In Lak'ech {TaeKook}

•Elden alınan hayaller•

{Şarkıyı aç ve başla çiçeğim♡}

Bana bir gün angst yazacaksın dedilerde inanmamıştım. Angst yazacağım aklımın ucundan bile geçmiyordu ksksjsks.
Hayat işte. Mucizeler ile dolu.

Angst sevmeme nedenim ayrılık, ölüm, mutsuzluk olduğu için. Benim bir hikayede aradığım şey mutluluk ve sonsuz aşk. Angst okursam eşşek kadar ağlıyorum. Duygusal yapım var napa bilirim aaaa.

Hikaye isminin anlamını açıklamak istiyorum. Diğer detaylarıda vereceğim~♡

In Lak'ech - Mayalılar tarafından kullanılmış, anlamı "sen başka bir bensin" demek.

İçinde yaşadığımız toplumda bu öğretiyi benimsemek, başkalarını kendimizin farklı bir sureti olarak varsaymak; bir noktada yapacağımız kötülükleri, vereceğimiz zararları aslında kendimize mal olacağını bize hatırlatacaktır. Bunu belitmek istedim. Hikayeyi daha iyi anlamanıza neden olacaktır.

Yaş farkı çok değilse bile var. Yani abartmayacağınıza eminim.

Taehyung- 22 omega
Jungkook-27  delta (100 yılın deltası)

Aralarında sadece 5 yaş fark var. Bu fazla bir yaş aralığı değil diye düşünüyorum. Umarım problem yaratmız bazı kişiler. Neyseeee.

Bu hikayeyi seçtiğiniz ve okumaya başladığınız için size özel olarak teşekkür ediyorum. Angst bir kitabı kaç kişi okur diye bir not tutacağım. Merak ettiğim bir konu çünkü. Evet. Eğer severseniz diğer kitaplarımada göz ata bilirsiniz. İnstagramdan bana ulaşarak iletişime geçe bilirsiniz.♡

Her şey için şimdiden teşekkür ederim~♡

• • •

"O'nun iki dudağı arasında başladı ve bitti benim her devrimim"...

Hayat denilen bu filmde bir rolüm yoktu benim. Sakok sonunda olan çöp arabalarının içerisinde ki bir kedi kadar bile değildim. O kadar çaresiz ve yalnızdım ki,  kendi yansımam ile konuşacak dereceye gelmiştim. Her şey üstüme-üstüme geliyordu. Aldığım nefes bile bana karşı geliyordu sanki. Odamın duvarları her an üzerime yıkılacak diye düşünmeden edemiyordum. Tutunacak bir dal arıyordum ama bulamıyordum. O kadar yalnızdım ki bir ailem olduğunu bile sanmıyordum.

Aile....

Nasıl bir şey olduğu hakkında tek bir fikrim olmayan kavram. Nasıl bir ilişki içerisinde olduklarını bulamadığım bazı kişiler. Mutlu görünen bir portre. Ama bana zıttır bunlar. Benim bir ailem yoktu. Var olan bir şey nasıl yok denile bilirdi.? Bilmiyordum. Bildiğim tek şey, vere bildiğim tek kararın ne zaman uyuyacağıma dair olmasıydı. Saçma olabilir. Ama değil.

Şimdiye kadar nefes alsam bile 'Anne' ve 'Baba'm tarafından onaylanması gerekiyordu. Kendimi bildim bileli böyleydim ben. Sahi. Ben kimdim.? Neydim.? Ne için yaşardım.? Buraya nasıl gelmiştim.?

Soy adımdan nefret ediyordum. 'Kim' ailesinin tek varisi. Mutlu olmam gerekmezmi.? Bu kadar mal mülk bana kalacaktı nede olsa. Ama olamıyordum. Elimde değildi. Ben sadece aile baskısı altında yaşayan bir kimseydim. Kendim bile ne olduğumu, nasıl biri olduğumu bilmiyordum.

İsmim Taehyung. On iki yaşından beri dışarıya çıkamayan. Sadece arka bahçede bir saatdan fazla duramayan, arkadaş denilen kişinin ne ve nasıl bir şey olduğunu bilmeyen, mutluluğu tatmayan, özgürlük için çabalamayan, sevginin ne olduğundan zerre bir fikri olmayan, kendi benliğini kayb eden birisi. Yirmi iki yıl boyunca baskı altında büyüyen bir insan.