In Lak'ech {TaeKook}

• Öfkeli feremon •

Tekrar etmek istemiyorum ama edeceğim

Oy ve yorum yoksa bölüm yok size. Hıh. Tripimide atayım bariii

Neredeyse 100 kişi okuyor ama bunlardan sadece 10 yada 9 kişisi yorum yazıyor ve vote atıyor. Olmaz böyle bakın. Diğer yazarlar gibi sınırmı koymalıyım? İstediğiniz buysa diğer bölümü sınır aşınca atarım.

Vote : 20
Yorum:20

Hatta az bile yaptım. Diğer ficlerim için bu geçerli değil. Ama henüz. Dikkate alın lütfen:)

Böyle devam ederse ficimi askıya alacağım. Yani bunu:)

siz bilirsiniz artık, benden söylemesi.

Yavaş-yavaş Jungkook'un nasıl birisi olduğunumu öğrensek.?

Uzun bir fic olacağı için her şey yavaş-yavaş olacak :).

İyi okumalar dilerim kar tanelerim 𖠳 ᐝ ꕀ

.

.yazım hataları varsa özür dilerim. Kontrol ettim ama yinede gözümden kaçmış ola bilir.

.

.

⋆⁺₊⋆ ☀︎ ⋆⁺₊⋆

Sabahtan beri huysuz olan omegam ile uğraşıyordum. Olur olmadık yerlerde feremon salgılıyordu ve ben buna anlam veremiyordum. Neyi vardı bu omeganın tanrı aşkına.? Ve ben kendimi çok halsiz hissediyordum. Arada kasıklarım sızlıyordu ve yuvam çok ıslak oluyordu. Halsizlik yüzünden bu gün evi temizleyememiştim. Gerçi her gün temizlediğim için çok pis değildi ama her gün yaptığım için alışmıştım ve tüm gün sıkılmıştım. Kitap bile okuyamamıştım. Dikkatimi toplayamıyordum. Gözlerim doluyordu ve istemsizce Jungkook'a sarılmak istiyordum. Ne oluyordu bana tanrım... Jungkook birazdan gelirdi ve benim kalkacak halim bile yoktu. Hasta falanmı olu-

Tanrım.! Kızgınlık.! Kızgınlığa girecektim ben.! Tabii ya. Evde hep bana ilaç verdikleri için kızgınlık geçiremiyordum. Doğal olarak nasıl bir şey olduğunuda bilmiyordum. Bu yüzden garipsemiştim omegamın böyle olmasını. Halsizlik ve yuvamın ıslak olmasıda bu yüzdendi kesin...

Kapının çalması ile düşüncelerim sis bulutu gibi dağılmıştı. Anahtarı olmasına rağmen sırf benim karşılamamı istiyor diye zile basıyordu Jungkook. Çok tatlı değilmi gerçekten de... Oturduğum kanapeden kalkmış ve ağır adımlarla kapıya yönelmiştim. Sanki uykudan yeni uyanmıştım. Uyuşuktum. Hep böyle olmaz umarım...

Kapıya varıp açtığımda Jungkook'un gülümsemesi ile omegamın feremon salgılaması aynı anda olmuştu. Kontrolü ona verirsem Jungkook'un üzerine atlardı kesin. Arsız... Jungkook içeriye girmiş ve ardından kapıyı kapatmıştım. Elinde olan çantasını almıştım ve paltosunu asmasını beklemiştim. Ardından paltosunu asmış ve bana sarılmıştı. Kendimi kontrol edememiştim o an. Elimde olan çantayı yere bırakmış ve ellerimi beline sarmıştım. Sıcaklığını hissetmek istiyordum. İçimde dönüp dolaşan arzu yakıyordu beni.

"Omegam." kulağıma doğru fısıldadığında saçlarıma kondurduğu öpücük ile yüzüm gülmüştü.

"Hoş geldin."kısık bir sesle konuşmuştum.