Ik voel dat mijn hart begint te breken. De stilte werkt me op mijn zenuwen, maar ik heb geen idee wat ik moet zeggen. Ik wist niet dat ze überhaupt ooit gevoelens voor me heeft gehad. Hoe moet ik dit in godsnaam op gaan lossen. Boze gevoelens heersen over mijn hoofd. Hoe kan Claire me dit aan doen. Ze heeft me een jaar lang misbruikt, en nu houd ze opeens van me? Bullshit. "Je liegt." zeg ik. "Wat?" zegt Claire. "Je liegt Claire, je hebt nooit van me gehouden." zeg ik. "Je houd van het idee van mij, mij gebruiken voor fame en geld. Ik ken je langer dan vandaag." Ik probeer zo kalm mogelijk te blijven."Mat, wat flik je me nou!" zegt Claire. "Wat flik ik jou? Meen je dit serieus?" zeg ik. "Zie ik eruit alsof ik een grap maak? Ik hou van je Mat, echt waar!" "Je hebt nooit van me gehouden Claire, dat weet je zelf ook. Je durft het alleen niet toe te geven." zeg ik nog steeds zo kalm mogelijk. Het is even stil. "Ga mijn appartement uit Mat, nu." zegt Claire. "Graag." zeg ik. Ik sta op en ik loop zonder Claire aan te kijken de gang in."Oh en nog iets, ik heet Matthyas, dus noem me ook zo." zeg ik en loop de deur uit. Ik doe de deur dicht en ik stap zo snel mogelijk de lift in. Waar ben ik ook mee bezig. Wat dacht ik wel niet. Ze zal altijd hetzelfde blijven, of ik het nou leuk vind of niet.
Time skip naar 4 dagen later
Jolie's point of view
Ik ben alleen thuis samen met Mat. We zitten samen in de woonkamer.Matthy zet een kop thee voor mij en ik check mijn instagram. Door de foto van het gala en door de video van Matthy, hebben mensen mijn identiteit achterhaalt. Ik heb al meer dan 15.000 volgers erbij. Aan de ene kant echt super gaaf, maar aan de andere kant ook super eng. Ik post weinig op instagram, dus veel zullen ze niet aan me hebben als influencer. Dan gaat de bel. Wie komt er zo laat aan de deur? "Ik ga wel!" zeg ik tegen Matthy. Matthy geeft een bevestigend knikje. Hij loopt naar me toe en geeft me een kus op mijn wang, terwijl hij mijn thee op tafel neerzet. Ik loop naar de gang en ik doe de deur open. Grote fout. Mijn ogen worden groot als ik zie wie er voor de deur staan. "Heb je me gemist schat?" zegt Guus, met Claire naast zich. "Waar is Mat." zegt Claire. "Claire?" zeg ik. "Waar is Matthy Jolie. Ik weet dat hij thuis is. Waar is hij?" zegt Claire. "Claire, laat hem met rust. Hij houd niet meer van je! En dat weet je!" zeg ik. Claire kijkt Guus aan. "Pak haar." zeg Claire. Claire duwt me opzij en rent de woonkamer in. Ik probeer nog achter Claire aan te rennen, maar ik word door Guus van achteren vastgepakt. "MAT, REN NAAR BUITEN!" schreeuw ik zo hard als ik kan.Matthy's point of view
"MAT, REN NAAR BUITEN!" hoor ik Jolie schreeuwen. Wat? Wat gebeurd er? Ik realiseer me te laat wat er nou daadwerkelijk tegen me gezegd word. Claire staat voor mijn neus. "Hey liefie. Je dacht toch niet dat we het zo gingen eindigen? Of wel?" zegt Claire en pakt me bij mijn nek. Ze drukt mijn nek tegen de muur en tilt me op zodat mijn voeten de grond niet meer raken. Ik voel dat mijn adem langzaam mijn longen verlaat. Ik probeer Claire's handen van mijn nek af te trekken, maar het lukt me niet. Ze heeft mijn nek met twee handen vast, en ik heb moeite met het zoeken naar adem. "NEE!!" hoor ik Jolie gillen. Ik kijk in de gang. Jolie wordt vast gehouden. "MATTHY!" gilt Jolie. "JOLIE, DRUK OP DE KNOP LINKS VAN DE DEUR!" schreeuw ik zo hard als ik kan met mijn laatste adem.Jolie's point of view
"JOLIE, DRUK OP DE KNOP LINKS VAN DE DEUR!" probeert Matthy te schreeuwen. Ik bedenk binnen twee seconden een plan. Ik sta met mijn hiel op de voet van Guus. Hij laat direct los. "Fucking kankerhoer!" schreeuwt Guus naar mij. Ik daar me om en ik pak hem bij zijn schouders. Ik duw hem dichter naar mij toe en geef hem een knietje in zijn geslachtsdeel. "BLIJF VAN MIJ AF" snauw ik naar Guus, die op de grond neerzakt. Ik ren naar de knop en ik druk meerdere keren op de knop, zodat ik zeker weet dat hij het doet. Daarna loop ik op Matthy af. Hij snakt naar adem. Als ik probeer in te grijpen, voel ik dat ik weer word vast gepakt. "Zo snel ben je niet van me af schatje." zegt Guus. "Claire, even wisselen?" zegt Guus. "Graag." zegt Claire. Ze laat Matthy los, die