Onlar / Hyunlix

2

Bu bölümde 18+ sahneler var.

Hyunjin'in söylediği son şey beynimde tekrarlanıp dururken çaresizce içeriye geçip kapıyı kapattım. Hava çoktan kararmaya doğru yol almıştı ve yağmurda epey şiddetlenmişti.

Hyunjin gideli bir kaç dakika geçmişti ama daha şimdiden içim içimi yiyordu. O geri gelene kadar nasıl bekleyecektim ki..

"Sakin ol Felix, ormanda avcılar tarafından kapanlar bırakılmış ve o bahtsız kişide kapanlardan birine sıkıştı. İşte bu kadar, başka hiçbir şey yok. Hyunjin birazdan geri gelicek."

Kendi kendimi rahatlatırken bir anda aklıma gelen şeyle duraksadım. Bu gün benzin istasyonunda bıçaklanan iki kişinin katili belkide henüz yakalanmamıştı. Ben arabadayken gördüğüm o tehlikeli adam yakınlarda bir yerde olabilirdi.

"Hyunjin.. eğer bir saat içerisinde geri gelmezsen polisi arayacağım." Endişeyle sıkı ağaçlarla kaplı ormanı izlerken kendi kendimi bu şekilde sakinleştirmeye çalışıyordum. Hiç tanımadığı biriyle ormana doğru gitmişti, üstelik onunla gitmeme izin vermeden yalnız gitmişti.

Düşündükçe endişem artıyordu bu yüzden bir kaç dakika sonra
Hyunjin'in az önce bıraktığı bavullara doğru adımladım. Bavulların ikisine aynı anda gücüm yetmediği için tek tek yukarı kata çıkardım.

Yatak odasındaki dolabın aynalı kapağını açıp önce Hyunjin'in kıyafetlerini içeriye yerleştirip ardından kendi bavulumu açtım. Hyunjin'e göre daha fazla kıyafet getirmiştim.

Mini etekler ve pantalonları tek tek çıkarıp dolaba yerleştirdikten sonra en alt kısımda beni karşılayan kırmızı saten elbiseye baktım. Sahip olduğum en güzel ve en gözde elbisem olmasının sebebi bunu bana Hyunjin'in doğum günümde almış olmasıydı. Yanımdan ayıramayacağım kadar çok seviyordum bu elbiseyi. Bu yüzden evde bırakamamıştım.

Elbiseyi çıkarıp güzelce astıktan sonra dolabın kapağını kapattığımda aynada kendimle karşılaştım. Baştan aşağı kendime göz gezdirdiğimde Hyunjin'in az önce beni dağıtmış olduğu açıkça belli oluyordu. Tişörtümün eteği şortumla aynı yerde bitiyordu ve şortum neredeyse gözükmüyordu. Pürüzsüz ince bacaklarım tamamen açıktaydı.

Tişörtümün eteğini kaldırıp şortumun içine soktum. Şimdi bel inceliğim ve şortum belli oluyordu, aslında ben bu görüntüyü daha çok seviyordum.

Yağmur damlalarının cama vurma sesleri çoğalmıştı ama benim aklımdaki sadece Hyunjin'di. Kim bilir şu an ne yapıyordu, çoktan sırılsıklam olmuş olmalıydı. Dolaptan onun için temiz gri eşofman ve beyaz tişört çıkarıp yatağa bıraktım. Eve geldiğinde üşütmemesi için hemen üzerini değiştirmesini söyleyecektim.

Odadan çıkıp mutfağa indim, buzdolabının önüne geldiğimde kapağını açtım. Dolabın bir katı tamamen çilekli süt şişesinden ibaretti. Hyunjin çilekli süt sevdiğimi bildiği için önceden ayarlamıştı anlaşılan. Yüzümde oluşan gülümseyle şişelerden bir tanesini aldım. Bu gün hiçbir şey yememiştim ve Hyunjin gelmedende bir şey yiyebileceğimi düşünmüyordum.

Şişenin kapağını açıp bir kaç yudum içtikten sonra salona doğru adımlarken gri koltuğun tam karşısında küçük, eski model bir televizyon dikkatimi çekti. Tam karşısına geldiğimde dizlerimin üzerine oturup daha yakından göz gezdirdim. O kadar eski görünüyorduki ilk başta çalışmayacağını düşünmüştüm ama en alt kısımdaki çalışma tuşuna bastığımda ekranın bir anda karıncalanmaya başlamasıyla istemsizce irkildim. Bunu beklemiyordum.

Bir kaç saniyenin ardından diğer tuşlarada bastım ama hiçbir değişim olmadı. En sonunda çalışmayacağı sonucuna varıp daha fazla karıştırmadan televizyonu kapattım.