....

Ε-"Δεν μου λείπει τιποτα αλλα μου λείπει ο άντρας μου"

Σ-"Σταματα πια"

Ε-"Ξερεις ποσο καιρο έχουμε να κάνουμε ερωτα;"

Σ-"Εσένα μονο αυτο σε νοιαζει;"

Ε-"Γυναικα ειμαι και ναι εχω ανάγκες"

Οι φωνές μας αυξάνονται ολο και περισσότερο και κανεις απο τους δυο δεν σταματάει...

Σ-"Δεν εισαι ευχαριστημένη με τιποτα πια"

Ε-"Πως να ειμαι οταν με παραμέλεις συνέχεια,τιποτα δεν ειναι οπως παλιά"

Σ-"Δεν μπορω να ειμαι οπως παλια που δεν ειχα υποχρεώσεις"

Ε-"Βεβαια πρώτα βάζεις την καριέρα σου και μετα εμένα"

Σ-"Παράτα μας ρε Ελενα πια"

Πήγε στο δωματιο και χτυπησε δυνατα την πόρτα...προσπαθησα να του μιλήσω ηρεμα...να του δείξω πως νιωθω και εκείνος δεν με καταλαβαίνει...δεν ξέρω τι άλλο να κανω για να μου δώσει λίγη σημασία...δάκρυα τρέχουν απο τα ματια μου και νιωθω πολυ χάλια...
Πέρασαν δυο ωρες και η κατάσταση παραμένει η ίδια...δεν εχει βγει απο το δωματιο και εγω ειμαι μονη στο σαλονι...μεχρι που ακούω την πόρτα να χτυπάει...αυτός μου έλειπε τωρα...ανοίγω την πόρτα και του κανω νόημα να περασει...

Α-"Ο Σταυρος;"

Ε-"Ειναι στο δωματιο μαλλον κοιμαται"

Α-"Σε λιγο αρχίζει ο αγώνας"

Πηγα πιο κοντά του και μιλούσα ψιθυριστά...

Ε-"Γιατι δεχτηκες να έρθεις εδω;"

Α-"Που ειναι το κακό ενα αγώνα θα δούμε"

Ε-"Το κακό ειναι αυτο που καναμε το πρωι"

Σηκώθηκε και με εσπρωξε στον τοίχο...κόλλησε πανω μου και με ακινητοποιήσε....

Α-"Μην παρακαλας τον άλλον για να σου δώσει σημασία,εγω μπορω να κανω τρέλα πραγματα για σενα "

Ε-"Τι εννοεις;"

Α-"Δεν εχει καλη ηχομόνωση,ακουσα"

Του έριξα ενα χαστουκι και τον εσπρωξα απο πανω μου....

Ε-"Αυτο δεν σε αφορα"

Α-"Μου αρέσει οταν νευριαζεις εισαι φωτιά"

Ακούσαμε την πόρτα του δωματίου και ο Αλέξης εκατσε αμέσως στον καναπε...εγω στεκόμουν όρθια απο πίσω...ο Σταυρος ηρθε στο σαλονι και κάθισε διπλα στον Αλέξη...εγω κάθισα στον μικρό καναπε απεναντι...

Σ-"Πολυ ζέστη φέτος"

Α-"Ναι φιλε αύριο σκέφτομαι να παω στην θαλασσα"

Σ-"Ελενα γιατι δεν πας μαζι του ούτε ενα μπάνιο δεν εχεις κανει"

Ε-"Ασε ήσυχο τον άνθρωπο θα θελει να παει με την κοπελα του"

Σ-"Ααα δεν το σκέφτηκα"

Α-"Οχι μόνος θα παω ελα μαζι μου"

Ε-"Άστο αλλη φορα"

Σ-"Που θα βρεις αλλη ευκαιρία εγω δουλεύω κάθε μερα άλλους φίλους δεν εχεις εδω"

Α-"Θα έρθεις τοτε δεν ακούω κουβέντα"

Silia Stefanou...