meteen heving begint te ademen. Ze pakt een ketting en een theedoek uit haar tas en loopt om me af. "Je mag even toekijken. Leuk he?" zegt Claire die me vast bind met een glimlach. "Claire, alsjeblieft. Sla mij tot je geen zin meer hebt, maar laat Mat alsjeblieft met rust." zeg ik. "Het is Matthyas voor jou, en waarom zou ik jou slaan? Matthy is veel leuker!" Ze bind me aan de tafel vast en doet een theedoek voor mijn mond. Zowel mijn voeten als mijn armen worden aan elkaar vast gebonden, zodat ik geen enkele kant op kan. Guus loopt op Matthy af. "Nee , alsjeblieft laat hem met rust! Alsjeblieft!" zeg ik. Guus tilt Matthy omhoog met een hand en begin hem achter elkaar te slaan. "LAAT HEM ALSJEBLIEFT MET RUST!" schreeuw ik met tranen in mijn ogen, maar ze doen alsof ik onzichtbaar ben. Ik gil en ik schreeuw tot ik niet meer kan. Ik probeer mezelf nog los te trekken tot ik mijn eigen armen uit de kom trek, maar het lukt me gewoon niet. Ik kan alleen maar als een dwaas toekijken hoe Matthy zijn dood ingeslagen wordt. Ik kijk naar Claire en ik zie het genot in haar ogen. Dat is nog het ergste van allemaal. Hoe kan ze dit hem aandoen. Ik wil haar het liefst bij haar nek pakken en haar in precies dezelfde positie zetten als waarin Matthy nu zit, maar ik kan niks doen. Ik ben volkomen nutteloos!Matthy's point of view
Ik word eindelijk losgelaten door Claire. Ik haal meteen diep adem. Nog even en ik was er niet meer. Ik kijk op en ik zie dat Claire Jolie aan het vast binden is aan de tafel. "Alsjeblieft, doe haar geen pijn." stutter ik. "Oh nee, haar doen we niks." zegt Guus die me weer bij mijn nek pakt en me optilt. "Maar jou wel." zegt Guus die me begint te slaan. Ik krijg klappen over mijn hele gezicht. Ik hoor Jolie schreeuwen op de achtergrond. Ik probeer een oplossing te verzinnen, maar dat gaat moeilijk als je tegelijkertijd klappen aan het incasseren bent. Na 5 minuten klappen incasseren, maakt Guus een verkeerde beweging en trap ik hem in zijn zij. Hij verliest de controle over mij en valt achterover. Ik val direct op de grond. Ik kniel naast hem en ik begin als een debiel op zijn gezicht en zijn zij te slaan, zo hard als ik kan. Ik geef al mn overgebleven energie op, tot hij bewusteloos op de grond ligt en geen beweging meer maakt. Daarna sta ik op en loop ik op Claire af. "Matthy, a-alsjeblieft. Ik kan het uitleggen!" stamelt Claire. Ik duw haar tegen de drank kast aan. Bloed druppelt over mijn gezicht. "Jij hoeft helemaal niks uit te leggen Clairtje." zeg ik. Ik loop op haar af en ik pak haar bij haar polsen. "Hoe gek ben je, om geld van me te stelen, me te verkrachten, om meerdere malen vreemd te gaan, om me een eetstoornis te geven, en daarna denken dat ik nog van je zou houden en dat ik je terug zou willen?" Ik moet lachen. "Je bent gestoord Claire. Echt gestoord, en die vriend van je ook. Denken dat jullie samen MIJN huis binnen te kunnen vallen, mijn vriendin te bedreigen, mij bijna de dood in te slaan en denken dat jullie ermee weg kunnen komen?" Ik pak haar bij haar nek. Claire begint al direct te happen naar adem. "Mat, sorry, het spijt me." probeert Claire te zeggen. "Dit is hoe ik me net ook voelde Claire. Voel je het nu? Voel je mijn pijn? Een jaar lang, heb ik het met je vol moeten houden. Het verschikkelijkste jaar van mijn leven. Dat je überhaupt nog het lef hebt om me op te zoeken. Meiden zoals jij horen niet thuis hier, Claire. Ik zag het genot in je ogen, tussen alle klappen heen. Nogmaals, je houdt niet van me, en dat heb je nooit gedaan. Dus ik vraag je nog een keer. LAAT MIJ MET RUST, LAAT MIJN VRIENDIN MET RUST, LAAT MIJN VRIENDEN MET RUST EN ROT OP UIT MIJN HUIS!" schreeuw ik met al het geluid wat ik in me heb. Ik laat Claire daarna direct los. Ze zakt op de grond en begint te hoesten. "Ik laat je heel, ik kan namelijk mijn verstand gebruiken." zeg ik en ik zie de rood met blauwe zwaailichten voor de deur verschijnen.
JE LEEST
De buurjongen uit Rhoon
FanfictionStel je voor: Je bent volledig de tijd vergeten en je moet haasten om optijd te komen bij je werk. Omdat je door de haast niet oplet bots je tegen iemand aan. Een jongen met prachtige blauwe ogen en blond haar. En dan blijkt die jongen ook nog eens...