De buurjongen uit Rhoon

Het verhaal volgens Jo

Als ik klaar ben met douchen, droog ik me af en kleed ik me aan. Ik heb gisteren avond kleren klaargelegd voor nu, omdat ik wist dat ik het anders zou vergeten. "Mat, mag ik wat kleren van jou lenen? Heb geen nieuwe bij me." zegt Jolie, die zichzelf nog even afspoelt. "Tuurlijk! Geef je natte kleren maar aan mij." zeg ik. Jolie trekt haar bh en haar kleren uit en geeft ze aan mij. Ik neem haar natte kleren aan, ik wring ze uit en ik leg ze op de verwarming om te drogen. "Ik ben zo snel mogelijk terug Jo." zeg ik die de badkamerdeur open doe. Ik ren naar mijn kamer en ik pak wat kleren uit mijn kast. Ik loop zo snel mogelijk terug naar de badkamer. Ik hoor dat de douche uitstaat, dus Jolie is klaar. Ik loop snel terug naar binnen en ik doe de deur opslot. Ik heb wat kleren voor je gepakt Jo." zeg ik en ik leg de kleren op een tafeltje naast de wasbak neer. "Je bent een held." zegt Jolie en geeft me een kus. "Ik kijk in de spiegel en ik doe mijn haren. Het zit echt voor geen meter. Dan poets ik mijn tanden wel. Als ik klaar ben met poetsen, wacht ik tot Jolie klaar is. Samen gaan we de badkamer uit, onderweg naar de woonkamer, waar alle bankzitters al klaarzitten. Jolie moet veel gaan vertellen.

Jolie's point of view
Ik zit met alle bankzitters aan tafel. Ik wilde graag aan de andere bankzitters vertellen wat er gisteren daadwerkelijk was gebeurd, vanuit mijn perspectief. Als iedereen wat te drinken heeft, begin ik met praten. "Gisteren avond, zaten ik en Mat aan de eettafel. Matthy schonk een kop thee voor mij in en ik zat even op mijn telefoon. Toen ging de deurbel. Ik deed open en ik wist al direct dat ik nooit open had moeten doen. Claire stond voor de deur, met de jongen die me betast had in Rotterdam. Claire zocht naar Matthy en ze vroeg aan mij waar hij was. Ik voelde me meteen onveilig. Uiteindelijk duwde Claire me opzij en liep direct de woonkamer in. Ik wilde nog achter Claire aanrennen, maar ik werd van achteren vastgepakt door Guus, de jongen van Rotterdam. Ik schreeuwde nog tegen Matthy dat hij naar buiten moest rennen, maar het was al te laat. Claire greep hem bij zijn nek. Matthy schreeuwde met zijn laatste adem dat ik op de linker knop naast de deur moest klikken. Ik schudde me van Guus af en ik drukte meerdere keren op de knop. Maar daarna pakte Guus me weer vast en bracht me naar de woonkamer. Ik zag Matthy zoeken naar adem. Ik moest op mijn knieën zitten, zodat ik geen kant op kon. Uiteindelijk liet Claire Matthy los. Matthy viel neer en begon direct hevig te ademen. Maar toen liep Claire op mijn af. Ze bond me met een ketting vast aan de tafel met een theedoek voor mijn mond. Zelfs mijn voeten en mijn handen werden vast gebonden, zodat ik geen kant meer op kon. Ik was volledig in paniek. Ik had geen idee wat ik moest doen. Guus liep op Matthy af. Mat werd weer bij zijn keel gegrepen, maar Guus had geen rem. Hij begon Matthy te slaan op zijn gezicht, en hard ook. En ik kon niets anders doen dan toekijken. "Matthy zit naast me en pakt mijn hand. "Ik schreeuwde zo hard ik kon. Ik schreeuwde dat Guus moest stoppen, maar hij luisterde gewoon niet. Uiteindelijk verzwakte Guus. Matthy trapte hem in zijn zij en Guus viel naar achteren. Matthy landde op hem en Mat begon Guus klappen te verkopen, tot hij niet meer bewoog. Daarna liep hij naar Claire en dreigde haar te stoppen met hem lastig vallen. Daarna kwam de politie." zeg ik. Ik word met grote ogen aangekeken. "Mijn god." zegt Rob die met zijn handen door zijn haar strijkt. "Is dit allemaal gebeurd toen wij weg waren?" zegt Raoul. Matthy kijkt naar beneden. "Helaas wel." zegt Matthy. "Zijn jullie wel oke nu?" vraagt Rob. Ik kijk Matthy aan. Matthy lacht naar me. Ik knik. "Het gaat nu gewoon weer goed. We moeten gewoon even alles verwerken." zeg ik. "Als jullie iets nodig hebben, moeten jullie het echt zeggen he, wij zijn er allemaal voor jullie." zegt Milo. "Dankjewel jongens, maar het komt wel goed. Ik beloof het jullie." zegt Matthy.