In Lak'ech {TaeKook}

• Aşık •

(Şarkıyı aç ve başla çiçeğim~)

Up uzuuuuun bir aradan sonra selam
İşlerimin yoğunluğu nedeni ile bölüm taslakta kalmıştı. Bir türlü atamadım. Kusuruma bakmayın.

Smut yazdığım bölüm ne uzunmuş amk KSKSPSNSOSMSOSNSJ

Mühürlendiler, hadi bakalım neler olacak niahahahah

İyi okumalar dilerim kar tanelerim~

•  •  •

Bazen duygularımın esiri olmayı çok istiyordum. Aklım ile değil kalbim ile hareket etmek istiyordum. Belki öyle olduğu zaman her şey içime sinerdi. Yaşadığım yıllar boyunca mutlu olmadım. Jungkook hayatıma girdiği andan itibaren ise yavaş-yavaş mutluluğu tadıyordum.

Dün gece...

İlk gecemiz...

Belkide bir çok duyguyu aynı anda yaşadığım bir gece. Fakat, daha önce hissetmediğim türden duygulardı bunlar. Bu duygu ise çok hoştu. Birisine karşı duygusal olarak bir şeyler hissedeceğim aklıma gelmezdi. En önemlisi bu kadar mutlu olacağım aklıma gelmezdi. Ama görünüşe göre ben Jungkook ile olduğum süre boyunca hep mutlu olacağım.

Bu sabah diğerlerinden farklı değildi, diğer insanlar için. Ama benim için çok farklıydı. Jungkook'un Deltasını hissediyordum. Kurdum benimle iletişim kuruyordu. En önemlisi , feremonum artık eskisi gibi değil daha yoğundu.

Jungkook'un Annesi ile işi olduğu için erken çıkmıştı. Hem ağrım olduğu için hemde benden önce kalktığı için ona kahvaltı hazırlayamamıştım. Uyandığımda üzerini çoktan giyinmişti bile. Uyandığımı gördüğünde ise bana oldukça fazla gelen ilgisini göstermiş ve erken geleceğini söyleyerek gitmişti.
Ben ise iki saat daha yatakta yatmış daha sonra mutfağa inmiştim. Ağrım azalmıştı. Sıkıldığım için de şimdi yemek yapıyordum.

Jungkook gelene kadar güzel yemekler yapmak istiyordum. Hatta o kadar odaklanmıştım ki, kapının çaldığını bile sonradan duymuştum. Elimde ki bıçağı doğrama tahtasına bırakmış ve elimi yıkayarak kurutmuştum. Jungkook'un geldiğini düşündüğüm için hızlıca kapıyı açmıştım ama karşımda Jimin'i görmek beni şaşırtmıştı. Bu saatlerde şirkette olması gerekiyordu diye düşünüyordum.

"Taehyung, merhaba." gülümseyerek elini uzattığında ilk eline daha sonra yüzüne baktım. Ellerimi üzerime silerek tuttum elini.

"Merhaba Jimin." hafif gülümseyerek cevap verdim bende.

"Jungkook evde değil mi.?" elimi bırakarak göz ucu ile içeri bakmıştı.

"Ah, hayır. Bayan Jeon aradı, bir iki saate gelirim dedi gitti. Hatta neredeyse gelir." dediğimde anladım dercesine başını sallamıştı. Bir kaç saniye sessiz kaldıktan sonra bir adım atmış ve işaret parmağını içeriye uzatmıştı hafifçe.

"Rahatsız olmayacaksan içeri geçe bilirmiyim.?" dediğinde kararsız kalmıştım. Jungkook'un bana 'kimseyi ben evde yokken içeri alma' demesi gelmişti aklıma. Ama Jimin onun en yakın arkadaşı olduğu için bir sorun olmaz diye düşünmüştüm.

"Ş-şey, tabi." biraz kararsız kalsamda kenara çekilmiş ve içeri girmesine izin vermiştim. Salona doğru yürüdüğünde bende arkasından gidiyordum. İçeri geçip oturduğunda  "Ne içersin.?" diye sormuştum.